Keujes hemme soms ’n werborsel. Da’s ’n kreunje [kroontje] ien ’t huier opte rug. De hörkes ston dor nor alle kanten uut. Ge kun ze nie over de rug geliek strieke. De minse zèje, da keujes met ’n werborsel ’t altied bes deje. De koplui en de boere waren ’r gek op, as ze jonge keujes moste kope. ’t Ware bar goeie keujes. Ze zouen ’t bes doen.
nl.verhalenbank.50432
De wite susters fan Bremen
Ien fan 'e foarâlden fan myn frou—it is al lang Iyn—krige kanker yn 't boarst. Dêr wienen gjin krûden foar woeksen. Der wie noch mar ien mooglikheid: nei Dútslân, nei de wite susters yn Bremen, de wite nonnen. Dêr ha se de pasjinte—it wie in frommis—yn behanneling nommen. Se sprieken in toverformule út. Se seinen (yn 't Dútsk...
nl.verhalenbank.12993
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west.
Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
Yn 'e Houtigehage wennen minsken dy hienen in jonkje. Dat rekke siik. Doe gongen se nei de duvelbander ta, hwant der siet alhiel gjin groede yn 't bern. Dy sei: "It bern is bitsjoend."
Sy ha op syn oanwizing it kessen leechhelle. Dêr siet in krâns yn. Doe ha se alles yn 'e hûs goed tichtmakke. Alle iepeningen. 't Kaeisgat en 'e skoarstien en alles. En doe...
nl.verhalenbank.27516
As een koei een ziek poot heb, dan motjie 't graszooigie waar die met dat zieke poot op staat, uitsteke. Dat werd vroeger veel gedaan.
nl.verhalenbank.70658
Myn broer Gosse wie fjirdel jier âld ( = 3_ jaar), doe koed er noch noait rinne.
Alde Pôpe biltsje dy wie altyd by ús. Hy wie keppelbaes en mollefanger ensa, mar hy paste ek faek op ús Gosse. Sy seinen altyd, hy wie in tsjoenster, mar dêr hienen wy ús noait folle oan steurd.
Mar doe woarde Pôpe siik. Dat gebeurde wylst er by Hindrik Tammes yn 't bargehok...
nl.verhalenbank.25649
“Dou wie op de Hörsten woonden, hef mien aine bruier ’n keer wat veuroet zain. Onz A. was zaik en ’t leek nich zo best. Mien bruier J. zee op’n mörn teegn mie, dat onz A nich laonk meer leefde, want dat hai –J- wat zain har. Vannacht zag ‘k ’n kiste deur de achterdeure komen mit stro d’r in. Noast de kiste stön ’n vrou mit ’n opsloagen wit mutsie op. ’t...
nl.verhalenbank.45397
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde.
Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
Yn Feanwâldsterwâl wie ek ris ien bitsjoend. Dat wie in boerefrou. En de beesten op 'e stâl wienen ek allegear bitsjoend. Dy stienen alle moarnen los op 'e stâl. Doe binne se nei Piter Poes ta gong fan Sumarreheide. Dy wie duvelbander. Hy kom yn 'e hounekarre en wipte der út op it hiem. Hy kom mei yn 'e hûs.
Hwat er mei it fé dien hat, wyt ik net, mar it...
nl.verhalenbank.24151
In suster fan myn twadde mans mem hat us bitsjoend west. Doe gong har mem nei greate Wopke fan Kûkherne.
Wopke sei: "Underweis folget der jo ien. 't Kin wêze dat jo dan al sahwat thús binne. Dy sil jo freegje - Hwat sei Wopke? - Siz dan neat tsjin har. Jow har gjin antwurd."
Wopke joech har in fleske mei guod mei.
Doe't hja omtrint thús wie kom buorfrou...
nl.verhalenbank.24150
D'r was nog is een boer, ok hier vandaan, ok 't paard overkoot. Nou had jie in Oudewater ok een strijker. Affijn, die boer naar die strijker in Oudewater toe. Die strijker ging met de hand over 't paard z'n poot. "Ga maar naar huis toe. Op de plaats waar die overkoot geworde is, daar raakt ie 't weer kwijt ok" . En 't is zo uitgekommen ok!
nl.verhalenbank.70717
Spookdieren
Hier in Opheusden werd vroeger heel erg over toveren en spoken gesproken, maar vanaf 't elektrisch licht gekomen is, hoort men er nooit meer over. Als hier de vroegere mensen betoverd werden hadden ze altijd pijn in de buik. Sommigen stierven die erg betoverd waren en werden dan niet stijf maar bleven slap. Allerhande figuren zaten bij de...
nl.verhalenbank.13449
Vroeger had je in de Twaalfmorgen* Mensje Schouten, die kon strijken. Ze kon genezen door strijken en door andere dingen. Ik was nog maar een jongen. Op een dag had m'n broertje ontaarde kiespijn. Hij naar Mensje Schouten. Ze pakt hem bij de hand en ze zegt: "Ga maar mee, dan gaan we bloemen plukken in de tuin" . Hij mee bloemen plukken. En hij was z'n...
nl.verhalenbank.50932
By myn wiif en dy wie sa'n handich jonkje yn 'e hûs, dy wie noait rjocht goed. 't Bern wie in jier of trije, matte jo tinke. Wy sille der moarn hinne to praten. Har âldste suster tjirme ek.
Der kom altyd in âld man by harren, dy hiet fan Pôpe. Dy wie forwoechsen. Hy nom dy beide bern altyd hwat mei. Dat ieten se dan op.
Mar sy wienen altyd ûnder dokters...
nl.verhalenbank.28447
Jonge Jan fan 't Wytfean hat ús ris forteld, hy kom op in kear yn Droegeham, doe wie dêr in fanke mei in hiele dikke lippe. It wienen earme lju. De âlden hienen mar trije bistjes op en se hienen al hiel hwat ôfdoktere mei dy lippe.
"It bigreate my", sei Jonge Jan. "Ik sei: - Ik kin dy wol better meitsje, mar dan mast in nacht by my sliepe -"
Dat woe dat...
nl.verhalenbank.27371
Yn Drachtster Kompenije wie in bern bitsjoend. De heit gong nei de duvelbander ta. By Rottefalle gong er de skeanpaden del.
De duvelbander sei tsjin 'e heit: "Ja, 'k hie dy al forwachte. 'k Sil dy guod jaen." Doe krige er in drank.
"Tink der om," sei de duvelbander, "ast nou aenst it skeanpaed fan 'e Rotfalle del giest dan komme der in pear allemachtich...
nl.verhalenbank.25566
Ien fan dy beide froulju hat âlde Ritske Ale syn jonge yndertiid bitsjoend. Doe kaem Ale by ús mem om ried. Mem sei: "De pisse fan 't jonkje matte jimme heine en dat op 't fjûr sette mei spjelden der yn. En dan alles goed ticht meitsje en de doarren fêst. Dat dienen se dy jouns.
Mar doe kaem datselde frommes dy't it bern bitsjoend hie, by de doar. Mar sy...
nl.verhalenbank.17661
Ik haw in broer, dat is Gerke Lijzinga. Doe't dat in jonkje wie, woarde er bitsjoend.
Der wie in frommes, dat wie in tsjoenster. Dy joech him us in hiele grouwe apel. Mar mem ûntkrige him dy apel en lei him yn 't kastje tusken de bêdsteden yn. Doe kom dêr in hiele grouwe pod út.
Doe is heit nei Warten en Wergea west. Dêr wenne in âld frou, dy hat wol mear...
nl.verhalenbank.28446
Dy't op snein geboaren is dy kin knoffelbannen lizze en dy kin ek warten ôfnimme. Doe't ik sa'n great fanke wie siet myn gesicht ûnder 'e warten. Doe kom der ris in man by ús, dy sei: "Dû mast de warten telle. Dan mast in tried krije en dêr likefolle knopen yn lizze ast warten hast. En dan mast dy tried ûnder 'e drompel lizze. Dan bist se binnen de seis...
nl.verhalenbank.25950
Us buorfrou, dat wie Ritske Aeltsje. Sy wenne op 'e Houtigehage. Dêr hie in berntsje bitsjoend west by harren. Doe gongen se nei 't boerke yn Eastemar. It boerke joech in drankje mei foar 't bern. Hy sei, de earste dy't foar de glêzen komme soe, wie de tsjoenster. Mar sy mocht it drankje net sjen.
Doe't er thús kom hienen se de glêzen bihong en doe it...
nl.verhalenbank.25600
