Mem har âlders wiene boer op “Strûpenkeal” in pleats oan de “âlde Rien”, in wetter, dat rint fan mids de Geeuw oan ’t Easthim. De pleats leit sawat midden yn e trijehoek tusken Drylts, Folsgeare en Ysbrechtum.
Ticht by de pleats lei in slúske. Op de boaijem fan dat slúske, der ’t se it wetter út rinne litten hiene, slûken se. Dêr waerden keallen strûpt en...
nl.verhalenbank.47025
Myn frou komt fan Ginnum en Reitsum yn Ferwerderadiel. To Ginnum wenne in âlde frou, dy gong foar in tsjoenster troch. As der guon siik wienen brocht it minske dêr altyd fruit hinne.
Myn frou hie reafonk doe't it in famke wie. Doe brocht dat âld minske dêr ek fruit hinne, fan allerhande soarte en fan 't allermoaiste. Doe kaem myn frou har beppe en dy...
nl.verhalenbank.32153
Bijgeloof of de kwade hand
Op 'n zonnige zondagmiddag in de maand mei van het jaar 1891 wandelde ik naar het dorpje Kessenich, gelegen op drie uur afstand van Roermond en 'n goed uur afstands van het stadje Maeseyck, in 't naburige Belgisch Limburg. Onder de beukenlaan van het majestueuze bronzen woud, toebehorende aan baron Willem Michiels van...
nl.verhalenbank.35818
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Us pake, dat wie Sjoerd Skonk. 't Wie Sjoerd Visser, mar se neamden him sa omdat er in stive skonk hie. Hy wenne op 'e heide. Doe gebeurde it, dat pake siik woarde.
Hy lei op bêd. Dêr wienen trije greate jonges yn 'e hûs en ien greate dochter, allegear gewante, soune bern.
Der waerd ornearre, pake soe wol bitsjoend wêze. Beppe toarnde it kessen iepen. 't...
nl.verhalenbank.38647
Ik wie al troud en ik wenne hjir in eintsje fandinne oan 'e reed. Ik hie op in jountyd nei de Triemen ta west, nei myn swager om in pear lammen dy't ik fan him kocht hie. Ik mocht froeger graech hwat handelje. Ik gong wer nei hûs en kom op 'e reed, doe wie 't yn 'e nacht, om sa'n ûre of alve, tolve.
Oan dizze kant fan 't hûs wie in krimpe. Doe't ik dêr...
nl.verhalenbank.24708
Us mem hat 25 jier skroare foar oaren. Sy kom ek wol by in âld man, dy wenne by de soan yn, dy't troud wie. De âld man wie in tsjoenster. Syn eigen soan doarst dêr wol foar út to kommen.
Op guon plakken hat er it fé wol bitsjoend, foaral bargen. Dat gebeurde ek ris by lju dy hienen in winkeltsje. De man wie dy deis nei Ljouwert ta om winkelwaren. Sy...
nl.verhalenbank.15674
In het jaar 1839 spookte het te Zunderdorp in een boerenwoning. Daar woonde een zeker meisje bij haar grootmoeder. Dat meisje heette Alida M. Iederen nacht werd ze in haar slaap mishandeld. Nu meende men dat de grootmoeder haar bekolde. De gemeenteraad besloot ten slotte zich met de zaak te bemoeien. Er werd gewaakt door Dirk B., een oud-strijder van...
nl.verhalenbank.9406
[C. Bakker:] "Heb je wel ers gehoord dat de kollen in een botermoud varen?"
[Oude zegsman uit Uitdam:] "O ja, dat heb me eigen grootvader zelf gezien. Uwe moet weten dat me moeders vader op Terschelling woonde. Hij had zoo een mooien vogel en daarom noemde zij zijn huis het vogelenhuisje. Op een goeien nacht hoorde nie mooi zingen. Hij gong kijken, maar...
nl.verhalenbank.9182
In Termei was 't zilver, maar in Hagestein dejen ze 't anders. Daar was een boer met een betoverde koei. Daar konden ze de heks niet van vinden. Maar je moest ze vinden, dan was de koei beter. Dan moesten ze de koei zegenen. Wat doet die boer? Hij vangt een gitzwarte kip, douwt die in een pot met water, levendig, een kei d'r op en als die kip dood was,...
nl.verhalenbank.50950
6.1. Casteren, 1560
Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...
nl.verhalenbank.44462
Weerwolven.
Trots zijn ruim tachtig jaar heugt het Cornelis Westveer, de schaapherder, nog heel goed wat die Kloetingsche weerwolf hem heeft aangedaan. Voor een vijftig jaar woonde hij naast dien man. Zijn dochtertje, een meisje van veertien jaar, werd deerlijk door dien weerwolf geplaagd— niet bepaald betooverd, althans dat gelooft hij niet — maar...
nl.verhalenbank.35901
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
Als een zwaluw zijn nest aan een huis timmert, blijft dit bewaard voor blikseminslag.
Als men een mes op tafel werpt, valt het meestal opzij; valt het echter met het scherpe naar boven, dan komen er ongelukken; valt het integendeel met de rug naar boven, dan komt er een bruiloft.
Wanneer de koffieboonen in den trom springen, komt er spoedig wind.
Als de...
nl.verhalenbank.39612
MARGREETJE VAN LIMBURG.
Hertog Otto van Limburg was op zekeren dag met groot gevolg van jagers en honden op jacht gereden; zijn dochter Margreetje bevond zich ook in den stoet. Haar moeder had haar niet graag laten meegaan; het was of zij een onheil vermoedde, zoo onrustig klopte haar hart, toen Margreetje wegging. In het woud gekomen, zag de hertog een...
nl.verhalenbank.42646
Heksen herkennen.
\'t Gebeurde in Ierseke, omstreeks 1890, en de beheksten waren de beide meisjes S.
Het was begonnen met de oudste, terwijl bij de jongste weldra dezelfde verschijnselen voorkwamen. Bij die is 't nooit zoo erg geweest, want zij had het van een zwarte kunstenaar, een tuinman, die zich wreekte, omdat ze niet met hem gaan wilde.
De oudste...
nl.verhalenbank.39068
Greta van Limburg
Hertog Otsen van Limburg ging eens op jacht. Zijn dochter Greta vergezelde hem. Na het uitrijden van den stoet bemerkte de hertogin pas, dat het kind met haar vader mee was. Hierover bedroefde zij zich, want zij had een voorgevoel, dat het meisje een ongeluk bedreigde.
De hertog jaagde in het bosch. Opeens zag hij een mooi forsch hert,...
nl.verhalenbank.49524
