Yn Hurdegaryp wie in hekke, dy't se mei gjin sawn slotten fêst hâlde koenen. Hy gong altyd iepen. Dat kom, dêr wie in lykpaed.
nl.verhalenbank.23927
Op 'e Skieding, yn 'e buert fan 'e Wilhelmina-hoeve, wienen wylde lantearnen. Dat tsjutte op hwat dat letter gebeure soe. Foartjirmerije. Mar hwat, dat wyt ik net mear.
nl.verhalenbank.12522
Voor ziekten onder de koeien ging men naar Tongeren. De paters gaven dan medailles mee.
nl.verhalenbank.46167
Zwarte Hand
Da is hier ok geburd bij 'n boer op staal. Daor was iets mee 'n perd, mee 'z'n maone, die 's naachts heulemaol opgekruld waore. 't spokte of hekse in die staal, zinne ze. Die boerderij waar dor de kwaoie haand geraokt. Da hee natuurlijk erregus mee te maoke. D'r zal wel 'n verklaoring veur zèn gewist. Mar d'r was iets mee da pèrd.
nl.verhalenbank.41608
Geachte heer Koman,
In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde.
Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...
nl.verhalenbank.47279
Der wie ien dy koe ôfgryslike hurd ride. Op in kear ried er yn in wek ûnder in brêge.
Syn holle woarde troch it iis ôfsnien. De holle glide fierder oer it iis en it lichum ûnder it iis gong lyk mei op. Dat doe kommen dy holle en it lichym tagelyk by in wek ûnder in oare brêge. De holle kom wer op 'e romp to sitten en de man ried fierder, krekt as wie der...
nl.verhalenbank.12536
Pau en geal
De fûgels wienen skepen, mar har uterlik moast noch it iene en it oare oan dien wurde. Se woenen allegear wat oars. De iene woe graach reade wjukjes ha, de oare in wite blês foar de kop, en neam mar op. Dat krigen se ek. En de pau woe ûntsettende graach moai wêze. Dat koe wol. Hy krige fearren dy't skitteren; hy krige in lange sturt, dy't er...
nl.verhalenbank.14621
Ik was zowat 17 jaar toen ik dikwijls werkte in Frenkens' Bos. We gingen dan niet naar huis om te eten, maar een heel oud manneke, Pirke Kösters, bracht ons dan de streuf en de pap. Pirke waar een aarig. D'r waar in die tijd gin radio en gin televisie mer de mensen zagen veul dingen in de löcht. Dè kös Pirke ook en hij zee: "d'r zal 'n tijd komme, dè ze...
nl.verhalenbank.44016
Der wennen hjir minsken, dy hienen in jonkje. Dat wie altyd nijsgjirrich. It gûlde oan ien stik wei troch en it groeide suver neat. Op in kear kom mem (Klare) by dy minsken to kaertlizzen. Dat wie fanwege dat jonkje. Doe sei mem: "Hjir is in forkeard frommes op 'e buert. Dat bern kin net groeije, omdat dat frommes him yn 'e macht hat.
It bern is troch...
nl.verhalenbank.19305
9:45
MV: En hij moest eh…die jongen die moest vloeken van die schippers hè. En eh, dat deed-ie niet. En toen zei-t-ie, en toen later joh: ‘Dan krijg je een dubbeltje,’ zeien ze tegen die zoon, die zoon van Bartje hè. En toen kreeg-ie een dubbeltje. En toen moest-ie een grote vloek laten van die mannen. En toen kwam Bart er aan lopen en toen geeft-ie toch...
nl.verhalenbank.46601
Als je een eenzame ekster niet groet brengt dat ongeluk.
nl.verhalenbank.44994
Jelle Tryntsje het in seun had. Die seun had ruzie met olle Jelle Tryntsje. Hij het hier in de buurt woond.
De hinnen lagen toen bij him met de kop omdraaid, de swienen lagen dood en alle fé was siek. Dat was het wark fan Jelle Tryntsje, die had doar alles bitsjoend.
nl.verhalenbank.26877
Doe't ik noch thús yn 'e hûs wie is der by ús in famke stoarn. Dat wie myn susterke.
De dragers kommen by ús yn 'e hûs en seinen: "'t Kistje mat dêr stean." En sy wiisden in plak oan.
"Né," sei heit, "it liket my better ta dat it dêr komt to stean." Doe wiisde er nei in hiel oar plak. Heit hie 't kistje dêr al dagen fan tofoaren stean sjoen. Hy wist dat...
nl.verhalenbank.36331
It spul dêr't nou Hindrik en Ael wenje, ha guon minsken fan tofoaren yn 'e brân sjoen. Letter brânde it op.
nl.verhalenbank.17499
Wit: .... mer de steenn bliewt aait wa op stie.
E: Mer at ze wa es groond bie woln habn? Dan kondn ze dee steenn wa es verzetn.
Wit: mer dan kondn ze n steen nich umroln.
E: Zoa zwoar was den.
Wit: Dan ging n steen deronder.
[18]
E: En at dee leu dan stöarvn? Dan kondn ze toch gen röst vindn?
Wit: He?
E: Dan kondn ze toch gen röst vindn in t graf. Dan...
nl.verhalenbank.128621
63.
Ik was een kier met mien zuster nao de Wèèlse kermis gewes. Toe wi'j weerum kwamme was 't hatstikke duuster ien 't bos. Ien ene kier kieke wi'j op zied en toe lup ter een keal nèven ons. Mao wi'j konne de kop van de keal niet zien. Ik kon niks zegge, en mien zuster zei niks. Wi'j liepe deur tot wi'j aan 't end van 't bos ware. Ien ene kier keke wi'j...
nl.verhalenbank.22422
Grote Pier fan Kimswerd was us op het land aan 't ploegen. Toen kwamen der mensen bij hem, die froegen: "waar woont grote Pier?"
Toen zei hij: "Daar", en tilde de ploeg met de ene hand op. Hij wees er mee naar zijn hús en zei: "Kiek, daar woont hij."
nl.verhalenbank.32631
De duvel het in mensepoat en in peerdepoat.
nl.verhalenbank.32625
Yn Ljouwert spûke in wite dame.
nl.verhalenbank.29563
Yn Hurdegaryp, op it hiem fan dokter Bontekoe, stie in hekke, dy koenen se nachts noait ticht hâlde. Dêr moest in pleachbeest lâns.
In pleachbeest seach der út as in grouwe, swarte houn.
nl.verhalenbank.36325
