Bergmannetjes te Casterlé Op eene halve mijl afstand ten N.-O. der gemeente Casterlé ligt een heuvel, dien men algemeen den Aschberg noemt, waarsehijnlijk om den zandachtigen aard van zijnen grond. Niet verre van dien berg lag vroeger eene weide, waar dagelijks een koewachter zijn vee te grazen dreef. Om naar dien beemd te gaan, moest hij den Aschberg...

Gypnissen Te Oordegem, wijk "Kluise", op de plaats genoemd "Het Beggelken", stond eertijds een kasteel. Het werd opgebouwd in éenen nacht, en 's morgends verdween het; — zoo spreken de oude lieden. Daar woonden de Gypnissen, eene soort van kleine, wondere vrouwkens. Was er iets te wasschen in eenig huis, dan zetten de bewoners den wasch des avonds...

Het begijntje Een vader had twee dochters, die in den kant werkten. Reeds tweemaal hadden zij hem geld gegeven, om wat vleesch naar den slachter te halen, en telkens had hij het geld in drank verteerd. Hij kreeg knaging aan zijn geweten, en besloot vast, het nu de derde maal niet weder te doen. Maar, niets gekort! De stem van zijn geweten moest voor de...

De hond van 's Graven-Wezel Te 's Graven-Wezel woonde in vroeger tijd een man, die eenen grooten zwarten hond bezat, welke hem zeer getrouw was. De man overleed, en zie, elken nacht brak zijn hond los, en snelde naar het kerkhof, waar hij tot 's morgends toe op het graf zijns meesters jankte en huilde. Weldra wist iedereen op het dorp, wat er gaande was....

Gravin Machteld, de ongeloovige Eens dat Gravin Machteld naar Oost-Duinkerke reed, om er eene harer hofsteden, de Torrille genaamd, te bezoeken, waren de wegen zoo hobbelig, smal of slijkerig, dat de paerden moeite hadden, om vooruit te geraken. Toen zij eindelijk voor de hofstede stil hielden, waren de dieren zoo afgemat, dat de knecht zich niet kon...

In een Fries verhaal uit 1857 wil een eenvoudige weduwe haar dienstplichtige zoon die in Maastricht gelegerd is en wiens schoenen zijn versleten, een nieuw paar laarzen sturen. Ze benut daarvoor een nieuwerwets middel om boodschappen te verzenden, de telegraaf. Het vrouwtje knoopt de veters van de laarzen aan elkaar en slingert het schoeisel over de...

[…] En inderdaad[,] Ameland had ook haar eigen zeemeermin die zich af en toe liet zien aan de eilanders. […]

De wraak van den weerwolf Een jonkman uit Gulpen moest, 's avonds, bij het naar huis gaan, altijd een weerwolf dragen. Dat duurde en bleef duren en hij kon hem maar niet kwijt worden. Op zekeren avond, toen hij weer in de herberg zat, waar hij gewoonlijk kwam, bemerkten zijn vrienden, dat hij er mismoedig uitzag. Ze vroegen hem of hij niet wel was. Hij...