Froeger woarde der by ús thús jouns altyd praet oer spûkjen en tsjoenen. Dan wienen wy deabinaud as bern. Wy wennen yn in spittene keet yn 'e Houtigehage. Dan doarst ik net út 'e hûs.
nl.verhalenbank.24589
Der binne guon, as dy by in houn komme, dan is dy houn fornield. Dan is er deadsbinaud. Dan is er net wach mear. As der ien komt, dan rint er fuort. Sokke minsken kinne mear as gewoan.
nl.verhalenbank.24004
Op bulte hadden ze ok 't niet begrepe.
nl.verhalenbank.69306
Alle hounen wienen skruten foar Piter Poes. Al wienen 't nòch sokke lulke hounen, se soenen him noait hwat dwaen.
nl.verhalenbank.32316
As kind heb ik kouheer west op Westerwolle bie Roomse mensn.
t Olske was n hail goud mens, moar o zo biegeleuvig.
Zai kwam uut Duutsland; as der den femilie over was, den gung t altied over heksen en spookn. Ik was den sums zo benauwd, da k nait meer noar boetn duz om te pizzen. Dou k oller wur, wur k ook wiezer.
Dei mensn zulf geleufden aal dei...
nl.verhalenbank.44120
Der roan nachts yn Aldegea ek in fôlle om mei in brijpot om 'e hals. Dêr wienen de minsken bang foar.
nl.verhalenbank.36777
Foar spûkgûlen wienen de minsken froeger och sa bang.
Sokken binne der trouwens nòch wol. Der waerd algemien sein dat it op in sterfgefal útdraeide.
nl.verhalenbank.38389
Antsje Pluk siet yn 'e rogge. Wy doarsten der as bern net yn to kommen.
nl.verhalenbank.21158
Spoeken binne skiters, se komme altyd by nacht.
nl.verhalenbank.12545
Myn broer wenne hwat achterôf op 'e Skieding.
Wy wennen yn Drachten.
Myn oare broer frijgeselle by him.
Op in snein-to-joun gong ik der oan ta. 't Wie sahwat tsien ûre. Dêr achter roan in paedtsje lâns. Dy jouns gong dêr in ljocht lâns. Oars neat as ljocht. Ik woarde sa binaud, dat ik makke fluch dat ik by de syddoar fan it hûs fan myn broer kom.
Ik hime...
nl.verhalenbank.27065
Om er voor te zorgen dat je niet naar buiten ging werd gezegd dat Ali de hyena buiten liep. Ali de hyena loopt mank.
nl.verhalenbank.45743
[Heks:] Vroeger was er hier ook zo'n vrouwtje. Daar werden de kinderen voor gewaarschuwd.
nl.verhalenbank.128097
Alde Sytse Durkje wie ek in tsjoenster. Dêr gongen wy as bern allegear foar op 'e loop.
nl.verhalenbank.17561
Der hat yn 'e Harkema in keardel wenne dy wie nergens bang foar. "Ik bin foar gjin duvel bang", sei er. Doe moest er op in kear de Skoltepaden lâns. Dêr stie de duvel op in houtsje. Dy hat him opkrige en in hiel ein fuortsmiten.
nl.verhalenbank.37317
Een zwarte hond, dat is al van heel vroeger. Dat was zo'n verhaal,
d'r werd hier verteld, je had een plaats, alle paarden die d'r langs
kwamen, werden schichtig. En de mensen waren 's avonds bang d'r
langs te gaan. Want ze hadden daar de duivel gezien, in de gedaante
van een zwarte hond.
nl.verhalenbank.126508
Alde Rinse Hil wenne by 't Njirregat, dat wie ek in tsjoenster nei 't sizzen fan 'e minsken. Dy koe fleane, seinen se. Ik hie dêr pinken rinnen by 't Njirregat. Dêr hie 'k arbeiders oan 't wurk. Dy arbeiders wienen deabinaud foar âlde Rinse Hil. Se doarsten net heal nei 't âld-minske ta om to drinken.
nl.verhalenbank.30524
Wy mochten net by in dobbe komme, hwant dêr siet Swarte Harm yn.
nl.verhalenbank.21159
Yn 'e buert fan 'e Saiterplaets spoeke de duvel fan Earnewâld. Dy sweefde samar oer de Krúswetters hinne. Dat gebeurde op jountiid. Dan wienen de minsken dêr deabinaud.
nl.verhalenbank.23638
As je nou mensen had die altijd aan spoken dachten, d'r waren vroeger
van die lichtgevende gassen uit de grond, as ze daar turf uitgestoken hadden
en daar waren ze hier erg bang van.
nl.verhalenbank.126651
Dat heb m'n vader zelf nog meegemaakt, dan ging die met paard en wage van Nieuwerkerk naar Gouda en nou woonde daar halverwege onder Moordrecht een knors, een slager zal 'k maar zegge. Maar dat paard wou daar niet voorbij. Dan moest m'n vader het paard bij z'n kop pakke, want hij wou d'r niet voorbij.
nl.verhalenbank.72512
