By de Foarwei hjir yn 'e Westerein hat froeger in herberch stien, dat wie de 'Hossebos'. Dêr wenne in faem yn, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Dy doarst wol hwat to sizzen. Op in kear liet se har ûntfalle: "Ik wol mei de rykste keardel trouwe út it hiele lân." De jouns kaem der ien by de doar, in hiele mynhear. "Wolstû mei my troue?" frege er oan 'e...
nl.verhalenbank.30072
Der wie in faem, dy tsjinne by in hear en in frou. 't Wie ien dy't net botte gau binaud wie.
Op in kear wienen de hear en syn frou útfanhûs. Doe wie dy faem allinnich thús.
De nachts slûpten der trije rovers ta 't hûs yn, dy't alle kostberheden lyk as goud en sulver ensa pakten en dat yn sekken oerdienen.
Sy seinen tsjin 'e faem, sy moesten in eintsje...
nl.verhalenbank.17618
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien.
In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
Heksenbijeenkomst op de Paap bij IJzeren
Twee mannen, H. en IJ. uit IJzeren, keerden 's avonds met hun kruiwagens zwaar met klaver geladen naar huis terug. Toen zij aan den Grechter voetpad waren gekomen, hoorden zij aan de overzijde van den Grechter bosch op den zoogenaamden Paap prachtig muziek met speel en dans. Daarop zei H. tot IJ.: 'Treed mij eens...
nl.verhalenbank.35876
Ik had mien dern opgehold, die ien Oarem diende. ’t Was ien de nach van Goeie Vré’jdag op Poaszoaterdag 1940. Ze had mè de poasdage vré’j. ’t Was heldere moan. Toe we goed en wel Oarem uut ware gefiets, zage we ’n kruus ien de moan. Wa da te bedujje had, wiste we toe nog nie. Mar meer minse haddenet gezien. De volgende mèr zeje sommige minse: “Da vörspel...
nl.verhalenbank.50197
4.4.
De Voesenekken hadden 'n café: da' was de herbergier mee 'n stuk of drie grote jongens, echte bandieten, en da' was an de deurreis van Breda noar Antwerpen.
Doar konde overnachten en eten en doar wierde goed ontvangen, moar die reizigers kwoamen nie' meer terug, die woaren doar koud gedoan. Ze hadden van die wentelbedden, die draaiden om en dan...
nl.verhalenbank.44111
Der wie in boer, dy hie nei stêd ta west. Dêr hied er beesten forkocht. Hy hie gâns sinten bard en dy sinten hied er by him. Der wied er nou mei op stap nei hûs ta. Underweis hearde de boer guon oankommen. "Deksels," tocht er, "ik mei wol om in skûlplak sjen. Ik ha safolle jild by my, as se it dêr us op munte ha." Doe lei dêr in omkearde boat yn 'e berm...
nl.verhalenbank.19968
Ja, de nachtmerrie, dat heb ik zelf nog meegemaakt. Tegen jou gezeid, ik had verkering met een meissie in 't achterland. We zitten te vrijen in het boenhok. Toen krijgt het paard van die boer de nachtmerrie! Snuiven en slaan. Die boer d'r uit. Hij hong d'r een lantaarn bij. Toen was het over. Vroeger stong d'r een eindje hier vandaan* een boom en dat...
nl.verhalenbank.50944
Een zoet gezelschap in een Limburgse herberg
In de winter zat op een avond een zoet gezelschap vergaderd in de keuken van een herberg in een onzer Limburgse dorpen. Het was de burgemeester, een wethouder, de koster-onderwijzer-organist, nog een paar boeren en achteraf zat een jongen van een zestien jaar. Deze laatste wist blijkbaar geen andere, hem meer...
nl.verhalenbank.35885
Der wenne in man yn Jistrum, dy sûpte altyd sa. En dan brûkte hy der rare wurden by.
Doe seinen syn maten tsjin him: "Jonge, dêr mast mei ophâlde." Mar doe flokte hy noch folle mear.
Doe seinen se tsjin him: "As de âlde duvel dy tsjin komt, silst wol oars prate."
"Dan siz ik gewoan 'goeijenavond' tsjin 'e duvel", sei er.
"En as er dan neat seit, sil 'k...
nl.verhalenbank.38356
Het spookhuis
Ik was een meisje van een jaar of zes, zeven. We woonden op de Weerdingermarke bij Nieuw Weerdinge. Eerst woonden we bij andere mensen in; die vertrokken later en zo kregen wij het hele huis. Mijn jongste zuster lag nog in de kinderwagen, zoals dat vroeger de gewoonte was; ledikantjes bestonden er nog niet. Wij sliepen in de bedsteden. Als...
nl.verhalenbank.43690
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
Je had vroeger bij ons een boer, een echte stroper. Die had een vriend, die was net eender hand als hij. Op een keer trekken ze d'r op uit. Twee beruchte stropers die voor de duvel niet bang waren. Maar anders gongen ze nooit zundags stropen. 't Waren mensen die zundag hieve. Maar toen die keer zouwe ze zundagsaves gaan strope, met de lichtbak. Affijn ze...
nl.verhalenbank.50941
De stiennen ûlebuorden.
Der wie in boer, dy wenne ergens boppe Ljouwert. Hy hie nei stêd ta west, nei de merk en wie nou op 'e weromreis. It wie min, stoarmachtich waer en de boer siet tige oer syn minne, âlde skuorre yn. Hy wie deabinaud, dat dy der oan gean soe.
Sa nou en dan suchte hy der oer.
Doe kaem der in menearke njonken him. Dy sei: "Hwat suchte...
nl.verhalenbank.21259
Verborgen schatten:
In Neer woonde indertijd twee oude ongetrouwde mensen, een broer en zijn zuster. Ze hadden in hun leven veel geld opgespaard. Ze brachten dit niet naar de spaarbank, doch bewaarden het in huis. Toen de zuster stierf, moest de man voor zijn werk het huis alleen laten. Hij verborg het geld in de schouw. Later stierf de man, zonder de...
nl.verhalenbank.63730
Us heit hie us op in joun nei de faem ta west yn 'e Rottefalle. Hy wenne doe by de boer, ik leau hast fan yn Eastemar of sa. Doe't er yn 'e nacht by de faem wei gong en it tsjerkhôf yn 'e Rottefalle foarby soe, seach er dêr yn 'e homeije in beest stean, dat like in protte op in fôlle. Heit wie net bang en tochte: "ik wol better sjen hwat dat is", en hy...
nl.verhalenbank.17729
Wy ha wenne oan 'e âld achterwei yn 'e Falom, in hiel ein achterút. It spokke dêr yn dat hûs. De minsken dy't dêr fóár ús wenne hienen wienen der dêr om weigong. Ik hierde 't hûs foar in bytsje sinten, ek al omdat net ien dêr wenje woe.
Ik hie dêr hwat fé op 'e stâl. Froeger hienen de kij seelkettings om. Myn kij hienen dat doe ek. Mar dêr rattelen se yn...
nl.verhalenbank.25189
De man sûnder bigraffenis
It húske stiet der noch, mar it kin elk ogenblikôfbrutsen wurde. Dêrom is 't wol goed, dat de skiednis, deroan forboun, biwarre bliuwt.
It húske stiet achter de Eegracht oan de dykgrêft yn Drylts.
Dêr wenne in sonderlinge man. Ien ding: hij hâldde fan goed iten en drinken. Derom wurde altyd tsjin him sein: Sikke-spek en aeijen....
nl.verhalenbank.50502
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Mevr. N.: “Kenst mooi proatn jong, moar ik leuf dr aan. Mien grootmoeke hef nog meer beleefd.
Zai lag op n nacht op berre en door heurt ze ain de ledder op loopn; t heurt net of hai n schubbe achter zok aansleept.
Op beune lag koorn en hai begunde door wat van in n zak te schepn. Dou gung e mit de zakvol noar doale de ledder weer of. Grootmoe is dr kold...
nl.verhalenbank.44763
