To Eastemar lei in faem op it lân to jirpelsykjen. Hja hie lêst fan pine yn 'e mûle.
Doe joech in biis har de rie, hja moest nei it tsjerkhôf tagean en in rustige spiker opsykje en dy oan 'e kies hâlde, dan bikom de pine yn 'e mûle.
Hja die dat.
De jouns doe't de faem al op bêd lei, kloppe der ien by har op it glês en dy rôp al mar: "Myn spiker! Myn...
nl.verhalenbank.21740
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net.
Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
Jehannes Wyts koe har foroarje yn in wite kat. Ritske, myn broer, hat us in wite kat om 'e dobbe hinne rinnen sjoen. Ut dy dobbe helle Jehannes Wyts it wetter. Op in joun kom Ritske thús fan 't stropen.
Doe siet dy wite kat dêr by de dobbe.
Ritske hie syn hountsje losmakke en sei: "Pak dy kat!"
Mar 't hountsje doarst net nei de kat ta. Hy wie deabinaud....
nl.verhalenbank.25297
In Aalst woonde vroeger een boer die een dochter had, die iedere avond met de meiden meeging om de koeien te melken.
Op een mooie zomeravond, toen de meiden al aan het melken waren, dwaalde het meisje van de weide af tot ze aan de rand van een bos kwam. Toen ze daar zo liep, zag ze plotseling een witte gedaante verschijnen.
Hevig ontsteld snelde de...
nl.verhalenbank.49827
In swarte kat is faek in tsjoenster. 't Is ek wol us de duvel sels.
Myn wiif har pake, dat wie Hindrik Swart. Mar sy neamden him allegear Hindrik Skutter. 't Wie in hiele raren-ien. De kweade wie syn maet.
Hy siet op syn manier yn 'e bibel to lêzen, mar dan song er dêr wylst allegear rare ûnfatsoenlike strjitferskes by. Dy stienen dêr yn, sei er. En dan...
nl.verhalenbank.21219
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Ik heb ook bie n boer daind. Noast ons woonde n ander boer, dei n knecht en n maid har. Wie kwamen ja wel bie mekoar, moar as t loat wur, mos ik ze voak noar huus brengen. Mit dat huus was ook wat. n Veurige bewoner har slecht leefd en nou zaggen de maid en de knecht hom weer. Mit n laange widde mantel om pokkel gong e de grode baanderdeure in, zweefde...
nl.verhalenbank.44081
Nou komen wie op t terrain van de spuikkiekers, en eerlijk gezegd dit mou je leuvn. Teveul dingen heb ik heurd van zukke betrouwboare mensn dat ie t wel aanneemm moutn. Mensn dei nait logen of snakken of benauwd wazzen, moar goie, lang nait domme lu, dei wat heurden of zaggen wat loater oetkwam.
K. van Terwupping bie Onstwedde luip op n oavend langs t oal...
nl.verhalenbank.43275
Hekserij
Bie ons op de Riesdam woonden vrouger wat roare mensn. Spokn en heksn wazzen ze slim baange veur. Ain vrumde luitn ze nich bie de zwienen en baistn. As ze veur t hoes n kruus vonden zeden ze: "Kiek, door hei je t al weer, is aine west dai ons beheksen wilde." T Kruus wur dan doadelk vot moakt.
Zai harn t slim aarm. Was zulfs gain deure in t hoes,...
nl.verhalenbank.43513
Ik troude sa'n sechstich jier lyn mei in wyfke fan Hurdegaryp. It fanke hie oars noch noait hwat dien as by de huzen lâns naeije.
Wy krigen hjir in nij hûs op 'e Tike.
Ik moest nei de Fryske klaei ta to meanen, it wyfke bleau sa lang thús.
Ik hie de wyks fan to foaren in hage by de hiele reed lâns boud. Doe soe dêr in skroat bovenoan. Mar dat hie 'k net...
nl.verhalenbank.23152
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove."
"Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
’n Meisje wandelde met ’n jongen, die ook geheime kunsten kon. ’n Eind in de bossen “moest hij ns uit de boks “. ’t Meisje zou terwijl doorwandelen. Direkt werd ze gevolgd door ’n grote zwarte hond. Hij beet haar en toen de jongen terugkwam, klaagde ze, dat ze zo bang was geweest. Tegelijk zag ze, dat de jongen de rafels van haar kleed nog tussen z’n...
nl.verhalenbank.47574
Adrianus Biesterveld hat oan 'e Dwarsfeart to Drachten wenne. Dêr wienen se allegear bang foar, hwant hy koe samar ien formoardzje om hwat jild.
Op in kear, doe wie er krekt út 'e gefangenis wei. Doe siet er yn 't 'Grauwe Peerd' to Drachten. Dat wie in herberch. Doe kom dêr in reizger, dy moest nei 't Hearrenfean ta. Hy hie in koffer by him. Hy woe in man...
nl.verhalenbank.25050
Op 'e Harste stie in kroech, dêr hat Thys Jansma yn wenne. Dêr sieten us twa bruorren, dy kommen fan Burgum. Dy beiden hienen it liif fol drank. Ien fan har kocht in healpoun tabak fan 'e kastlein en doe gongen se út 'e herberch.
Sy moesten de Harsteloane lâns, dêr stienen doe oan beide kanten greate ikene beammen.
De beide Burgumers seinen it mâl op en...
nl.verhalenbank.23347
Veurloop.
Ik zel joe verteln van aign belevenisn.
Wie betrokn es 'n keer 'n nei huus; was 'n winkel in.
Nou gebeurde 't voak, dat ik, as 'k noar de winkel tou luip, 'n vrou achter mie aanloopn zag. Zai har 'n widde mutse op ze har gain bain-n. Dou dat maor nait ophuil, muik ik mie zörge en zee 't teegn voader. Dei wol d'r eerst niks van waitn, mor dou e...
nl.verhalenbank.44135
Geheimzinnige Lichtje
Di he'k ok meegemokt. Daor heet 'n windmeule gestaon vlak ant spor, ginds aon d'n uitkijktore. Nou was er 'ne man ant buurte tegenover de kazerne bij Loomanse, en hij durrefde nie langs de meule nar huis; 't was helder maonlicht. Ik zee tegen de'n oude Jan Looimans: ik wil wel us kijke war da lichje braand. Eene zoon zee: Fons ik gao...
nl.verhalenbank.41514
De 'stille ronde' van Bergen-op Zoom
Bergen op Zoom in de 18e eeuw. De maagdelijke vesting was ze nog altijd, omgordeld door breede wallen, gekneld in hooge gekanteelde muren, waarin de zwaar-beslagen poorten. De sleutel der schepenrijke Schelde, de onneembare, sterke toegangspoort van Brabant. De Staten legden onafgebroken bezetting in de stad: een...
nl.verhalenbank.45955
’n Werwolf is ’n gewone man, mar die ’n belofte het afgeleid on den duvel. En durrum krieg ie nou en dan ’n vel thuus gestuurd dör de schorsten. As tie dan in da vel kruup, het ie de gedoante van ’n wolf en mot ie op pad um aander minse te ploage en te peste. Hé’j springt ze dan opte nek. Zo was ’r ok ’s ’n keer iemand ien de Kommerdiek, die ’m opte nek...
nl.verhalenbank.50237
By de Swâdde lâns wenne Stammerige Harm. Dat wie in tsjoenster. Op 'e ein fan 'e Swâdde wenne in feint, dy hie by Stammerige Harm wenne en dy hie nachts ek by him sliept. Dy feint fortelde, hy wie midden yn 'e nacht wekker woarn. Doe lei der in pânse njonken him. Dy feint wie deabinaud. Hy doarst net wer sliepe. Doe't er sa in skoft wekker lein hie, kom...
nl.verhalenbank.20511
