De nachtmerje hat faek flechtsjes yn 'e moanjes fan myn hynder makke. Dan makke it hynder in ôfgryslike leven. Ik ha der wol fan út bêst [bêd?] west. Dan stie it dier to switten op 'e stâl. Mar de nachtmerje wie altyd fuort.
nl.verhalenbank.24106
Yn 'e skuorre fan Jan Dijkhuis tusken Zoutkamp en Ulrum wie it net plús. Dêr spoeke it. Dêr doarst gjin minske yn to sliepen.
nl.verhalenbank.17679
In pleachbeest is in grouwe houn, dy't de minsken thús bringt.
As se de doar iepen dogge, is er ynienen fuort.
De minsken binne der bang foar.
nl.verhalenbank.28808
Yn 'e Koaten wenne ek in minske, dat tsjoene koe. Har man wie o sa skruten foar har, hwant sy seach mar even ien oan of dyselde wie bitsjoend. Sokken woarden dan siik en ûngedien en dan moest der in duvelbander oan to pas komme. Ut 'e Koaten wei gongen se wol faek nei Sied Harmens fan Feanwâlden, ek wol nei ien fan it Wytfean. (Jonge Jan?)
nl.verhalenbank.15753
[...] Op zolder bijvoorbeeld was het ook zo. Bij mijn grootouders mocht je ook niet op zolder komen. Daar hadden ze wat staan. Wat daar stond weet ik dus ook niet. Maar daar zat...de boze heks zat op de zolder en zo. Dat mocht niet als het ware. [...] De boeman en de duivel ook wel.
nl.verhalenbank.44497
Der spoeke by Aldegea (H.O.) in wylde baerch, dêr't de lju o sa bang foar wienen.
nl.verhalenbank.21965
Veur jankende honden was ze vanzulf baange, en veur oksters.
Moar nou mou 'k joe d'r bie verteln, dat ik dat toch ook 'n keer mitmoakt heb, dat d'r 'n hond aal moar zat te hoeln mit kop omhoog. En eevn noa tied was d'r 'n staarfgeval. Ik wait wel, ie moutn d'r nait aan geleuven, moar 't is wel vrumd.
nl.verhalenbank.44125
It wie hjir froeger allegear heide mei hjir en dêr in spitkeet.
Der wienen twa froulju út dy spitketen, dy hienen nei Sumar nei de merke ta west. Yn 'e nacht kommen se werom.
Sy roannen in reed del tichte by de âld tramwei. Doe seagen se dêr in mantsje stean, in hiel lyts mantsje. 't Wie mar krekt eefkes greater as in heale meter.
De froulju deabinaud...
nl.verhalenbank.33352
Bij Ter-Borg onder Sellingen zat vroeger onder de brug over de Ruiten A een boos heksje te pompen. 's Avonds durfden we er maar nauwelijks langs.
We hoorden het geborrel van het water.
nl.verhalenbank.43306
Een vroegere buurman was bang uitgevallen. Daarom zag hij in 't donker van alles. Zo komt hij eens thuis met het zweet op zijn gezicht van 't harde lopen.
"Wat is 't er?" vraagt zijn vrouw.
"O. hoi zit mie noa, de duvel."
Hij schiet zo in de bedstee.
"Kiek," zei hij "doar zit he, op de bedplaanke, wat is 'e zwaart."
nl.verhalenbank.43312
Vroeger hadden we ook geen leidingwater. Dan had je van die regenbakken en putten had je dan, van die wellen, weet u wel?! En daar werd het water dus uitgehaald. Maar daar zat altied, de boze heks zat daar in. Daar mocht je niet bijkomen. Maar dat was ook als het ware, he, eh, 'blijf daar uit de buurt'. Maar daar zat bijvoorbeeld de boze heks in.
nl.verhalenbank.44496
Myn broer Wierd hie in dochter, dy hie in feint, dat wie Roanes Pander. Hja is letter mei him troud.
Op in nacht kom er by har wei, hy soe wer nei hûs ta, doe trof er in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy gong werom nei Wierd en dy ta. Hy wie alhiel fan 'e wize.
nl.verhalenbank.27284
Werd er wel eens verteld over het zandmannetje?
Ik ken er wel een klein verhaaltje over, maar ... die was me een beetje aan het bang maken ... ik deed altijd stijf m'n ogen dicht als ik naar bed ging.[lacht]
Wie maakte je bang dan?
Mama.
Wat zei ze dan?
Die zei van ... eh ... dat [ze?] zand in m'n ogen zou gooien. Dat was wel grappig. Dat was het...
nl.verhalenbank.41101
In man fan Stiensgea gong ris nei Feankleaster ta nei in klearmakker. Hy roan troch de Feankleaster bosk; dat wie it neiste paed. Doe't er by de klearmakker wie, sei er:
"As der in duvel is, dan kin er my tomjitte komme."
Doe gong er werom. Wer roan er troch de bosk. 't Wie doe midden yn 'e nacht.
Doe lei dêr in man dwars oer 't paed. Hy roan der...
nl.verhalenbank.36362
Bontsje Keke fan 'e Westerein hat froeger in hiele raren west. Hy flokte alles ûnderstoboven en wie foar gjin duvel bang, sei er. Op in kear is er, doe't er nei hûs ta soe, troch de duvel ûnderweis yn 'e feart smiten.
nl.verhalenbank.38403
Hjir wenne in âld minske, dy hie op in middei har dochter op bisite hawn. De jouns brocht dat minske de dochter in eintsje op stap. Underweis hearden se klear it draven fan in hynder, mar sy seagen neat. Hja woarden binaud, hwant sy tochten dat it hynder op har ta komme soe. Hja draeiden beide om en sy gongen nei in man ta dy't dêr tichteby wenne. Dy...
nl.verhalenbank.36348
Dwaallichte, die zagge ze hier vroeger ok. Daar ware ze bang van.
nl.verhalenbank.72697
In pleachbeest koe de minske treffe, as er nachts ûnderweis wie. Der binne forskeidene dy't in pleachbeest tsjinkamen. Se pleagje ek it fé.
As der in pleachbeest troch de daem giet fan it lân dêr't fé rint, dan wurdt it fé deabinaud - dan fljogge se wech ende wear. Dan kinne se net yn 't lân bliuwe. 't Is ris binoarden Kollum gebeurd dat der in...
nl.verhalenbank.30498
As de bern jouns let noch bûten binne, sizze de âlden yn 'e Sumarreheide: "Gau yn 'e hûs komme, oars pakke de berndieven jimme."
nl.verhalenbank.30328
IJe Hulshof wie kastlein yn Surhuzum. Dêr ha se us in kear in kaert fuortstjûrd om in flesse drank. Mar ien fan 't selskip woarde binaud, dy gong fuort. Doe gong 't oer.
nl.verhalenbank.23591