Freark wie in keardel, dy wenne op 't Bûtenfallaet. Op in kear gong er in stik lân del. Iderkear seach er hwat skean achter him. Dat doochde net en Freark waerd binaud. It swit stie him yn 't hier. Der wie in gedaente dy folge him. Mei in skeane kijk achterom gong Freark fierder. Hwat hurder hy roun, hwat hurder dy man. Guon miene dat it syn skaed west...
nl.verhalenbank.29646
Bij ons in Benschop zat een spook. Dat woonde langs de Benschopse wetering in "De Zeven schoorstenen". Dat was een verbouwde boerderij. Daar woonde in mijn jonge tijd zeven gezinnen in met zeven schoorstenen. Vijf minuten van tevoren hoorde je ze al gillen en tekeergaan. Ze kon toveren. Een hoop mensen durfden er 's avonds niet langs. Ze heeft geen kwaad...
nl.verhalenbank.50597
Dat was ok heel erg. Dat waren mensen, die konden ok in een dier veranderen.
Ze hadden d'r ziel verkocht aan de duivel. Ze konden komme waar
ze woue, door gesloten deuren, door gesloten ramen, niks geen hinder, de
mensen bangmaken, angst aanjagen, altijd kwaad doen. Dat was vroeger
heel erg.
nl.verhalenbank.126661
M: Kent u dan mensen die niet onder een ladder door durven lopen ofzo?
A: Nee die zijn me niet bekend maar het is wel bekend dat je nooit onder een ladder moet doorlopen maar dat is onzin.
nl.verhalenbank.44480
Us heit hat ris ien kear in spoek sjoen. Dat wie oan 'e Boskwei. Dêr spoeke it trouwens altyd tusken de diken. Hwat it west hat woarde er net gewaer, mar 't wie wyt en 't forweegde. Dan wie 't wer hwat greater, en dan wer lytser. Heit wie bang woarn. Hy hie de klompen ûnder 'e earms nom en hie roan sa hurd er koe.
nl.verhalenbank.35912
"'s Avonds laat ging men niet langs 't Laantje bij het kerkhof. Men had er angst van."
nl.verhalenbank.42231
[12] Ook liep er een vermeende weerwolf op de Eideweg tussen Siddeburen en Noordbroek die een man laat op de avond vreselijk aan het schrikken maakte. Maar de man beeldde het zich in doordat zijn pantalon geluid maakte tijdens de wandeling.
nl.verhalenbank.30248
Guon dy't angstich wienen gongen yn 'e rogge. Dêr fielden se har feilich.
nl.verhalenbank.12214
Mans har ook wol al zain, dat n wringe (een hek voor een weiland) zo man oopn en tou gung; dat was heksnwaark en d oal man muik zuk slim baange veur zukke dingen.
nl.verhalenbank.43926
Vroeger ware ze bang voor een heks, een ouwe vrouw, da wier helemaal een smoessie van gemaakt. D'r was wel iemand die zee: ,,Steeds op die zelfde plek moes dat paard z'n messie kwijt. Altijd bij die heks voor 't huis.
nl.verhalenbank.126116
M'n vader en moeder woonden bij een oude boer in Almkerk, in een gedeelte van een boerderij. Mijn moeder zat 's avonds alleen in huis, en dat was een beetje een griezelig huis hoor, vond ik. Toen hoorde ze iemand roepen, 's avonds. Ze ging kijken maar er was natuurlijk helemaal niks te zien. M'n moeder was helemaal over d'r toeren want ze ging weer kijken...
nl.verhalenbank.12576
In pleachbeest wie in dier, dat mei de minsken oproan. It makke de minsken bang, mar 't die har neat.
nl.verhalenbank.27888
Kinderen werden gedreigd met de boeze ker'l. Dat was een lelijk individu, gescheurd, wild, woest, haveloos.
nl.verhalenbank.43467
Healwei de Boelenswei spoeke it. Ik bin dêr alris op in joun lâns kom, doe kom in greate, grouwe houn my nei. Ik ha sa hurd roan dat ik ha de ûnderdoar net iens iepenhawn, sa hurd stoude ik ta 't hûs yn.
nl.verhalenbank.36211
Om iemand schrik aan te jagen zette men soms 'n kaars in een uitgeholde mangelwortel.
nl.verhalenbank.47166
Froeger woarde der by ús thús jouns altyd praet oer spûkjen en tsjoenen. Dan wienen wy deabinaud as bern. Wy wennen yn in spittene keet yn 'e Houtigehage. Dan doarst ik net út 'e hûs.
nl.verhalenbank.24589
104.
Ien den Bievank wier holt gestoale. Mien groffader zat op wach um de' dieve te trappiere. Hi'j heure ien de laan loperij. Net of ter peade liepe en de met kettinge gerammeld wier. Toe is groffader mao weg gegaon.
nl.verhalenbank.22463
Der binne guon, as dy by in houn komme, dan is dy houn fornield. Dan is er deadsbinaud. Dan is er net wach mear. As der ien komt, dan rint er fuort. Sokke minsken kinne mear as gewoan.
nl.verhalenbank.24004
Heit fortelde: Op in jountiid wie 'k oan 'e âlde singel by Kûkherne. Dêr woarde ik ôfgryslike kjel. Der sweefde my samar ynienen in stik guod foarby. Ik tocht earst net oars as it wie in man, dy't út 'e broek moest en dy't my kjel meitsje woe.
Ik wie lulk en sei: "Dy't my dêr sa kjel makket, dy stjert fan dizze man syn hân."
Mar doe wie 't samar ynienen...
nl.verhalenbank.16049
Op bulte hadden ze ok 't niet begrepe.
nl.verhalenbank.69306
