Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre.
In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
En dat er ook nog wel euh verhaaltjes zo zijn eh met enige humoristische inslag. Wil ik hiermee demonstreren, dat gaat namelijk over het spook in de mijnwagen. Der werd eens op een schandalige manier wagens afgeklauwd, af gestolen hè. En dat betekende voor diegene die de wagens kolen gedolven hadden een schadepost hè. Want die kwamen niet op hun conto,...
nl.verhalenbank.128538
Der wie in faem dy hie alris tsien ynbrekkers de holle ôfhoud. De alfte ûntkaem har. Sy rekke krekt syn plasse, dat dy wied er kwyt.
Nei forrin fan tiid frege deselde sûnder plasse de faem as se mei ride woe. 't Wie op in joun. De moanne skynde helder. Hy hie in hoed op, dat de faem seach net, hwa't it wie. Dat hja gong mei en dêr rieden se togearre...
nl.verhalenbank.19778
Was n moal n hail minne boer, dei zien waarkvolk slecht behandelde. Nou was dat niks gain biezunders, want de mainste boern warn vrouger zo gierig as de pest. Zulf vratn ze zuk de pokkel vol, moar de knechtn kreegn moar zunig wat.
Dizze boer nou har zien knechtn en maiden ook bekört.
En toun e loater dood gung, kreeg e gain rust.
Aalgedurig zaggen de maid...
nl.verhalenbank.43660
Duimen draaien
Op Kreil, vlakbij de borstelfabriek, waar 'n café. Daor wônde vrouw Pennings, die kon hekse. M'n vadder en ik kwaome heul dikkels in da café, mar alleen zondags na de mis. Op 'ne zondag waar ze achter 't buffet. Op 'n gegeuve moment stong ik daor gewon zo mee m'n duime te draoie, zo en wir zo (vooruit en weer terug). Toen we thuis kwaome...
nl.verhalenbank.41512
In de buurt van Nieuwendam was in vroeger jaren een roover, dien ze maar niet te pakken konden krijgen. Maar op een goeden dag merkten ze dat hij in een herberg te Nieuwendam was en de burgemeester ging er met een stuk of wat dienders op af. Omdat ze bang waren dat hij gewapend was, durfden ze hem niet echter zoo maar te pakken en gingen dus één voor één...
nl.verhalenbank.9401
By de Foarwei hjir yn 'e Westerein hat froeger in herberch stien, dat wie de 'Hossebos'. Dêr wenne in faem yn, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Dy doarst wol hwat to sizzen. Op in kear liet se har ûntfalle: "Ik wol mei de rykste keardel trouwe út it hiele lân." De jouns kaem der ien by de doar, in hiele mynhear. "Wolstû mei my troue?" frege er oan 'e...
nl.verhalenbank.30072
Der wie in faem, dy tsjinne by in hear en in frou. 't Wie ien dy't net botte gau binaud wie.
Op in kear wienen de hear en syn frou útfanhûs. Doe wie dy faem allinnich thús.
De nachts slûpten der trije rovers ta 't hûs yn, dy't alle kostberheden lyk as goud en sulver ensa pakten en dat yn sekken oerdienen.
Sy seinen tsjin 'e faem, sy moesten in eintsje...
nl.verhalenbank.17618
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien.
In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
Heksenbijeenkomst op de Paap bij IJzeren
Twee mannen, H. en IJ. uit IJzeren, keerden 's avonds met hun kruiwagens zwaar met klaver geladen naar huis terug. Toen zij aan den Grechter voetpad waren gekomen, hoorden zij aan de overzijde van den Grechter bosch op den zoogenaamden Paap prachtig muziek met speel en dans. Daarop zei H. tot IJ.: 'Treed mij eens...
nl.verhalenbank.35876
Ik had mien dern opgehold, die ien Oarem diende. ’t Was ien de nach van Goeie Vré’jdag op Poaszoaterdag 1940. Ze had mè de poasdage vré’j. ’t Was heldere moan. Toe we goed en wel Oarem uut ware gefiets, zage we ’n kruus ien de moan. Wa da te bedujje had, wiste we toe nog nie. Mar meer minse haddenet gezien. De volgende mèr zeje sommige minse: “Da vörspel...
nl.verhalenbank.50197
4.4.
De Voesenekken hadden 'n café: da' was de herbergier mee 'n stuk of drie grote jongens, echte bandieten, en da' was an de deurreis van Breda noar Antwerpen.
Doar konde overnachten en eten en doar wierde goed ontvangen, moar die reizigers kwoamen nie' meer terug, die woaren doar koud gedoan. Ze hadden van die wentelbedden, die draaiden om en dan...
nl.verhalenbank.44111
Der wie in boer, dy hie nei stêd ta west. Dêr hied er beesten forkocht. Hy hie gâns sinten bard en dy sinten hied er by him. Der wied er nou mei op stap nei hûs ta. Underweis hearde de boer guon oankommen. "Deksels," tocht er, "ik mei wol om in skûlplak sjen. Ik ha safolle jild by my, as se it dêr us op munte ha." Doe lei dêr in omkearde boat yn 'e berm...
nl.verhalenbank.19968
Ja, de nachtmerrie, dat heb ik zelf nog meegemaakt. Tegen jou gezeid, ik had verkering met een meissie in 't achterland. We zitten te vrijen in het boenhok. Toen krijgt het paard van die boer de nachtmerrie! Snuiven en slaan. Die boer d'r uit. Hij hong d'r een lantaarn bij. Toen was het over. Vroeger stong d'r een eindje hier vandaan* een boom en dat...
nl.verhalenbank.50944
Een zoet gezelschap in een Limburgse herberg
In de winter zat op een avond een zoet gezelschap vergaderd in de keuken van een herberg in een onzer Limburgse dorpen. Het was de burgemeester, een wethouder, de koster-onderwijzer-organist, nog een paar boeren en achteraf zat een jongen van een zestien jaar. Deze laatste wist blijkbaar geen andere, hem meer...
nl.verhalenbank.35885
Der wenne in man yn Jistrum, dy sûpte altyd sa. En dan brûkte hy der rare wurden by.
Doe seinen syn maten tsjin him: "Jonge, dêr mast mei ophâlde." Mar doe flokte hy noch folle mear.
Doe seinen se tsjin him: "As de âlde duvel dy tsjin komt, silst wol oars prate."
"Dan siz ik gewoan 'goeijenavond' tsjin 'e duvel", sei er.
"En as er dan neat seit, sil 'k...
nl.verhalenbank.38356
Het spookhuis
Ik was een meisje van een jaar of zes, zeven. We woonden op de Weerdingermarke bij Nieuw Weerdinge. Eerst woonden we bij andere mensen in; die vertrokken later en zo kregen wij het hele huis. Mijn jongste zuster lag nog in de kinderwagen, zoals dat vroeger de gewoonte was; ledikantjes bestonden er nog niet. Wij sliepen in de bedsteden. Als...
nl.verhalenbank.43690
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
