I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
na het vertrek reeds voor jaren van [Prutske Pruik] van Eernewoude naar N Amerika en het overlijden eenige jaren daarna van de Knijpster duivelbander is dat gilde bij mijn weten uit Friesland verdwenen
nl.verhalenbank.127321
M’n moeder die kon d’r toch zo mooi van vertellen he. Zij zei altijd tegen ons: “kinders denk d’rom hoor, als je ’s avonds een keer wat laat uit Noek terug komt, dat je nooit langs de [… de kraker] of langs [suusje] gaat, want daar deug het niet hoor.” M’n moeder en andere mensen uit de buurte die hadden dan meer dan eens in de omgeving in de kouwe polder...
nl.verhalenbank.69992
Wonderlijke teekenen.
Een helder noorderlicht was mede een voorteeken van de "vierige pest", zooals dat van den veertienden Januari 1192, toen geheel het noorden wel een openstaande vurige oven geleek.
De naam heerbrand wijst er reeds op, dat men in het noorderlicht, vooral de voorbode van toekomstige oorlogen ziet.
nl.verhalenbank.39195
Brabantsche Overleveringen
3. Te Wambeke bij Ternath werd vóor meer dan 100 jaren, een achtergebleven, gekwetst Fransch soldaat door het vertorend volk vermoord. Nog kan men de twee putjes zien, die zijne ellebogen in den grond maakten, toen hij viel. Sedert heeft men nooit in die putjes een enkel graspijltje weten groeien. Vult men de holten met aarde,...
nl.verhalenbank.10798
Brabantsche Overleveringen
2. Op den berg, te Ledeberg onder Pamel, liggen eene gouden tafel en eene groote hoeveelheid gouden stoelen bedolven. Machtige en rijke vorsten zaten daar eens, op den berg, rond die tafel en op die stoelen te feesten, toen plots de aarde openscheurde, allen en alles verzwelgende. Nooit is men, trots alle pogingen, er in...
nl.verhalenbank.10797
De Klokkenput te Diepenbeek
Te Diepenbeek bij Hasselt bestaat er een put, waarin men alle nachten om twaalf uren een klok kan hooren luiden. Niemand durft er in gaan. Wanneer men tien meters diep is, valt men dood.
nl.verhalenbank.10756
129.
Een boer in de Lutte had een goede twintig kalveren.
Op een kwade morgen vindt hij er vier dood in de wei, en de volgende dag weer vier. Een kalf kostte in die dagen zo om de tien gulden, en tien gulden was in die tijd heel wat meer van vandaag! De boer vindt het een vreemd geval, en gaat terstond naar de paters in Glanerbrug. Die geven hem een paar...
nl.verhalenbank.128228
Ik heb hier nog een aardig verhaal over mensen die vroeger met speelkaarten van alles uithaalden. En nou zou ik hier een verhaaltje willen vertellen van een zegsman van me, die helaas overleden is, de heer Driekske Genen, uit Heythuysen.
Als er vroeger in de buurtschap, in de ‘naober’ zeggen ze hier, iemand stierf, dan moesten de mannen met een – met...
nl.verhalenbank.128732
Ik: "Ie han'n der net ok owwe dee Hunn, wel at der zonnen laokstèèn verzet'n; zie zen'n ok wa es mangs van leu, dee zonnen laokstèèn verzet'n, at dee ok wierkwam'm?"
[OH:] Ja, ja, zao is 't, doaduur was dee Hunn ok wier oet 't ven köm'm, hen, dee Hunn was wier oet 't ven köm'm met nen stèèn um 'n hals en doe har he schreeuwd: woa mö'k um laot'n, woa he 'n...
nl.verhalenbank.128395
En den kearl har zegd, doe mos d'r hengaon en doe mos 'n paar borrels dreinkn, 'n stuk of view, zes, dee warn d'r an 't kaartn west. "Jôngs", har he zegd, "Laot mie gaon". D'r zit hier ja niks". "Ja", har he zegd, "laot mie gaon", vuur 't deerde maol." Doe was he d'r hengaon en doe har he zik bier krengn, doe was d'r nen keerl daodvaln an 't taofel. Zao...
nl.verhalenbank.128422
Lubbe van Leerms
Het in Leerms ais 'n man woond, dij haitte Lubbe, en dij haar 'n hail kwoad wief. Zai was hom meer as dik zat, en wol 't laiste dat e mor dood was. Indelk en ten lesten gong ze hìn, en het röttenkruud veur hom kòft.
Mor aptaiker wos wel dat ie aan vraauwlu nooit gain röttenkruud verkopen maggen, en hai dee heur 'n puutje mit widde sokker....
nl.verhalenbank.42543
De zaike nicht
In de tied, doar we nou van proaten, mos ter nòg belasten betoald wòrden, as ie mit 'n swien of 'n aander slachtbaist tou de poort van Stad inkwammen. Nou haar Mevraauw 'n boerenploatske doar bie Helpen om. De boer, dij 't van heur huurd haar, mestte ale joar 'n swientje veur heur. Dat zol der insmokkeld wòrden; zai zol de kemiezen ais te...
nl.verhalenbank.42536
Dubbelde Oarnd van de Maiden
Ales was dubbeld, wat ter aan hom was. Zien handen, zien scholders, zien nek, ales was ains zo dik as bie 'n aander.
Hai was wied genog de staarkste; gain ain dij hom aan kon.
Mor dat zol aans wòrden, zo gaauw as e mor traauwd was. 't Was mor 'n septiel wiefke, hai kon heur ja wel moaken en breken, doar zat hom 't nait in. Zai...
nl.verhalenbank.42428
De hoarvlecht van Lòppersom
Daar leefde ze eens, de trotsche schoone,
Die slechts haar eigen schoon aanbad;
Die menig rijk en braaf mans zone
Vergeefs tot haar aanbidder had.
Zo 'zingt' de nu vergeten dichter T. Raven Hzn. in de Volksalmanak van 1846.
De Lòpster jongedame in kwestie had veel bekoorlikheden, doch het meest was ze ingenomen met haar...
nl.verhalenbank.42427
'n Aander aarbaider zit 's Zundagssnommiddoags veur 't glas. Laanksoam zugt e op de weg 'n liekstoatsie aankomen. As e toukikt, zugt e dat e der zulf ook achter löpt. Vot ter noa was de haile begraftenis weg, mit vòlgers en aal.
Vattien doagen loater hebben ze zien bruier begroaven: zo zond en zo dood!
As joe 't ooit gebeurt, mòie aan kaant van weg...
nl.verhalenbank.42327
Spotsagen en Spotnamen d. De dorpen van Zeeuwsch Vlaanderen: Retranchement.
Lange jaren geleden is er een schip aangekomen, waarop een besmettelijke ziekte heerschte. Toen hebben die van Retranchement het schip, met man en muis, verbrand, vandaar hun scheldnaam "Menschenbranders".
nl.verhalenbank.39267
Spotsagen en Spotnamen b. De steden: Arnemuiden.
Eens was Arnemuiden een rijke koopstad; tientallen schepen lagen er voor anker. Maar de haven verzandde en het was gedaan met de glorie van Arnemuiden. Sindsdien kennen de klokken maar één lied, dat ze altijd door herhalen: "Arme luie, Arme luie!"
Hun schimpnaam is Strontkruiers, ze doelt op de bemesting...
nl.verhalenbank.39219
Wonderlijke teekenen.
In het jaar l001 viel er op den 20sten en 21sten Januari omtrent negen uur vuur uit den hemel, en doodde vele menschen, zoowel in de huizen als op de akkers. Ook zag men in de lucht vurige serpenten, die hoe langer hoe grooter schenen te worden, en blauwe pooten hadden. Men meende algemeen dat de ondergang der wereld nabij was.
nl.verhalenbank.39200
De menschen en de zee
Vele steden en bloeiende dorpen zijn vergaan, doordat de bewoners hooveerdig en overmoedig waren, en de armen verachtten. "Waar is het oude West-Capelle, waar oud Arnemuyde, waar de Piete, waar de Vliete? Is Westen Schouwen niet verzand, en Bommende niet vergaan? Waar zijn toch de dorpen alle die men had rond Reimerswaal?"
Zelfs het...
nl.verhalenbank.39185
De menschen en de zee
Er is een volksgedicht bewaard gebleven "op de inundatie, voorgevallen anno 1682", bij den vloed van 26 Januari, toen in den Westkappelschen dijk een gat van twintig roeden ontstond.
Als men schreef sestien hondert tachentig twee,
8oo wasser in Zeelandt groot jammer en wee,
Op Paulus bekeeringe, en maendag daar aan,
Sach men...
nl.verhalenbank.39182
