Doe't Sterke Hearke twa jier âld wie, doe koed er al in boerewein fuortlûke.
nl.verhalenbank.25597
Boardzer is mei de helm geboaren. Wurdt de helm nei ûnderen strûpt, dan is it goed, gebeurt it oarsom, dan mat er alles sjen.
In hynder wurdt ek sa geboaren. Strûpt men de helm achterstofoar ôf, dan draecht er de kop omheech, docht men it nei ûnderen ta, dan rint er mei de kop foardel.
nl.verhalenbank.23871
Piter Scheper (1871-1951 A.A.J.) wenne op Luchtenveld (Houtigehage). Hy wie in duvelbander.
nl.verhalenbank.25596
Alde Jehanne Durkje wenne yn 'e Boelensloane. Der wenne in famke by har, dat wie in beppesizzer. Dat bern hie dêr in min leven.
Op in moarn kom âlde Jehanne Durkje mei 't famke by ús. Sy hie de kroade by har om baggelers op to heljen. Durkje wie kreupel. Doe't de baggelers yn 'e kroade sieten moest Durkje skouwe en 't famke moest lûke mei in tou.
Mar dat...
nl.verhalenbank.29409
Op 'e Boelensloane stie in hulzeboskje. Dêr roan altyd in hountsje om mei in kuorke yn 'e bek.
Dat spoeke dêr. 't Wie doe noch sânwei. Dêr wie elk bang foar.
(is dit nu weer wat anders dan de hond met de pappot?) A.A.J.
nl.verhalenbank.24313
Ek us in kear, doe kom de duvel by in faem, dêr't er mei frije woe, doe sei dy faem, hja woe graech earst de hoasbannen om ha. Goed, salang soe de duvel geduld dwaen. Mar hja die de hoasbannen nèt om.
Dat bigong de duvel to forfelen. Hy sei: "Wurdt it ek hwat mei dy hoasbannen?" Hja sei, hja hie 't fuort net oan tiid. Doe sei de duvel: "Dan sil ik it wol...
nl.verhalenbank.24307
Der wie in mier út it bûtenlân, dy hie dy deis in hiel stik meand. De jouns gong hy der foar stean en sei: "Gjin duvel, dy't safolle meane kin as ik."
De oare moarns rekke er wer oan 't meanen. Doe fornom er dat der ien achter him ek oan 't meanen wie. Hy seach om. Dy oare helle him hurd yn.
De mier tocht: "'k Sil dy wol ha." Hy sette it harspit yn 'e...
nl.verhalenbank.22038
Froeger hienen se hjir oeral duveldrek ûnder 'e drompels. Dêr kearden se de duvel mei. As se duveldrek yn 'e hûs hienen wienen se feilich foar de duvel. Sy hienen 't ek wol yn 'e bûse.
Foaral guon dy't der yn 'e nacht op út moesten dienen dat. Dan wienen se feilich.
nl.verhalenbank.24298
Alde Jille Pultrum fan Houtigehage kom us by it heidetsjerkhôf lâns, doe stienen dêr in pear mei redenskleden oan.
"Goeije navend", sei Jille Pultrum.
Mar sy seinen neat werom.
Trije kear sei Jille 'Goeije navend'. Mar sy wienen gelyk stean bleaun. Doe tocht er: "Dit is gjin goed spul. Nou gean 'k mar mar fierder."
nl.verhalenbank.25179
Ritske (v.d Meer) en Aeltsje hienen in jonkje Germ. Dat jonkje woe net groeije. It siet yn 'e pogge. Hja tochten dêr kinne wolris forkearde hannen oer gean, dat se gongen nei de duvelbander ta. It bern wie sa meager as branhout. As Janne Luts (Mulder) dêr foarbykaem woe se altyd graech ris nei 't jonkje sjen. De duvelbander sei: "Sjoch mar ris yn 't...
nl.verhalenbank.31118
In wjerwolf is ien dy't net sêd kin. 't Kin neat skele hoefolle er hawn hat, hy kin altyd wol wèr ite. Ien út in húshâlding fan sawn jonges is in wjerwolf.
nl.verhalenbank.31124
De âld skoalle fan 'e Loane stie flak by de wei lâns. Meint Pama moest dêr us lâns. Hy hie nei 't Fean ta west. 't Wie doe noch sânwei. Doe stie dêr foar it skoallehûs in bult turf yn 'e brân. Dy bult stie dêr yn 'e rounte en Meint koe der net lâns. De flammen sloegen wit hoe heech.
"Bist der net hinne gong?" ha se him letter frege.
Mar hy sei: "Ik koe...
nl.verhalenbank.21684
Dêr't in moart gebeurd wie bleauwen de bloedplakken sitten. Dy woenen dêr net wer wei, fral net út 'e flier. It wie dan wurk fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.37794
Yn 'e Ham wie in reed, dêr hie sterke Hearke paed lâns. Doe wie der ien, dy woe him dêr net mear lâns ha. Dy makke it ticht mei pealtsjes. Mar Hearke helle se der út en gong der like goed lâns as oars.
Hyltyd wer frede dy man it ôf. Doe krige Hearke op it lêst syn nocht. Hy sei tsjin dy man: "Ast my nou wer in kear keare wolst, dan ried ik dy oan dat net...
nl.verhalenbank.21690
Fan sawn op elkoar folgjende famkes is ien in nachtmerje.
Fan sawn op elkoar folgjende jonges is ien in wjerwolf.
De nachtmerje heart men altyd wol oankommen.
Ik forskou de klompen altyd, as ik der jouns ynkom. Ik set se noait rjocht njonken elkoar del.
nl.verhalenbank.25421
Sterke Hearke wie in kear op 't lân oan 't ploegjen, tichte by de reed. Doe kom der in keardel oan, dy sei: "Kinne jo my ek sizze hwer't Hearke wennet?"
"Jawol", sei Hearke. Hy krige de ploege en dy stiek er rjochtút en hy sei: "Yn dat hûs wennet er." (Sa'n ploege woech in trijehûndert poun)
nl.verhalenbank.23734
As eksters op 'e tún by hûs skatterje, dan komt der in sterfgefal.
nl.verhalenbank.25423
Doe't wy noch yn 'e hûs wienen, wienen wy saterdeijouns oan 'e jui. Sneins leinen wy by 't simmer ûnder 'e wichterbeammen.
Wy hienen in houn, dy lei my de kop ûnder 'e earm. Gjin keardel dy't dan by my komme koe, hwant de houn biet him dea.
Op in dei lei 'k sa wer us ûnder 'e beam. Dêr kom myn broer Bouwe oanstappen. Dy smoarde my hast.
Ik sei: "Dû...
nl.verhalenbank.21686
Hearke krige us in kear rúzje mei syn frou. Mar hy wie sa forstânnich en hâld de hannen thús. Ynpleats dêrfan gong er nei de skuorre en fan kleare lulkens nom er dêr de beide skûrduorren út 'e hingsels.
De frou woarde bang en nom de flucht.
Doe't Hearke even letter yn 'e hûs kom, wie hja der net. Hy gong der op út om to sjen hwer't se wie. Op it lêst foun...
nl.verhalenbank.21692
In wjerwolf, dat wie ien, dy koe noait sêd, dy friet altyd troch. As der acht jonges yn in húshâlding wienen, dan wie ien dêrfan in wjerwolf.
nl.verhalenbank.37796
