Er was een circus in IJsselstein. De olifanten liepen door de stad. D'r loopt een aanstaande moeder en die schrikt zo van dat beest. Ze grijpt met de muis van haar hand naar haar wang. Die moeder had niets. Maar toen het kind werd geboren, had het een olifantenvel op z'n ene koon. Dat wordt nu nog bijgewerkt.
nl.verhalenbank.50856
In hin hat gauwer in mudde hjouwer op as in hynder.
nl.verhalenbank.33090
Guon minsken hienen macht oer it fé. Sokken koenen jin in dier forkeapje, sa mak as in hountsje. Letter wie 't in ûndier.
Dat gebeurde wolris mei in hynder. Sokke minsken koenen mear as in oar.
nl.verhalenbank.29395
By de dikke ikebeam oan 'e betonwei yn 'e Harkema, spûke it ek.
Allerhande lju ha dêr hwat sjoen. Wy hawwe yn 'e Harkema in kostgonger hawn, dy seach der hwat dat like op in swart beest. It hat him achternei sitten. Hy switte as in oandrager op 'e fyts.
nl.verhalenbank.29424
Yn 'e Harkema woarden se froeger wol warskôge foar guon, dy't se noait by 't fé litte moesten. Wie dyselde der west, dan woarden de beesten lam.
nl.verhalenbank.27801
Der woarden by ús froeger noait fremde minsken by 't fé litten. Guon ha se samar siik.
Hjir binne ek guon dy ha postdouwen, mar dêr wolle se bislist gjin fremden by ha.
nl.verhalenbank.26206
Fan 'e sawn dochters is ien in nachtmerje.
nl.verhalenbank.15619
Dieren binne faek heldersynde.
Sa wyt in houn twa ûren fan tofoaren al as der tonger komt. Dan is er ûnrêstich en binaud.
nl.verhalenbank.24006
Ook is hier een poos geleden een man gestorven, waar van te voren vaak een hond zat te huilen voor het huis.
"Zie je wel," zegt mijn vrouw dan, "zo'n beest weet iets. Maar ik denk, dat het "blooss" [opm. R. Koman: foutief geschreven: 'bloß' = 'alleen maar'] toeval is.
nl.verhalenbank.43316
Yn 'e Boelensloane hienen jo de Spoekeloane, dy gong nei it Spoekeboskje ta. Dêr hienen jo soms nuvere lûden. It wie noait liker as brûsden der in pear koubeesten troch 't wetter hinne. Guon doarsten dêr net lâns.
nl.verhalenbank.27518
As der in paed oer in tsjerkhôf rint, krije jo de beesten dêr net oer.
nl.verhalenbank.23850
Da weet ik wel, je ha vroeger bij ons zone ouwe man, zóó'n baard, een man van tachtig jaar. Da was Piet-oom. Die zat altijd vol verhalen. Toen waren wij nog schoolmeisjes en dan gingen wij altijd luisteren. Hij woonde in een heel klein huisje. En daar vlakbij woonden twee ouwe vrouwtjes en dan vroegen wij altijd: "Zou da nou wel waar zijn, wat Piet-oom...
nl.verhalenbank.126628
Us mem hat us in pleachbeest njonken har hawn. Sy hie in heal brea ophelle by jountiid fan 'e bakker. Sy droech dat ûnder 'e linker earm. Yn 'e oare hân hie se de slútkoer.
Doe kom der in dier op har ta, dat wie folle grouwer as in houn. 't Hie hiele greate, gleone eagen.
Mem wie stjerrend binaud. It dier roan oan 'e kant dêr't se it brea droech.
Doe hie...
nl.verhalenbank.15902
Us âlde beppe wie yn tsjinst by de boer. Dêr tsjinne ek noch in oare faem by dy boer. Dy faem hie forkearing mei in feint, dy't op sé fard hie.
Op in kear doe nom dy feint har in koeke mei.
Dy koeke die de faem yn ien fan 'e koperen earnamers, dy't oan 'e souders hongen, yn 'e keuken.
Doe sieten se dêr in kear to iten. Beppe sjocht omheech en dy iene...
nl.verhalenbank.23907
D’r was es ’n vrouw ien ’t Lobith. En die hur kiender wiere ok altied beheks. D’r kwame altied ’n por katte bé’j hur ien huus. Ze wisse nie, wor die thuus hörde. Op ’n goeie dag gieng de vrouw koek bakke. De katte zate wer neve de kachel. De vrouw vertrouwde da nie. En durrum gooide ze mette koek umlegge de grote hete koeke de katte ien ’t gezich. ’s Mèrs...
nl.verhalenbank.50240
Spokerij vertelde mien voar weer van.
Hai har daind bie n boer en door rommelde t smaanks op beune; ze heurden den onder in de keukn dat ze door boovn in t koorn aan t scheppen wazzen. Toch harn ze gain spint rogge op beune lign. As dat door zo te keer gung begonnen de baistn ook te bulkn. n Dikke hond harn ze ook, moar dei dus den nait noar de dele tou....
nl.verhalenbank.43703
De minsken wienen och sa binaud foar âlde Ot. Hwant hja hat ûnderskate skiep en geiten en kninen ensa deatsjoend, by ús beppe en harren meast geiten. Dan struts se der mei de hân oerhinne. Beppe hat wenne by Bareld Hoogsteen. As Ot der oan kom sei Bareld, dy't boer wie: "Wy matte gau sjen, dat wy 't tsjernjen dien krije, hwant âlde Ot komt der oan. Dan...
nl.verhalenbank.21393
De dochter van die heks was on ’t hekse lere. En ze was op de lering [katechismus] um angenome te worre. ’t Onderrich was ien de kerk. Ze zaten al te wachte opte pestoor. Die kos nie drek komme. Toe zèj die djern: “Za ’k ’s muus make?” “Kuggé’j dattan?” zèje d’aander kiender. “Ja”, zèj ze: “Doe ’t dan is”. En ze deej ’t. En de muus liepe over en onder de...
nl.verhalenbank.50235
Jankemuoi wie in hiel âld minske, dy wenne hjir tichteby. Hja wie alhiel dôf en hie in soan by har yn 'e hûs wenjen fan sa'n fyftich jier. Dat wie Jan, 't wie in neef fan my.
Op in kear hie Jan nei de Tille ta west to boadskipjen. Mei de boat. 't Wie op 'e joun.
As er fuort wie die âlde Jankemuoi de doarren al bitiid fêst.
Dy jouns hie se dat ek dien. Hja...
nl.verhalenbank.29696
Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...
nl.verhalenbank.50222
