Jan Hepkes fan Surhústerfean koe lige as in wachter. Hy kom hjir us, doe fortelde er, hy hie to Ljouwert west. Dêr kom ek altyd in âld fellekoopman fan Harns. Mar dy hie in kear of hwat net op 'e merk west. Doe wie hy der us in kear wer west. Hy seach der út as in geest.
Jan Hepkes sei tsjin him: "Binne jo dêr ek wer?"
"Ja," sei er, "mar it is foar de...
nl.verhalenbank.23601
By ús heit lei de frou (húshâldster?) siik op bêd. Alle jounen wie dêr in kat. "Dêr komt se wer oanglûpen", sei heit. De kat kom wol by 't minske op bêd.
Heit hie syn nocht. "Ik sil mei him ôfweve", sei er en hy joech de kat goed op 'e hûd.
De oare moarns moest heit nei de bakker om brea op to heljen. Doe kom er in âld wiif tsjin dat kreupele. Dat âld...
nl.verhalenbank.23951
Myn âldste suster Janke lei noch yn 'e widze. Hja is nou al stoarn. Mar doe yn dy tiid kom der altyd in bolkoerrinster by heit en dy oan 'e doar. En dan sei se: "Mei 'k even 't popke sjen?"
Dat sei se dan troch de doar. It bern wie lang net goed, it woarde rûch fan megerens. Heit sei tsjin mem: "Nou mast dy âlde duvel hjir net wer yn 'e hûs komme litte."...
nl.verhalenbank.33001
As jo fyk oan 'e finger ha, dan matte jo de finger yn in levende podde triuwe, krekt sa lang oant de podde dea is. Dan is de sykte oer. In kikkert kin ek. Yn trije dagen is men de fyk kwyt. Men kin de finger ek yn eigen ûntlesting dwaen. Dat die hjir in boerefrou altyd. Dan gong it ek oer.
nl.verhalenbank.27882
De heks van de Crolse brug
Niet alleen van katten maakten de heksenvrouwkes gebruik, ook van appels. Van sterappels, tootappels, bellefleuren en andere soorten appels.
Dit ondervond Dora, een nippig durske, dat met haar ouwe lui, achter in de hei bij den Krolsenbocht woonde. Op 'nen vrijdagvoormiddag, 't was diep in het najaar, was ze naar de Boxtelse...
nl.verhalenbank.26431
Ik wie noch in lyts bern, mar heit hat wolris forteld hoe't it gien wie. Om tolve ûre nachts bigong ik altyd to gûlen. Doe seinen de minsken tsjin heit: "Soe 't jonkje ek bitsjoend wêze?"
Sy hellen op in joun it kessen fan 't bêd, dêr't ik op slepte.
Dat makken se iepen en doe founen se dêr in krânske fan fearren yn. Dat ha se yn 'e hûs opbrând. Nei dy...
nl.verhalenbank.27600
Als je een spijker in de boom sloeg, dan droeg hij beter vrucht. Dat kon ook wel, want dan groeide die boom niet zo hard meer. Als bomen zo hard groeien, dragen ze haast geen vrucht.
nl.verhalenbank.50891
In nicht fan ús wenne yn Kollumersweach. 't Is sahwat in tsien à alwe jier lyn, doe wie hja fiifentritich jier, doe foun se by har famke in krâns yn 't kessen. En dêr siet yn 't kessen ek noch in kraechje fan it famke har jurk. Har famke wie altyd syklik en it stie by myn nicht fêst, dat har dochterke wie bitsjoend. Hja hie fuort ien op it each, dy't it...
nl.verhalenbank.23895
Is mie n geval bekend van n vrouw, dau ontstookn borstn har. Was niks an te doun en t leek nich al te braid.
Dou kwam dr op n dag vodde-keerl aanloopn en vruig an de boas, hou tmit zien vrouw gung.
“Niks te best, dat zal wol verkeerd ofloopn.”
“Ja”, zee de koopman, “ik heb gain mooi middel, man as ik joe was, zol k t toch ais perbaiern. Ie neemt komme vol...
nl.verhalenbank.44561
As bern ha ik bitsjoend west. Heit gong nei Wopke ta yn Kûkherne. Wopke joech in drank mei. Hy sei: "De drank goed forside yn 'e bûse hâlde. Hwant der kin wol us in raem op dien wurde ûnderweis troch in man of in frou."
Mar 't gong goed. De krânsen yn 't kessen woarden opbrând en ik waerd wer better.
nl.verhalenbank.19539
Ze zèje vroeger wel, da bijvoorbeeld ’n kiend ziek was en ge deej goeie vère ien ’t kusse, ’n heks de boel bedèrve kos. Zo’n kiend wou dan soms slecht bètere. En as ze dan ’t kusse losmakte, zat er allerlei ongedierte ien: luus, vlooie en zowat.
nl.verhalenbank.50313
Myn man syn suster wie altyd syklik. It bern tsjirme. Hja hie altyd skeel.
Doe sei heit: "De boze geest pleaget har. Dy sit ûnder 't bêd." Doe helle er in gripe en reage dêrmei ûnder 't bêd om. Doe kom dêr in kat weifleanen. Dat wie de boaze geast, sei heit. Hy prebearre dy kat to reitsjen mei de gripe, mar dy kat fleach fuort. Heit achter de kat oan, mar...
nl.verhalenbank.29373
M'n vader dacht, dat een borrel holp bij het vissen. Dan ging d'r een kruikie ouwe klare mee in de boot. Dan kreeg je meer vis op de zegen.
nl.verhalenbank.50882
Us mem wie in lyts famke fan sa'n fjouwer jier. Sy wennen achterút. Op in kear krige se in apel fan Rikele Myt. Doe't se dy op hie krige se pine yn it liif. Har mem hie fuort yn 'e gaten dat se troch Myt bitsjoend wie. Sy gong nei Myt ta en sei: "Dû hast myn bern siik makke, nou mast it wer better meitsje."
"As ik it dan dien ha," sei Myt, "goed, dan doch...
nl.verhalenbank.28326
Dyselde Piters Willemke wie ris in kear slim siik. Sy wie dea-min. Der wie in buorman dy wekke altyd by har, hwant de minsken tochten dat it sa fier mei har wie dat se elk momint stjerre koe.
Dy man hie op in nacht wer by har wekke. 't Wie sahwat fiif ûre yn 'e moarn, doe soed er nei hûs ta. Willemke wenne in eintsje fan 'e wei ôf. Doe't er by de daem kom...
nl.verhalenbank.33076
Der kom ris in frommes by lytse Fedde. Lytse Fedde wie wûnderdokter op Sânbulten. Hja sei tsjin him: "Kinne jo my ek geneze. Ik haw in protte lêst."
Fedde sei tsjin har: "Ja, ik kin jo geneze, mar it resept dat ik dêr foar ha, dat is net sa moai. Mar wolle jo wer better, dan matte jo krekt sa dwaen as ik siz. Nou is 't in rare fraech dy't ik jo doch....
nl.verhalenbank.33659
Het pjed van Jan Janssen was kreupel geworre, on ’n veurpoot. ’t Kos bijna nie mer lopen. Mar Janssen mos toch nog een vrach grei wegbringe. Hé’j kwam Stève Geveling tege, die goed besprèke kos. Da tegekomme was mar toevallig. Geveling zèi: “Jong, jong, wa kreupelt ow pjed. Aj zomedeen terugkom en de vrach afgeleverd het, moj mar es ekkes onkomme”....
nl.verhalenbank.45888
DE KOORTS
De koorts is een boze geest, waarvoor je op moet passen. "De koorts viel me op het lijf", zegt iedereen nog. Om te zorgen dat de koorts niet komt moet men - zo zei men in Waterland - een bezwering prevelen:
Koorts, koorts, ik ben niet thuis,
Ga maar naar een ander huis.
Ook kon men die woorden op een turf schrijven, die men daarna verbrandde....
nl.verhalenbank.12796
Voorloop. Schoenmaker vertelt.
Oal Kamies noast ons was de haile winter al aon 't sukkeln.
't Gung dan veur-, dan achteroet,
Buurman Wessels was 't er op 'n dag hèn west te kieken, hou d'oale 't muik.
"Kamies gait achteroet, hai hoalt nich meer," zee hai.
Moar opa, oal Steffen, zee[:]
"Nee Wessels, Kamies wordt weer beter.
Hai hef nou 'n wit peerd. En 't...
nl.verhalenbank.43204
Vroeger had je hier in Berkou iemand die kon geneze en strijke. Maar je hoefde d'r niet zelf hene. Als je bevoorbeeld kiespijn had, nou dan stuurde je een broer of een zus naar die man met een brievie. En dan maakte die 't ok beter. Geen van z'n kindere wou die gave overneme. Toen heeft ie 't uiteindelijk overgedaan aan iemand uit Lekkerkerk.
nl.verhalenbank.70630
