Spotsagen en Spotnamen c. De dorpen op de eilanden: Oostdijk.
De bevolking van Oostdijk, een gehucht tusschen Ierseke en Krabbendijke heet men Puttenaars.
"Ha!" zegt men. "'t Is maar een Puttenaar, kom maar op, we zijn niet bang."
't Beteekent wellicht bewoners van een land van putten en poelen.
nl.verhalenbank.39250
G.M.: Ze hebt zik vrower ok wa es mangs zölf bang maakt. Engberman hef der ok wa nen knecht had, wat hef dat ok west. doar hef n schoap hem noaloopn, den hef noa Bosch hen wiln en proatn en den is doar bie t Greetnstuk, zedn wie ja bie den kastenjeboam, a’j doar op Bosch an loopt, en doe is hem n schoap noaloopn, hes doe dat dan nooit heurd?
nl.verhalenbank.128534
I. De duivel
4. Wordt van hem verteld, dat hij, evenals de nachtmerrie de mensen berijdt of dat hij bepaalde mensen (b.v. de vloekers) achtervolgt?
Om de kinderen bang te maken als ze ver uit 'n raam hangen (of over een brugleuning) “De waterduivel zal je grijpen en meevoeren.”
nl.verhalenbank.127158
Sommige mensen zegge zelf: ,,Ik zou daar niet graag willen wonen, waar jij woont. Voor geen goud zou ik daar willen wonen''. Want er is daar, ik zal maar zeggen, d'r zweeft daar iets rond van die vroegere tijd. In het bos en zo.
nl.verhalenbank.126233
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128526
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128527
Wie hann naor de Pruus henwest in de joarn 1926 lao'w mer zengn, is dat west, doe ha'w nen motor koft van Peter Brouwers en den ha'w wa 'n joar had, koft, ja, nô, den man har ne ouns doar zao henzet en doar he'w doe metdöschet, motor ôp 'n waankje doe heb ik en 't Gröölke doar henwest, naor Nodhoarn, naor Peter Brouwers, doar he'w 'n motor koft en...
nl.verhalenbank.128417
Der wienen us twa man, dy soenen in trêdden-ien bang meitsje. Sy sloegen in wyt lekken om en gongen boven op elkoar stean tsjin in muorre oan. De trêdde moest dêr lâns komme.
Doe't dy der oankom bleau er stean en sei: "Twa witen ha 'k wol ris op elkoar sjoen, mar dêr ek noch in swarten boven op noch noait."
nl.verhalenbank.25284
Ik heb hier nog een aardig verhaal over mensen die vroeger met speelkaarten van alles uithaalden. En nou zou ik hier een verhaaltje willen vertellen van een zegsman van me, die helaas overleden is, de heer Driekske Genen, uit Heythuysen.
Als er vroeger in de buurtschap, in de ‘naober’ zeggen ze hier, iemand stierf, dan moesten de mannen met een – met...
nl.verhalenbank.128732
Zo wil ik een verhaaltje vertellen van – dat zich afspeelde bij het Kasteel ‘de Spieck’, vlak achter Boukoul, tussen Boukoul en Asenray.
Uit daarlangs – daarlangs stromende beek, die de grachten op peil houdt, hoorde men vroeger soms, en dat werd dus ook verteld, een angstaanjagend rumoer opstijgen in de late avond. Men wist niet wat. De mensen meden dat...
nl.verhalenbank.128735
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14761
‘’K was nog een jong meiske,’ zei moeder, ‘’k ging nog niet met jouw vader toen is het gebeurd, dat een oud vrouwke bij een boer in de buurt van de [Palboom] ’t erf opkwam. De boer kende d’r wel en hij wist niet veel goeds van d’r. D’n hond, die aan de ketting lig, ging als een wildeman tekeer toen ze ’t erf opkwam. D’n boer bleef er op wachten. ‘En,’...
nl.verhalenbank.70069
H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...
nl.verhalenbank.128533
G.E.: Dee hadn der es moal loopn tusken Mös-Gerrad en Stej-Greads en ik wet nich, of ze noa Hobbelt hebt ze löaw’k weelt, noa Hobbelt hen kaartn
E.M.: Dien vader hef löaw’k noa Hobbelt goan noa Jannöakn.
G.M.: Doar hebt ze hen weelt.
E.M.: Zövnteen joar löaw’k.
G.M.: Joa dat is eerlik woar, dat hef he zölf a moal vertöln en doe hebt ze doar loopn, wes wa,...
nl.verhalenbank.128545
Toen wij nog kleine kindere ware, toen woonde d'r een ome van ons in Hoenkoop. Daar spookte 't ok. De schilderije viele zo van de mure.
nl.verhalenbank.72619
Dwaallichte, die zagge ze hier vroeger ok. Daar ware ze bang van.
nl.verhalenbank.72697
Ze spookten achter op 't kerkhof an 't onderweggie. Ze ware verkleed as spook, in witte hemde. D'r kwamme gruwelijk veel mense kijke. Een zei d'r op een keer: "Ik zeI is gaan kijke". Maar hij is op de loop gegaan.
nl.verhalenbank.72598
De duivel en de menschen.
In den tijd van Karel V leefde er een beroemde toovenaar, Didens. Deze nam zich voor, door middel van zijn tooverkunst, alle schatten die begraven lagen langs de kusten van Holland en Zeeland en in het Kanaal aan het daglicht te brengen.
Nadat hij het plan aan drie van zijn vrienden had voorgeslagen, gingen ze gezamenlijk naar...
nl.verhalenbank.39104
In Brakel, daar woonde de toverheks. D'r woonde een vrouwke uit Brakel in Woudrichem. M'n zwager, die ree met een oliekarreke. Dan dorst ie nooit, nooit langs dat huis waar die heks woonde. Dan liet ie een ander dat oliekarreke d'r voorbij rije.
nl.verhalenbank.72813
D'r ware mense die ginge melke, da heb ik vroeger hore vertelle en toen kwam d'r een stalkaars op d'r an. Toen ginge ze in een greppel legge. Zo iets gebeurde vooral 's morges vroeg, in 't najaar. Zo unne stalkaars, die had een kleur, geel-oranje-achtig.
nl.verhalenbank.125533
