17,771 datasets found
Dutch Keywords: beest Narrator Gender: male Place of Narration: Burgum
Myn swager syn heit, dat wie Oene Krop. Dat wie in nuver man. Hy koe de minsken en de beesten genêze. Dat die er op in fremde manier. Minsken dy't net rinne koenen, makke hy wer oan 't rinnen. Hy wenne yn 'e Bosk yn 'e Westerein. Se kommen faek by him, foar harsels of foar in dier. Syn echte namme wie Oene Kempenaar. Ik haw twa kear myn foet forknoffele....
nl.verhalenbank.38151
Us mem roun yn 'e sinteklazetiid mei de taeikoer. Hja kaem ris op in joun by in hûs, dêr't se taei forkocht. Doe gong se dêr wer wei, doe seach se in beest. Hja wist net hwat it wie, mar 't wie in hiel great ding. Doe't it beest tichteby wie, like it in hiele greate houn. Hy wie roetswart en hie gleone egen yn 'e kop. Mem wie deabinaud. "Ik hoopje noait,...
nl.verhalenbank.38156
Us heit, Marten Bijma kom us op in kear by jountiid fan 't Fean werom. Doe't er by 't Blauhûs ôfdraeid wie en de wei nei de Loane oproan, kaem der in beest achter him oan. Heit gong op 'e knibbels lizzen om better sjen to kinnen hwat foar in beest it wie. It wie hiel great en giel en it klapte mei de earen. It gong deun by heit lâns en bleau by him oant...
nl.verhalenbank.17590
Een ontjie in een okkie Een beetje ooi d'r in Hoort dat beest is uile Dat zegge ze op Zevenuize.
nl.verhalenbank.72610
In hin hat gauwer in mudde hjouwer op as in hynder.
nl.verhalenbank.33090
Guon minsken hienen macht oer it fé. Sokken koenen jin in dier forkeapje, sa mak as in hountsje. Letter wie 't in ûndier. Dat gebeurde wolris mei in hynder. Sokke minsken koenen mear as in oar.
nl.verhalenbank.29395
By de dikke ikebeam oan 'e betonwei yn 'e Harkema, spûke it ek. Allerhande lju ha dêr hwat sjoen. Wy hawwe yn 'e Harkema in kostgonger hawn, dy seach der hwat dat like op in swart beest. It hat him achternei sitten. Hy switte as in oandrager op 'e fyts.
nl.verhalenbank.29424
Yn 'e Harkema woarden se froeger wol warskôge foar guon, dy't se noait by 't fé litte moesten. Wie dyselde der west, dan woarden de beesten lam.
nl.verhalenbank.27801
Der woarden by ús froeger noait fremde minsken by 't fé litten. Guon ha se samar siik. Hjir binne ek guon dy ha postdouwen, mar dêr wolle se bislist gjin fremden by ha.
nl.verhalenbank.26206
Fan 'e sawn dochters is ien in nachtmerje.
nl.verhalenbank.15619
Dieren binne faek heldersynde. Sa wyt in houn twa ûren fan tofoaren al as der tonger komt. Dan is er ûnrêstich en binaud.
nl.verhalenbank.24006
Ook is hier een poos geleden een man gestorven, waar van te voren vaak een hond zat te huilen voor het huis. "Zie je wel," zegt mijn vrouw dan, "zo'n beest weet iets. Maar ik denk, dat het "blooss" [opm. R. Koman: foutief geschreven: 'bloß' = 'alleen maar'] toeval is.
nl.verhalenbank.43316
Yn 'e Boelensloane hienen jo de Spoekeloane, dy gong nei it Spoekeboskje ta. Dêr hienen jo soms nuvere lûden. It wie noait liker as brûsden der in pear koubeesten troch 't wetter hinne. Guon doarsten dêr net lâns.
nl.verhalenbank.27518
As der in paed oer in tsjerkhôf rint, krije jo de beesten dêr net oer.
nl.verhalenbank.23850
Op 'e Skûlenburgerwei spûke altyd in swart beest. It like op in hountsje. It roan mei de minsken op. Se koenen it net by har wei krije.
nl.verhalenbank.36029
Heit har ris mei ien fan myn bruorren op 'e kroade nei Surhústerfean ta west. Myn broer wie doe noch in jonge. Doe't se by 't Blauhûs wienen, sei heit: "Sjoch, dêr komt it oan." 't Wie swart, hwat greater as in houn en hwat lytser as in keal. 't Wie in pleachbeest, dat har foarby gong. It die har neat.
nl.verhalenbank.36163
Op it Heechsân yn Eastemar stie de pleats fan Tsjerk-om en Piter-om. In wike foardat dy pleats opbrând is seach ien fan 't Heechsân him yn 'e nacht yn 'e brân stean. Dat wie foartsjirmerij.
nl.verhalenbank.31309
Ik haw ris fortellen heard dat ien earne út in herberch wei (wie 't Swarteweisein) in speake út in tsjil stikken makke fan ien dy't dêr foarbykaem. Dyselde hie him de gek oanstutsen en dat wie syn wraek. Doe koe dyselde net fierder ride mei de wein. (Hy die dat sûnder by de wein to kommen.)
nl.verhalenbank.31321
Op in kear hie Jurjen van der Leest nei de faem ta west. 't Wie let yn 'e nacht doe't er weromkom. Doe't er oan 'e Joane-poel ta wie jammeren dêr bern om. Jurjen woarde bang en is weromgong en dy nachts hat er by syn faem slept. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.17127
Der binne dieren, dy binne kûgelfrij. Sokke dieren wurde fan hegerhân sparre.
nl.verhalenbank.31241