Heksen
In de keet van een polderjongen was eens een zieke. Er was een krans in 't kussen gezien. De zieke was dus behekst.
En wie kreeg de schuld?
Een vrouw, die er met de broodkruiwagen liep.
“Ziezo”, zeiden de polderjongens, “zoek maar takken, dan gaan we een grote hoop maken en we verbranden de heks levend.”
De takkenhoop werd klaar gemaakt.
De...
nl.verhalenbank.43113
Op Hooiberg bij de molen, was dikwijls kattendans. De katten dansten daar in ’n kring in de wei. Van de planten, die daar kringsgewijs groeiden, moest het vee niet eten.
nl.verhalenbank.47611
Yn 'e Harkema wie in húshâlding, dêr hienen se in bern, dat wie net goed. It tjirme en it hie lêst fan termynsetten.
Doe gongen se nei de duvelbander ta. Ik tink hast dat dat Frânse Hinke west hat fan 'e Rottefalle.
Dy joech in drank foar it bern mei oan 'e heit fan it bern.
't Wie yn 'e winter en der lei sterk iis. De man hie op redens nei Rottefalle ta...
nl.verhalenbank.37527
Alles wat ik vertel, heb ik door overlevering van grootvader, vader en anderen.
Krans in ’t kussen.
Vroeger kwam er veel zuigelingsterfte voor. Als een kind, dat ziek was, met het hoofdje heen en weer sloeg, konden er rollen in het kussen komen. Met sukkelende kinderen had je het zelfde. De mensen zeiden dan: “’t Kind is behekst en gaat kapot.”
En wie...
nl.verhalenbank.44287
Naast ons op de Panoven daar woonde een heks. Mijntje Hol heette ze van d'r eige maar ze noemde ze de Kippetrim. Dat was een heks want verscheie paard en wages reje daar van de weg af.
nl.verhalenbank.70644
Bij ons in Moordrecht daar had je vroeger enkele van die mensen, die werden aangeweze als tovenaar of heks. Daar gingen ze voor naar de toverdokter, want ze dachten dat ze betoverd waren. D'r was een man, die was van toverij beschuldigd, een ouwe touwslager, hij had van alles gedaan, as d'r wat gebeurde, dan kreeg hij de schuld. Nou woonde die op die ouwe...
nl.verhalenbank.72862
Op duim de tijd lezen
De vadder van de wachtmister zin gewon as ie op zun duim keek hoe laot 't was. Die he'k ok us unne kir in 't pak gedaon. We waore an't wandele op Kreyl om, langs de uitkijktore en zo de bosse in. Nou vat ik um, zee ik tege den ouwe Jan Looimans. As hij zun linkervoet nirzette, ikke de rechse en da he'k zo 'n meter of drie gedaon;...
nl.verhalenbank.41515
In het heile land wordt wel verteld over heksen en spoken en rare kerels, maar Pieter Pompkeblad is speciaal iets veur Westerwolde. Pieter Pompkeblad die wordt zo noumd omdat hij lopen kan over pompkebloaden. Je moet uhm wel even mensen vertellen wat dat is. Pompkebloaden dat bin die grote groune bloaden, die drieven op ‘t waoter van de gele plomp. En...
nl.verhalenbank.69702
Den langen Hend, die al inkele jaren dood is, heb ik wel es heure vertelle: D’r ware drie derns on ’t biete hakke.* Toe was er ’n vrouw langs gekomme. En die makte ’n protje mee de derns. En ze gaf ielke dern ’n appel. “Et ’m mar lekker op”, zèj ze en ze liep deur. De oudste dern zèj: “Ik doej ’t nie. Ik vertrouw ’t nie. Ik ken die vrouw”. D’aander derns...
nl.verhalenbank.50168
Kindje behekst
In 'n café op Kreil wonde 'n vrouw, die iets mir kon. Nou ha'k 'n zuster die teugenover de kazerne wonde; die haolde ok melk bij die vrouw. Ze ha 'n kiendje van neuge maande, mar da is toen gestorreve. En da kwam, zeije ze, deur die vrouw. Toen 't kiendje ziek waar, waor de moeder ermee naor de paters in Eindhove gegaon; die hebbe d'r iets...
nl.verhalenbank.41528
Ja, inderdaad, toen ik zo'n jonge waar, dan hoorde je dat d'r teuvere konde. Vooral in Brakel. Ik heb hier in Veen nog een vrouwke gekend, die stond bekend als heks. Je mocht niks aannemen, da was gevaarlijk, da kon ze verandere in een pad of zo. En da weet ik nog van m'n vader. D'r was een hele smalle sloot en daar lag een hord over. Maar dat paard zou...
nl.verhalenbank.125772
D'r ware mense, die lagge betoverd op bed. Dan moest dat op 't vuur, d'r moest iets verbrand worde. Dan kwam de duvelbander, die ging bidde. Onderwijl vertrok die boze geest.
nl.verhalenbank.72924
D'r kwam bij iemand een toverheks. . . hokus, pokus uit staan brabbele. Toen lag die man rondom in de roze. En z'n hoofdpeluw zat vol kikvorse. Eve later ware de roze en de kikvorse weer weg. Want toen kwam de toverheks weer terug. Toen was de betovering verbroke.
nl.verhalenbank.72918
Myn suster hat as lyts famke bitsjoend west. Doe gongen se mei har nei Wopke ta, dy't yn Kûkherne wenne. Wopke stie by de hekke.
Hy sei tsjin mem: "O, ik wit wol, hwer't jo foar komme."
"Né," sei myn mem, "dat wite jo nèt."
"Ja," sei Wopke, "dat wyt ik wòl." Doe sei er: "Jow my dat bern mar oer. Gean jo mar nei myn frou ta."
Doe gong Wopke mei 't bern nei...
nl.verhalenbank.38150
Behekst
Vruuger hadde in Haore, as ze mense liever nie hadde, krege ze 'n huske in 'n aparte buurt. Daor moet ok iemand gewond hebbe, 'n zekere Vermeule, die ze behekst hebbe en die d'r ok flink ziek van geworre is. Nou had da gezin Vermeule 'n paor dochters van 'n jaor of zestien. 't vrouwke van Keunings zie op zeker kir 'n dochter van Vermeule mee 'ne...
nl.verhalenbank.41693
Ja, bij ons hadde ok zo'n vrouwke, iedere keer gebeurde d'r wat, iedere keer liep d'r een wiel van de wage, of de wage omgeslage. "Dat doet die toverheks!" Dan lag die onderstebove in de sloot. En je mocht geen appel aanvatte, niet snoepe. Wij mochte da niet. "Nooit iets aanvatte van de toverheks!"
nl.verhalenbank.125758
Ik heb hier in Jaarsveld wel is hore zegge, d'r was een meissie en dat was behekst. Toen ze was gestorven hebben ze het kussen opengemaakt. Toen zate d'r allemaal roossies in.
nl.verhalenbank.70661
As ’n heks iemand beheks het en degene die beheks is, wil ’n mis loate leze um eraf te komme, en de priester lèst die mis, en as hé’j ’t ‘orate fratres’ zegt en hé’j drèjt zien eige um nor de minse ien de kerk, dan ziet ie de heks zitte met ’n bé’jekörf opte kop.**
beginwoorden van gebed in de r.-k. Kerk
** Ik heb ’t bovenstaande letterlijk opgeschreven,...
nl.verhalenbank.50228
D'r was een kind, da was altijd bij een andere man en vrouw. Maar dat kind was van een ander. Maar toen werd het door de moeder teruggehaold, die zei: ,,Ik zal 't eerst maar efkes in bed stoppe". Maar dat kind wou niet meer groeie. Toen werd 't kusse opegemaakt, een krans d'r in. Maar toen dat kind terugging naar die andere man en vrouw, toen groeide 't wel.
nl.verhalenbank.72897
Ze zèje vroeger, dat ’r op de Kommerdiek ’n vrouw wonde, die hekse kos. We hadde thuus es ’n toom bigge. De vrouw, die Hanne hiette, kwam kieke, en ze zèj, da ze wel ’n poar keujes kope wou. Mar ze kosten ’t nie eens worre over de prijs. Ze ging nor huus. Mar ze zal nog nie thuus gewes zien, of de bigge ware ziek. Ze trommelden mee de peutjes op de houte...
nl.verhalenbank.50404
