Oh jao. Ja auch nog. Ja. Daor goan ich noar Brummans, naor Panningen. Mich de haor laoten sniejen. Dat weit ik niet, dat jong, dat haeje zoot hebt gesehen, de graotste. Dat is de laotste van ons, Gerrit. Daor zeit hier aan de tafel, te àèten, en dan sagt ook enne vriend: ‘Wat heb ie aan de hank?’ Bloed, was niet om aan te sehen. Maor ich wus goed dat hae...
nl.verhalenbank.128712
IJe Hulshof wie kastlein yn Surhuzum. Dy wenne dêr doe noch mar krekt, doe kom der in greate keardel by him yn 'e herberch. Dy dronk mar fuort en mar wei. En hy bitelle net. "Ik tocht," fortelde IJe letter, "Hoe mei dit kommen? Soe ik myn sinten wol krije? En hoe krij 'k him hjir aenst wer wei?"
Doe't dyselde twintich slokjes hawn hie, gong er ta 't...
nl.verhalenbank.21826
Brêgedraeijersswit is tige djûr, net to biteljen.
nl.verhalenbank.33162
247.
De Metprul die had bi'j Beurskes Mattien barkebessems gebroch en daor kreeg te tweeëndattig stuver veur. Mao die had Beurskes Mattien um nog niet betaald. Goed. En daor har um al een paar kier veur gemaand. Toe zei Beurskes Mattien: "Die köj kriege met 't dikke end van de zwöppestok". Op een kier kwam Beurskes Mattien met een wage met denne met één...
nl.verhalenbank.22608
Kabouters helpen dorsen
Bij Giel Jorissen hadden ze altijd te veel werk. Vooral als er moest gedorsen worden, wist men geen raad. Maar de kaboutermannetjes zijn daar vaak ter hulp gekomen. 's Morgens was dan al 't koren gedorsen. En ze hoefden er nooit iets voor te betalen.
nl.verhalenbank.35737
Kijk, ge hebt vlak in 't dorp een plek, vroeger kon je daar 's maandags met de boot mee naar de mart in Tiel. Toen was d'r een vrouw uit Rossum, die wou ook met de boot mee. Maar wat wil 't geval? Die boot kon niet van de wal. Toen gaf iemand de raad: "Ge mot die vrouw niet. meer laten betalen". En de kapitein liet toen die vrouw niet meer betalen en van...
nl.verhalenbank.127563
Mijn grootvader kwam als smidsknecht in Doorn bij een baas, die
een paard stil kon laten staan, dat onmogelijk vooruit te krijgen was
vooraleer hij de achttien centen jenever van de voerman had gehad.
Dat wist heel het dorp en de omgeving, dus die tol werd vlug betaald.
nl.verhalenbank.126727
De karn kon ook behekst weezn.
Daar was niets aan te doene. Wie et goed betaaln kon, kochte dan een nieuwe.
nl.verhalenbank.45021
Der sieten twa yn in café. Sy bistelden hwat, dat brocht de herberchsman har.
Op 't lêst wie 't tiid fan fuort. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Ik sil wol foar dy bitelje." Dy bitelle oan 'e herberchsman. Doe miende de oare, dat er frij wie fan biteljen. Mar sa siet it net. De herberchsman sei: "Jo matte my ek noch bitelje."
De oare sei: "Dat hastû ommers...
nl.verhalenbank.25702
In helm kinne se djûr forkeapje. Dokters wolle graech sa'n helm ha. Dy't in helm hat, is kûgelfrij, sizze se.
nl.verhalenbank.23711
Thomas Clare wie kaertlizter yn 'e Houtigehage. Hja die it foar in dûbeltsje. Minse Tryn fan 'e Loane (= Tryn Snipel) die it ek.
nl.verhalenbank.28130
Heksen:
Op Stoks, een gehucht in Panningen, woonde een arme weduwe, genoemd “Hekse Nelke”, die verdacht werd van hekserij. Als ze bij iemand op bezoek ging, pleegde ze de kinderen aan te halen, en over de haren te strijken. Als ze goed en wel verdwenen was, bleken die kinderen dik onder de luizen te zitten. Het gevolg was, dat iedere moeder, wanneer Hekse...
nl.verhalenbank.60733
Op 'e Rydloane to Rottefalle wenne in man, dat wie Hindrik (en Janke), dat wie ek in frijmitseler. Mar dy wie de duvel to tûk. Dy soe fan 'e duvel in learsfol jild ha. Hy gong hinne en sette in lears op 'e nael fan 't hûs. Mar earst hie hy de soale der ûnder wei snien. En doe bigoun de duvel mei jild to smiten. De lears rekke net fol en Hindrik krige in...
nl.verhalenbank.33057
As de tsjerne bitsjoend wie, moasten se nei Hinse Jehannes ta, dy wenne op it Swartfean. Dat wie in lompe keardel. Ik hie us in dikke kou, sa'n fyftich jier lyn. Dy wie siik en it bist waerd minder.
Doe gong ik nei Hinse ta. Ik hie hwat hier fan 'e kou by my.
"Hwat hiestou?" sei Hinse tsjin my. Hy hie sa'n foars lûd.
"Ik hie in sike kou."
"Hast hier by...
nl.verhalenbank.20823
By de Slotsingel fan Aldegea op 'e souder fan 't slot lei in hiele protte jild. Dat is letter by sekfollen op boereweinen fuortriden. As men dat jild sjen woe, moast men in skelling jaen. Dy smiet de hear dan by it oare jild en sa waerd de hoop almar greater.
nl.verhalenbank.11508
In wikseldaelder kregen je fan 'e duvel. 't Was een rijksdoalder. Je mocht hem niet helemoal uutgeven, wel op één cent noa. Je moest altyd oppassen dat je der wat fan over hield. Dan werd het altyd weer een rijksdoalder.
nl.verhalenbank.27331
Dy't mei de helm geboaren wurde binne skotfrij. De helms woarden froeger wol djûr forkocht, hwant dy biskermen de minsken tsjin ûngelokken, seinen se.
nl.verhalenbank.28205
Froeger gebeurde it wol gauris dat in earrebarre syn nêst hie boppe op in boereskuorre. Sa'n earrebarre bitelle hier foar it nêst. As de aeijen útbret wienen liet er in jonge fûgel del. Dat wie dan de hier, dy't er bitelle.
nl.verhalenbank.36007
In oaijefaer, dy't froeger op 'e nael fan it dak syn nêst hie, bitelle hier. It earst jier in fear, it twadde jier in aei en it trêdde jier in jonge eibert.
nl.verhalenbank.33802
Edzer Sint koe soldaetsjes út 'e hurddobbe komme litte. Dat wie in fremd man. 't Koe wol wêze, dat er sinten brûke moest, mar in oar net bitelje koe mar dat er de oare deis in berch jild hie.
Hy hie him forkocht oan 'e duvel. Hy hie in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.16857
