De menschen en de zee
De Ierseksche dichteres Maatje van Hoorn verhaalt van de zware storm van 9 November 1800.
Wat zag men in dien tijd,
Toen als men heeft geschreven,
Een duizend mij bekend,
Achthonderd daar en neven.
November was de maand,
De negende der dagen,
Toen als men hier te land,
Een zware storm en zagen.
't Was op een sabbatdag,
Wie...
nl.verhalenbank.39183
Lykstaasjes
Der war hier un ôde frouw, deer diende ik as mêske. Dy frouw fe'telde: 'Ut war aves laat, of midden in 'e nacht en ik keek út op ut skoalhus. Ut war maanlicht. Dan gaat de deur open, in der kwam hier un Iykstaasje foa'bij'. Dat was nyt echt, dat saag se. In de fie'de man had un griis pak an. Ut war doe nog heel ongewoan om op un begraffenis...
nl.verhalenbank.12972
Ut licht
Un frouw had in soan, dy war op see in dy deed nerges meer an, in dat fon se ferskrikkelik. Se bidde deer altyd foor, dat hor soan nyt sturve sou sonder de laaste sakrementen .
Nou, in doe op un keer, midden in 'e nacht, doe war ut freeslik stormweer en doe wo'de der beld bij de pastoor. Doe ging de ôde mêd fan 'e pastoor der hene in deed de...
nl.verhalenbank.11467
Daor was een zoon gestorve van een boer. Mien vaoder zag 'm ok wel is daorna op 't hek zitte, diejen zoon. Hij zeet: "Dat is diejen toch niet? Want die is dood" . En toen was 't dan zover, dan z'm in de schuur zaoge gaon, 's middags om twaolf uur. Ze wisse d'r geen raod mee. En de pastoar zee: "Ge moet 'm naogaon, 's middags en 's nachts om twaalf uur. En...
nl.verhalenbank.72769
38c. Vinden (vonden) andere gebruiken plaats na het overlijden (uitstrooien van gerstekorrels, stilzetten van de klok, omkeren van de spiegel, luiken bij het raam sluiten)?
In Gelderland waar ik geboren ben sloot men de luiken. In Stitswerd deed men dit ook bij het ronddragen van de dode in 1990
nl.verhalenbank.45638
Van Eldert en Brandert.
En nu zal ik je een vertelseltje vertellen dat echt gebeurd is, want de bewijzen zijn er nog van te zien; zooals je straks hooren zult.
Op de plaats die nu het Eldertsveld heet woonden voor honderden jaren een vader en zijn zoon, die Brandert en Eldert heetten. Ze woonden in een hol onder den grond en het waren griezelige kerels,...
nl.verhalenbank.34975
53.
De voorspelling
Op Oudejaarsavond kunnen de dieren spreken.
Juist als de klok twaalf zal slaan vertellen ze elkaar allerlei geheimzinnige dingen.
Menigeen, die nieuwsgierig was, probeerde om in dien nacht te vernemen, wat het vee elkaar vertelde en menigeen hoorde dan dingen, die hij liever niet had gehoord.
Zoo was er eens een nieuwsgierige boer,...
nl.verhalenbank.127262
[00:10:47]
RK: Kunt u van die verhalen, om toch maar eentjeh.. op te nemen, zou u d'r eentje kunnen vertellen, die u zelf uitkiest?
CV: Haha, oei.
RK: Want u begrijpt dat ik het vraag, misschien.
CV: Ja, nou ik… ik kan het beter op schrift gaan stellen en het u toe sturen, want eh…
RK: Ja, maar het gaat voor ons dus voor, juist voor het opnemen, dus 't...
nl.verhalenbank.48668
Achter de boerderij van mijn broer in Mussel was in het "oal daip" - de Mussel A - een diepe kolk. Zr. Tuin ziet op een avond boven die kolk een licht branden. Ze vermoedt een komend ongeluk. En dit komt.
'n Poos later is er een feest. Een jonge man - G.D. - vraagt een meisje, of ze 's avonds met hem uit wil. Ze heeft er geen zin in. Van verdriet drinkt...
nl.verhalenbank.43322
An de Kruisweg stond vroeger een grote turfschuur. Daar woonde een vrouw, die turf verkocht. Van die vrouw werd verteld, dat ze d'r eige begrafenis vooruitzag, ok wie d'r meeliepe.
nl.verhalenbank.70536
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14808
Klopgeest
Tante Nan was in d’r leste ziekte. Tante Ka, vader en ikke wêêkten om burte ’s nachs. Tante Ka sliep dan d’r êêzeslêêpje op de canapé.
Op ’n nacht oarden ze buten op ’t blind kloppe. Ze gieng kieke – gin mēns te zien. Ze gieng wee op de canapé ligge, mè amper lag ze, of z’oarden awwee kloppe op ’t blind; dudelijk, ovva t’r êêjn in wou. Ze docht:...
nl.verhalenbank.46419
As d'r een hond huilde: binnen drie dagen een dode.
nl.verhalenbank.72829
Da was unne heks uit Brakel, die kwam in Woerekorn. Ze moest hekse, ze moest iets doen. Toen kon ze 't op de mense niet doen, toen ging ze naar de Wal. Daar is een hele plek gras dood geworre. Ze ware d'r ontzettend huiverig van.
nl.verhalenbank.72905
Het glujende peerd
In Terborg, in de Achterhoek, bestaat er een sage over het '''glujende peerd''', Achterhoeks voor: het "gloeiende paard". Waar het verhaal over dit paard vandaan komt is niet bekend en zoals vaak bij legendes zijn er ook meerdere versies. Het verhaal speelt zich af in Terborg en op de Paasberg, een natuurgebied aan de rand van Terborg...
nl.verhalenbank.47902
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
na het vertrek reeds voor jaren van [Prutske Pruik] van Eernewoude naar N Amerika en het overlijden eenige jaren daarna van de Knijpster duivelbander is dat gilde bij mijn weten uit Friesland verdwenen
nl.verhalenbank.127321
Dat is een droevig verhaal dat o.m. opgetekend is door Tineke Neyman, ontleend aan K. ter Laan, die het ook weer ergens vandaan heeft. Ik vertel het verhaal iets anders. Het begint met een vrouw uit Schildwolde die zich voorstelt dat in de oudejaarsnacht, klokslag twaalf de dieren op stal met elkaar kunnen praten, gelijk mensenstemmen en ook op de wijze...
nl.verhalenbank.45893
Een vrouwke hier, da was met den helm geboren. As d'r iemand op sterven lag, dan liep ze door de straat: "Ga opzij, want d'r komt een begrafenisstoet" .
nl.verhalenbank.72828
Da was hier een toverheks, Ginneken de Hit, die kwam uit Brakel. Da hebben opoe en opa zo vaak verteld. D'r was een kend betoverd. 't Kon niet betere. Ze woue die heks vange, maar da ging nie. Toen is da kend gestorve. Het kusse was vol me roze.
nl.verhalenbank.72902
D'r kwam hier vroeger een ouwe schoenevrouw uit Kaatsheuvel, een hele grote mand op d'r rug. En dan zage ze de dwaallichies. Dwaallichies zag ie op 't water. Dan zee ze: "Dat zijn verlore schape".
nl.verhalenbank.125548
