Brêgedraeijersswit is tige djûr, net to biteljen.
nl.verhalenbank.33162
Der sieten twa yn in café. Sy bistelden hwat, dat brocht de herberchsman har.
Op 't lêst wie 't tiid fan fuort. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Ik sil wol foar dy bitelje." Dy bitelle oan 'e herberchsman. Doe miende de oare, dat er frij wie fan biteljen. Mar sa siet it net. De herberchsman sei: "Jo matte my ek noch bitelje."
De oare sei: "Dat hastû ommers...
nl.verhalenbank.25702
Der wie ek us ien yn Ljouwert yn 'e herberch op in freed. Doe wie dêr in man, dy hie hwat fortard; dy sei tsjin 'e herberchkeardel: "Ik kin jo wol bitelje, mar net mei in goune dêr't op stiet: God zij met ons."
De herberchskeardel sei: "It mat der àl op stean."
Op 't lêst, doe't er bitelle mei ien goune doe biseach dy herberchskeardel dy goune en sei: "'t...
nl.verhalenbank.25703
As er Janne bitelje moest, gebeurde it wol, dat er sei: "Dan moet ik even de deur uit." Dan krige er it jild fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.19740
Der wie in boer, dy hie sinten liend fan 'e pastoar.
De pastoar kom by him en sei: "Ik wol myn jild wol ris ha."
"Ja," sei de boer, "'t is my bot yn 'e wei; ik wol graech lyk wêze, mar ik ha de sinten op it stuit net."
"Ik kin se oars wòl brûke", sei de pastoar.
"Ja, dat wol 'k graech leauwe", sei de boer. "Mar wit jo hwat? Ik haw in idé. Ik kin jo moarn...
nl.verhalenbank.27311
Yn Fryslân wenne in boer mei syn frou, dy hienen hast fiif en tritich jier troud west. Mar de frou wie to fûl om in feest to jaen. Dat kostte har tofolle sinten. It mocht harren oars tige skoan barre hwant sy hienen och sa sunich leefd en allinne mar tocht oan jildwinnen en sparjen.
Doe sei de frou op in moarn by de moarnsbrogge: "Sa lang wy troud binne...
nl.verhalenbank.33161
Der wie in boer, dy wie oan legerein rekke. Syn skuorre wie tige min, mar hy koe net in nijen bitelje. Doe kaem de duvel by him. Dy sei: "Ik sil fannacht foar dy in nije skuorre bouwe. Dy skuorre sil klear wêze foardat de hoanne kraeit. Dan helje ik letter dyn siele op. Is de skuorre noch net klear foardat de hoanne kraeit, dan bistû frij."
De boer sei,...
nl.verhalenbank.36709
Janne hiet it minske fan it folksloazjemint.
Alle omstippers krigen dêr ûnderdak. Mar sy moesten fantofoaren bitelje. Janne hie ek in âld man yn 'e kost. Dy koe net sa hurd ite.
Mar dêr koe Janne net op wachtsje. "O, bist noch net klear?" sei se. En al wie it board dan ek noch heal fol ierappels, dan kletste se de brij der by yn.
Op in kear kom Jan Kluwer...
nl.verhalenbank.16843
De oaijefaer bitellet hier foar it nêst op skuorre of peal. Dat giet altyd troch.
It earste jier jowt er in fear. De iene oaijefaer skuort de oare ien fan 'e moaiste fearren út 'e hûd en goait dy del.
Yn it twadde jier smite se in aei nei ûnderen. It oare aei wurdt útbret.
Yn 't tredde jier mat ien fan 'e jonge oaijefaers it ûntjilde. Dy komt dan mei...
nl.verhalenbank.19373
Yn Lúxwâlde wenne in tsjoenster, dy gong altyd nei de winkel om boadskippen, mar hja bitelle noait.
De winkelfrou sei tsjin har: "Jo matte ekris bitelje."
Doe kom dat frommes as in kat werom. De beide froulju hienen slim rûzje hawn.
Doe't de winkelfrou de kat seach, goaide se har in tsjettelfol siedend wetter oer de rêch.
"Hjir, dû smoarge tsjoenster,"...
nl.verhalenbank.26116
Biesterveld hat ûnder mear in skuonmakker Rein Geales (van der Meulen?) formoarde by de Slingerswei op Teade-hoekje ûnder Boarnburgum. Dêr hat er fjirtsjin jier foar sitten.
Sûnt dy tiid spoeke it op Teade-hoekje.
Der wie in liet fan, mei de folgjende rigels der yn:
Er kwamen weer een twintigtal getuigen,
die eveneens hun stem verheften tegen hem.
Maar...
nl.verhalenbank.25051
IJe Hulshof wie kastlein yn Surhuzum. Dy wenne dêr doe noch mar krekt, doe kom der in greate keardel by him yn 'e herberch. Dy dronk mar fuort en mar wei. En hy bitelle net. "Ik tocht," fortelde IJe letter, "Hoe mei dit kommen? Soe ik myn sinten wol krije? En hoe krij 'k him hjir aenst wer wei?"
Doe't dyselde twintich slokjes hawn hie, gong er ta 't...
nl.verhalenbank.21826
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west.
De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har.
"Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
247.
De Metprul die had bi'j Beurskes Mattien barkebessems gebroch en daor kreeg te tweeëndattig stuver veur. Mao die had Beurskes Mattien um nog niet betaald. Goed. En daor har um al een paar kier veur gemaand. Toe zei Beurskes Mattien: "Die köj kriege met 't dikke end van de zwöppestok". Op een kier kwam Beurskes Mattien met een wage met denne met één...
nl.verhalenbank.22608
Kabouters helpen dorsen
Bij Giel Jorissen hadden ze altijd te veel werk. Vooral als er moest gedorsen worden, wist men geen raad. Maar de kaboutermannetjes zijn daar vaak ter hulp gekomen. 's Morgens was dan al 't koren gedorsen. En ze hoefden er nooit iets voor te betalen.
nl.verhalenbank.35737
Kijk, ge hebt vlak in 't dorp een plek, vroeger kon je daar 's maandags met de boot mee naar de mart in Tiel. Toen was d'r een vrouw uit Rossum, die wou ook met de boot mee. Maar wat wil 't geval? Die boot kon niet van de wal. Toen gaf iemand de raad: "Ge mot die vrouw niet. meer laten betalen". En de kapitein liet toen die vrouw niet meer betalen en van...
nl.verhalenbank.127563
Mijn grootvader kwam als smidsknecht in Doorn bij een baas, die
een paard stil kon laten staan, dat onmogelijk vooruit te krijgen was
vooraleer hij de achttien centen jenever van de voerman had gehad.
Dat wist heel het dorp en de omgeving, dus die tol werd vlug betaald.
nl.verhalenbank.126727
De karn kon ook behekst weezn.
Daar was niets aan te doene. Wie et goed betaaln kon, kochte dan een nieuwe.
nl.verhalenbank.45021
In helm kinne se djûr forkeapje. Dokters wolle graech sa'n helm ha. Dy't in helm hat, is kûgelfrij, sizze se.
nl.verhalenbank.23711
