Ien Doornenburg het iemes duk al van teveure gezien, welke minsen, die ien ’n begraffenisstoet meeliepe, heel gaauw zoue stèrve. En ze zegge, dat ’t altied uutgekomme is ok.
nl.verhalenbank.49779
Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...
nl.verhalenbank.49780
Vlak bij het kasteel "Doornenburg" ligt de Linge. De weide hierlangs heet de "Man". Er bestaan wel spookverhalen hierover maar ik kon geen aanduiding voor de naam "Man" vinden. Het hek in de wei ging 's avonds vanzelf open en dicht. Langs de Linge werden drie "witte juffers" gezien. Een 40 jaar geleden kruide een zekere Terwindt de gevangen zalm...
nl.verhalenbank.13239
De weerwolf
Het geloof aan weerwolven was algemeen. Dit zouden mensen zijn, die een verbond met de duivel hadden. Elke nacht om dezelfde tijd kropen zij in een dierenvel en maakten voorbijgangers, reizigers, enz. aan het schrikken. Er is niets bekend dat zij andere mensen zouden doden of in het Linge moeras (vlak bij het kasteel) lokken.
Het aan de...
nl.verhalenbank.13238
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer.
D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
Knjillis Sytske wenne by 't foetbalfjild. Sy hat baekstere by Frearke Tetsje. Lys, sei se tsjin my, as't leauste wolste, ja of né, op in kear kommen der seis eksters moai achterinoar oan by ús pomp lâns it paedtsje del. Krekt in bigraffenis. Gjin tsien wiken letter wie myn fanke dea.
Sy wie noch mar seis jier âld.
nl.verhalenbank.16070
Doe't Willems Tryn har famke yn 1945 ûnder 'e moalwein deariden is, kommen der trije eksters by har op 't hiem, om har de tiding to bringen.
nl.verhalenbank.16071
By ús beppe kom us in ekster yn 't finsterbank. Dy bringt my tiding, sei se. Trije wiken letter stoar se.
nl.verhalenbank.16073
It ieurfôren fan 'e daiden
Da't er nach gin tjarkhof op it eilaun (Schiermonnikeich) wie, wer bleeunen da de daiden ? Der wes seid, dat se by de hest mooi in schip nooi de eeure kaunt bracht wezzen. 'Ne', sei Bep, jo't er by siet, da't aude Marten it fetôlde, 'dan sil 't wal stanken hawwe!' Maar nee, it wiene sielen.
It is heel lang lind, yn 'e tiid, da't...
nl.verhalenbank.12163
Piter de Graaf wenne yn de Pein. Hy is mei de helm geboaren. Hy koe op 'e dei om't ôf sizze as der ien dea gean soe. It kloppe altyd.
nl.verhalenbank.16847
Us heit wie us by nacht om in dikke peal út om dy op to stoken. Us mem gong op bêd.
Doe't heit yn 'e hûs kom, sei ús mem: Hast hjir earder yn 'e hûs west? Hast hjir nyskes hwat yn 'e hûs brocht?
Né, sei ús heit, hoe soe 'k dat dien ha.
Nou, hjir is hwat yn 'e hûs brocht. Dat skaefde tsjin 'e middeldoar oan en de klompen woarden tagelyk oer de flier reard....
nl.verhalenbank.16074
Boardzer Bruining (soan fan Thomas Klare - sjoch Kollumersweach) wennet op 'e Houtigehage en is mei de helm geboaren. Op in nacht sei er tsjin syn wiif Duotsje:
"Ik mat der wer út, ik wurd kloppe."
Doe't er wer thús kom, wied er sa wyt as sûpe. "Ik haw in lykstaesje sjoen", sei er. "Der lei in plak wetter op 'e wei, dêr stapte it hynder om hinne."
Deselde...
nl.verhalenbank.16131
Doe't âlde Hiske v.d. Meer noch net troud wie, gong se us mei in pear fan har kammeraetskes nei Grinzer merke ta.
Doe stie dêr in tinte mei in swarte spegel der yn.
"Sille wy ris sjen hwat der foar ús weilein is? sei Hiske. Doe gongen se yn 'e tinte. Mar doe't Hiske yn 'e spegel seach, krige se in deakiste to sjen. Sy wennen yn Grinzer Pein. Har mem is...
nl.verhalenbank.16134
Dikwijls had men 'n voorgevoel van sterfgevallen.
nl.verhalenbank.46177
Hindrik Vaatstra seach mei eigen eagen in kiste op it hiem stean. Koarte tiid dêrnei kom syn eigen wiif to forstjerren.
nl.verhalenbank.12333
In muoike fan my wist altyd dat der in bigraffenis op til wie. Dan wie se hiel bot ûnrêstich. Sy koe 't dan nergens bankje. "Ik gean yn 'e hûs en ik gean út 'e hûs," sei se dan, "mar hjir sil hwat gebeure."
nl.verhalenbank.12331
Knipt men neils op snein, dan mat men dy stikjes neil yn 't hjirneimels allegear wer opsykje.
nl.verhalenbank.36270
11h. Zijn er verhalen bekend van spookdieren die meelopen of rondlopen, zonder verder iets te doen?
Ik ken alleen verhalen van tegenwoordige mensen die hun huisdier soms horen of terugzien.
nl.verhalenbank.45560
Ik ha ús mem nei har dea sjoen mei de deadsklean oan.
nl.verhalenbank.12359
Hounen spûkgûle as der guon stjerre sille. Doe't Piter syn mem hast dea wie, stie hjir in dikke, bûnte houn to spûkgûlen. Hoe wy him ek smieten en fuortjeije woenen, hy bleau hjir mar stean en hâldde net op mei spoekgûlen.
nl.verhalenbank.16077
