Op it Langpaed (dat wie froeger it tsjerkepaed fan Harkema nei Surhuzum) binne us guon lâns gong op in joun, doe woarden se keard. Der stie in grouwe, swarte keardel. Dat wie de duvel. Hy stie op in houtsje.
nl.verhalenbank.22314
Pake wie froeger boerefeint to Kollumerpomp. Hy krige forkearing mei in faem fan Twizelerheide. Dêr moest er snein-to-jouns to foet hinne. It wienen doe allegear noch sânwegen.
Op in nacht kaem er by de faem wei. Doe't er krekt op 't âlde Wyldpaed wie seach er in greate, swarte houn.
Hy tinkt by himsels, dêr komt dy en dy syn houn oan en dy sil 'k hjir...
nl.verhalenbank.36413
By 't Blauhûs spûke it altyd. Dêr waerd fan alles sjoen. Forskate minsken ha dêr in grouwe, swarte houn sjoen, dy roan dan mei de minsken mei. Dêr wienen se fjûrbinaud foar.
nl.verhalenbank.37912
Wij hebben hier een wiel en daar is een huis in verzonken. Midden in dat wiel loopt een wal, een soort verhoging; daar zou dat huis hebben gestaan. Vele mensen waren angstig daarvoor. Daar in de buurt woonde ok een vrouw die toveren kon.
nl.verhalenbank.126328
Yn 'e Koaten spoeke ek ien, dy neamden se Jack de Rippert. Fral de froulju hienen it der net op stean.
nl.verhalenbank.15769
Hjir yn 'e Pein is ris ien smiten woarn. Dy kom út 'e kroech wei. Hy sei: "Ik bin foar gjin duvel bang." Mar doe pakte de duvel him.
nl.verhalenbank.26994
Yn 'e Koaten spoeke in dikke, swarte houn om, yn 'e nacht dy't de lju kearde en in soad minsken bang makke hat.
To Kollumersweach wie krekt sa'n beest yn 'e nacht warber.
nl.verhalenbank.15768
Hjir op 'e reed, dêr't wy wenje spûket in fôlle mei de brijpot om 'e hals. Dêr waerden wy as bern bang mei makke.
nl.verhalenbank.38639
By de Bearnedaem spûket in wyt barchje. Dat rint dêr jouns altyd. Forskeidene minsken doarsten dêr froeger jouns net lâns.
nl.verhalenbank.25654
Die waren d'r vroeger genoeg. Ik heb in mijn kinderjaren ok nog
zo iemand gekend, 't was nog een jonge maagd. As je langs dat huis
kwam met je gerij, nou, dan was 't een heel geluk as je op de weg
bleef. Want as je daar langskwam, de mense wiere bang, de paarde
wiere schichtig. Ik heb ok is hore vertelle, dat meisje had d'r hoofdkussen
vol rozen zitten.
nl.verhalenbank.126505
Fan 'e hoeke fan Gariper heide ôf en Garyp, dêr't de pleats fan Sjoerd Brandsma stiet, rint in paedtsje nei de Inialoane ta. Men mat dan oer in sleat en dêr leit it bucheltsje hout oer. Myn omke gong dêr ris lâns, doe't er noch feint wie. Hy kaem razendewei thús en sa wyt as in deaden. Dêr hie sa'n raer ding op it paedtsje lein as hy noch noait sjoen hie.
nl.verhalenbank.31964
Tusken de Foarwei en de Achterwei yn Ikkerwâld is in smel paedtsje. Myn frou roan dêr ris lâns, allinne. 't Wie joun. Doe kom dêr in hiele greate, grouwe, swarte houn lâns. It wie in fremde houn. Hja wie fjûrbinaud.
nl.verhalenbank.38203
To Ikkerwâld op in reedtsje, by de beantsjeboer roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Dêr wienen de bern froeger fjûrbinaud foar.
Hjir op 'e Wâl, op 'e oare ein, roun èk in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.38202
Yn Terwispel spoeke nachts ek in grouwe swarte houn. Hy die neat mar makke de minsken altyd bang.
nl.verhalenbank.21035
Bontsje Keke (= Knjillis Veenstra) wenne njonken it hûs, dêr't wy nou yn wenje. Ik haw him wol kend. Hy wie middelmatich-great en foars fan foarkommen. It wie in apart man. Hy woe wol prate, mar de measte minsken wienen bang foar him, wy èk.
nl.verhalenbank.29510
De nachtmerrie, daar wier ok veel over gepraat. De mane in de klit. Je had mense die geloofde dat dan de nachtmerrie bij 't paard was geweest.
nl.verhalenbank.70673
Ik praette ris in kear mei in frommes, dat wie al op jierren. "Froeger Japik," sei se, "kamen wy us yn in hûs to wenjen dêr woe oars net ien yn. It gong dêr altyd bot oan wei yn dat hûs, alles wie altyd stikken en los.
Sy wienen allegear bang foar dat hûs.
Wy kommen der yn. Myn man kreaze der alles op. Hy koe sels hwat timmerje en 't knapte alhiel op. Mar...
nl.verhalenbank.23565
Trije jonges fan in jier of fyftsjin kamen ris thús fleanen. Hja wienen alhiel forslein. Hja hienen op 'e Ikkers in kroade sjoen dy kaem út himsels op har ta. En dêr siet in lyts mantsje yn. Dat wie de duvel. En dy hie hiel bot flokt en ketterminte.
nl.verhalenbank.37316
Dyselde man wie ris in kear yn Amsterdam. Doe wie dêr krekt in bigraffenis. Doe't er de lykstaesje foarbykaem bigoun deselde yn 'e kiste to roppen: "Ik wol derút! Ik wol der út!" De dragers waerden sa binaud dat hja lieten de kiste donderje en naeiden hurd út.
It wie deselde Hearrefeanster dy't dit lapt hie. Hy koe bûksprekke. (Beide teltsjes binne wier...
nl.verhalenbank.36785
De zigeuners, daar moest je voor oppassen. Ze betoveren je, ze namen je mee.
nl.verhalenbank.70505
