Stève Geveling kos bar goed besprèke. We hadden ’s ’n pjerd kreupel. ’t Liep ien de gemeinte. We holden ’r Stève Geveling bé’j. Die zette de kreupele poot op ’t gras en sneej met ’n mes de zooi um de poot uut. Hé’j zèj: “Nou hang ge die thuus mar op en as ie helemol dreug is, is ’t pjerd wer bèter”. ’t Pjerd is bèter geworre, mar of ’t bespreke van...
nl.verhalenbank.50421
Auke de Roo vertelde mie ais: “Dou oal Trude ’n keer bie ons west was, wör d’r ’n kind zaik. Kwam ook ’n kranse in ’t kuzzen en ’t kind jammerde man. Moar ik heb gau ’n gat deur ’n stuver boord, door ’n tougie deur doan en dei ’t kind um d’aals hongen. Dou wör’t ook gau beter.”
Dou ‘t niet loater weer kwam, wol’k heur op ’t lief moar mien vrou hef mie...
nl.verhalenbank.45417
Bareld Pultrum fan 'e Houtigehage gong us op in kear nei Jonge Jan ta fan it Wytfean. Dat wie in kwaksalver en hy fédoktere in soad. Bareld woe him ris op 'e proef stelle.
Hy woe wite hoe kundich Jonge Jan wie. Hy hie it hier fan twa soune hyns meinom en dat joech er jonge Jan oer.
De hynders wienen net goed, sei er. Doe joech jonge Jan him twa doaskes...
nl.verhalenbank.28412
Froeger gebeurde it faek dat de naeisters de tried stikken bieten mei de tosken. Dan kom der in eintsje tried yn 'e mage fan sa'n minske torjochte. Sa wie der in frommeske dy die dat altyd en op 't lêst hie se in hiele klute jern yn 'e mage. Doe krige se dêr lêst fan. Doe gong se nei Sânbulten. Dêr wenne lytse Fedde. Fedde Stryk sizze se ek wol (F. de...
nl.verhalenbank.33369
As ien lúskes krijt en hy is tige siik, dan giet er dea. It is mei ús skoanmem ek gebeurd, en sy hie noait lêst fan luzen, sy wie sa skjin as de brân.
Hja hat us tige siik west, doe miende se dat se stjerre soe.
Myn frou wie doe noch mar alve jier. Doe rôp se myn frou by har. Sy sei: "Ik ha hjir jild. Wolstû dat salang foar broerke biwarje oant dy great...
nl.verhalenbank.23019
Mijn vrouw haar grootvader had een zuster, die spotte overal mee. Als er een mens was die een beetje raar liep of die kreupel was, dan liep zij die zo na. Ze had altijd de spot met manke mensen.
Toen op een keer kreeg zij de zenuwkoorts. Dat pakte haar erg aan. Toen het over was liep ze kreupel. Ze is nooit meer goed geweest. 't Gebeurde in Kornhorn.
Dat...
nl.verhalenbank.28023
Jan Hepkes fan Surhústerfean koe lige as in wachter. Hy kom hjir us, doe fortelde er, hy hie to Ljouwert west. Dêr kom ek altyd in âld fellekoopman fan Harns. Mar dy hie in kear of hwat net op 'e merk west. Doe wie hy der us in kear wer west. Hy seach der út as in geest.
Jan Hepkes sei tsjin him: "Binne jo dêr ek wer?"
"Ja," sei er, "mar it is foar de...
nl.verhalenbank.23601
As jo fyk oan 'e finger ha, dan matte jo de finger yn in levende podde triuwe, krekt sa lang oant de podde dea is. Dan is de sykte oer. In kikkert kin ek. Yn trije dagen is men de fyk kwyt. Men kin de finger ek yn eigen ûntlesting dwaen. Dat die hjir in boerefrou altyd. Dan gong it ek oer.
nl.verhalenbank.27882
De heks van de Crolse brug
Niet alleen van katten maakten de heksenvrouwkes gebruik, ook van appels. Van sterappels, tootappels, bellefleuren en andere soorten appels.
Dit ondervond Dora, een nippig durske, dat met haar ouwe lui, achter in de hei bij den Krolsenbocht woonde. Op 'nen vrijdagvoormiddag, 't was diep in het najaar, was ze naar de Boxtelse...
nl.verhalenbank.26431
Ik wie noch in lyts bern, mar heit hat wolris forteld hoe't it gien wie. Om tolve ûre nachts bigong ik altyd to gûlen. Doe seinen de minsken tsjin heit: "Soe 't jonkje ek bitsjoend wêze?"
Sy hellen op in joun it kessen fan 't bêd, dêr't ik op slepte.
Dat makken se iepen en doe founen se dêr in krânske fan fearren yn. Dat ha se yn 'e hûs opbrând. Nei dy...
nl.verhalenbank.27600
Als je een spijker in de boom sloeg, dan droeg hij beter vrucht. Dat kon ook wel, want dan groeide die boom niet zo hard meer. Als bomen zo hard groeien, dragen ze haast geen vrucht.
nl.verhalenbank.50891
In nicht fan ús wenne yn Kollumersweach. 't Is sahwat in tsien à alwe jier lyn, doe wie hja fiifentritich jier, doe foun se by har famke in krâns yn 't kessen. En dêr siet yn 't kessen ek noch in kraechje fan it famke har jurk. Har famke wie altyd syklik en it stie by myn nicht fêst, dat har dochterke wie bitsjoend. Hja hie fuort ien op it each, dy't it...
nl.verhalenbank.23895
Is mie n geval bekend van n vrouw, dau ontstookn borstn har. Was niks an te doun en t leek nich al te braid.
Dou kwam dr op n dag vodde-keerl aanloopn en vruig an de boas, hou tmit zien vrouw gung.
“Niks te best, dat zal wol verkeerd ofloopn.”
“Ja”, zee de koopman, “ik heb gain mooi middel, man as ik joe was, zol k t toch ais perbaiern. Ie neemt komme vol...
nl.verhalenbank.44561
As bern ha ik bitsjoend west. Heit gong nei Wopke ta yn Kûkherne. Wopke joech in drank mei. Hy sei: "De drank goed forside yn 'e bûse hâlde. Hwant der kin wol us in raem op dien wurde ûnderweis troch in man of in frou."
Mar 't gong goed. De krânsen yn 't kessen woarden opbrând en ik waerd wer better.
nl.verhalenbank.19539
Ze zèje vroeger wel, da bijvoorbeeld ’n kiend ziek was en ge deej goeie vère ien ’t kusse, ’n heks de boel bedèrve kos. Zo’n kiend wou dan soms slecht bètere. En as ze dan ’t kusse losmakte, zat er allerlei ongedierte ien: luus, vlooie en zowat.
nl.verhalenbank.50313
M'n vader dacht, dat een borrel holp bij het vissen. Dan ging d'r een kruikie ouwe klare mee in de boot. Dan kreeg je meer vis op de zegen.
nl.verhalenbank.50882
Us mem wie in lyts famke fan sa'n fjouwer jier. Sy wennen achterút. Op in kear krige se in apel fan Rikele Myt. Doe't se dy op hie krige se pine yn it liif. Har mem hie fuort yn 'e gaten dat se troch Myt bitsjoend wie. Sy gong nei Myt ta en sei: "Dû hast myn bern siik makke, nou mast it wer better meitsje."
"As ik it dan dien ha," sei Myt, "goed, dan doch...
nl.verhalenbank.28326
Dyselde Piters Willemke wie ris in kear slim siik. Sy wie dea-min. Der wie in buorman dy wekke altyd by har, hwant de minsken tochten dat it sa fier mei har wie dat se elk momint stjerre koe.
Dy man hie op in nacht wer by har wekke. 't Wie sahwat fiif ûre yn 'e moarn, doe soed er nei hûs ta. Willemke wenne in eintsje fan 'e wei ôf. Doe't er by de daem kom...
nl.verhalenbank.33076
Het pjed van Jan Janssen was kreupel geworre, on ’n veurpoot. ’t Kos bijna nie mer lopen. Mar Janssen mos toch nog een vrach grei wegbringe. Hé’j kwam Stève Geveling tege, die goed besprèke kos. Da tegekomme was mar toevallig. Geveling zèi: “Jong, jong, wa kreupelt ow pjed. Aj zomedeen terugkom en de vrach afgeleverd het, moj mar es ekkes onkomme”....
nl.verhalenbank.45888
DE KOORTS
De koorts is een boze geest, waarvoor je op moet passen. "De koorts viel me op het lijf", zegt iedereen nog. Om te zorgen dat de koorts niet komt moet men - zo zei men in Waterland - een bezwering prevelen:
Koorts, koorts, ik ben niet thuis,
Ga maar naar een ander huis.
Ook kon men die woorden op een turf schrijven, die men daarna verbrandde....
nl.verhalenbank.12796
