Ja, van kankerpoppe hebben we duk zat gehörd. Ze hadden ’t er vroeger altied over. Bij bultjes en ontstekingen, die wa lang duurde, waren de minse al drek bang vur kanker. Ze hoalde dan bij de kankervrouw of -kjel popkes. De inhoud mos op te zieke plek geleid worre. En de patiënt mos drie dagen en nachte wakker blieve. Aandre mossen er dan bij waken, dat...
nl.verhalenbank.50242
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
De oneerlijke waard en de duivel
Vroeger werd er veel vee uit Gelderland, Brabant en Limburg naar de grote steden Brussel, Antwerpen en Luik in Belgie vervoerd. Dit gebeurde allemaal te voet, zodat drijvers en dieren op verschillende plaatsen moesten overnachten. Helden, in Midden-Nederland, was ook zo'n overblijfplaats. Hier woonde een waard, die tevens...
nl.verhalenbank.35586
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. Dy faem woe noait forkearing ha. Hja krige wol genôch oansyk, mar sy stegere alle manlju ôf. Dêr woarde se faek om pleage. Op in kear, doe't se wer ris tige narre woarn wie, doe sei se: "Goed, de earste de bêste, dy't om my komt, dy bliuwt, as wie 't de duvel ek."
De earste dy't kom, mocht bliuwe. De frou seach dat...
nl.verhalenbank.19737
Ik kan joe nog wol meer verteln over vrouger; dingen dai k mit moakt heb of dai mie verteld bint.
Dat gebeurde wol meer, dat ze mit de duvel te moakn kreegn. Ain keer heb k dr wat van mitmoakt.
t Was op n oavend en ik was bie de boer in hoes, woor ik dainde.
Wie zatn zo wat te prootn en dou zee ain van de wichter: “Ik heb de waske ja vergeetn, dai lig nog...
nl.verhalenbank.44546
Er waren twee mensen - de ouders van zegsman, F.W. - op weg naar huis. De man zei: "We moeten maar even naar mijn getrouwde zuster."
Wat gebeurde?
Onderweg zagen ze twee mannen met een lantaarn tussen zich in. "Dat zijn gluurders", zei het meisje. "Het betekent niets", zei de jongen. Het meisje dacht: we zullen wel zien. Ze liepen verder, terwijl de...
nl.verhalenbank.43638
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
Piter Poes wie ek in krûdesiker. Minsken kamen by him om rie as hja sels of it fé mei sykte to kampen hienen.
Piter joech dan rie en se namen krûden fan him mei.
Op in kear kaem Klaes Heddema fan 'e Tike by him. Klaes hat it my sels forteld.
Doe't Klaes dêr yn 'e hûs kaem siet Piter to lêzen yn in boek. Wylst kamen der allegear roeken om 'e doar. Se...
nl.verhalenbank.32313
Een gedailte van mien familie die is opgruid oan de grens dus die het ook gewoon de beroemde smokkelverhoalen. Enne verhoalen nou, de Eerste Wereldoorlog was Nederland neutraal da was ain smokkeloar doar zaten ze echt achteraan zo rond Tropof. Die smokkelde alles wat lös en vast zat met een buutse die zo dicht kan. Dat was Swoare Wiert. En Swoare Wiert...
nl.verhalenbank.31746
Moeder verwachtte ’t twedde kiend. ’t Wier snachs gebore en alles was goed, ok ’t kiend. - Dor wonde ’n vrouw ien de burt, die smèrs altied melk kwam hoale. De minse verdochte hor van hekse. Die mèr kwam ze ok. Mar nie um melk. Ze klopte on en vroeg on voader, of ze moeder moch bezuke. Voader zèj: “Nee, da kan nou nie”. Mar da was eigelijk alleen mar...
nl.verhalenbank.50179
Der sieten in stik of hwat mannen byelkoar to kaertspyljen. Dy woenen in flesse drank ha. Sy bounen skoppenboer oan in lege flesse en doe wie der ien ûnder harren dy stjûrde dy flesse fuort. Even letter kaem de folle flesse werom. Dy sweefde boven yn 'e keamer om. Dy't him fuortstjûrd hie mocht him net oankrije. Mar net ien fan 'e oaren doarst de flesse...
nl.verhalenbank.17554
t Is es gebeurd bie n boer, dat de maid dood stut wur deur n kwoaje bolle. Mus n nei-e maid heer en dou begon de ellende.
Nei-e maid zat op n dag onder n kou te melkn en door zug ze dei olle dainstbode om de baistn hen loopn.
t Wicht netuurlijk hailemoal van streek; zai zegt den ook teegn boer: “Ik goa nait weer hen te melkn heur; komp mie dat wicht door...
nl.verhalenbank.44858
De rooie Pit was gin beste. Hé’j dronk te veul. En hé’j lichtte de fuke. En hé’j holde ze lèg. As ie zat was, zèj tège zien moeder: “Ouwe moer, ik zal oe dur ’t guitegat hoale”. Mar de moeder was er nie zo bang vur. Ze doch zeker: “Zatte kjels en klein kiender moj mar loate proate”.
nl.verhalenbank.50420
Voorloop.
Verteller: De heer Brakke.
Dit verhaal heb ik van de dominee zelf, en die liegt er niet om.
Dominee kreeg eens een boerenknecht op bezoek. De jong was bleek van schrik. Onderweg had hij een lijkwagen gezien. Die kwam een laan af van een boerderij.
Plotseling sloegen de paarden op hol.
De wagen kantelde en uit de kist vielen twee mensen, een...
nl.verhalenbank.42971
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich.
It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté."
't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
We hebben 't ok nog eens gehad, dat d'r allemaal sterren deur mekaar vlogen. As je naar de lucht keek, je ees* d'r van. Toen wier gezegd: "Zo zelle later de mensen deur mekaar vliegen!" Want dat voorspelde een ramp. De geleerden verklaarden, ze konden het niet goed ontcijferen, maar ze hadden het over stukken van een meteoor.
*ijsde
nl.verhalenbank.50959
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Op 'e Tike wennen Kei en Antsje. Antsje hie in buchel en wie skroar. Der wie in rymke fan:
Antsje skroar
dy naeit foar in oar,
mar net foar my,
hwant hja rint altyd myn hûs foarby.
Op in saterdei-joun kom Kei fan 'e boer. It wie tsjuster en hy hearde in stim fan omheech, dy't sei: "Ga je ook naar de kerk?"
"Né", antwurde Kei.
Doe foel der in healbrea foar...
nl.verhalenbank.19787
