Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heksenmeester, die te laat ontboden wordt, kan geen hulp meer bieden
Bij ons in de buurt was een meisje plots ziek geworden. De eerste dag dachten ze dat het wel weer zou beteren, maar toen de koorts begon op te lopen, lieten ze de dokter komen. Die zei echter dat het niet zijn gebied was en dat ze beter de heksenmeester zouden laten komen. Dat hebben ze...
nl.verhalenbank.35777
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde.
Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
Hjir yn Drachten wie us in faem, dy hat him útlake.
Doe hat er dy faem ûnder 't dânsjen bifalle litten.
It bern is har ûnder 'e rokken weifallen.
nl.verhalenbank.25590
Alde Pytsje to Kollum wie in tsjoenster. Ut skoalle wei gong dêr altyd in famke hinne. Dat famke hat se deatsjoend.
nl.verhalenbank.21291
Jehannes is greatbrocht by Feije en Baeije. Dêr wie ek in fanke yn 'e hûs. Baeije wie kreamheinster. As hja fuort wie en Feije wie ek net thús, dan liet Jehannes de tange yn 'e hûs dounsje foar 't fanke.
nl.verhalenbank.38049
Hy hat us nei de kermis to Feanwâlden wêst.
Dêr wie in faem, dy hie him de gek oanstutsen. En doe't dat fanke gong to dânsjen, doe hied er har de rokken ôfsakje litten.
nl.verhalenbank.21615
Jehannes liet de jonge froulju samar de rokken ôfsakje en ek de broek. De famkes wienen deabinaud foar him.
nl.verhalenbank.38224
Toovenaars.
Een gezin dat omstreeks 1810 op het droogdok te Vlissingen woonde, werd herhaaldelijk door een waschvrouw bestolen, waarom men haar op wilde zeggen Het dochtertje ging de boodschap overbrengen. De man van de waschvrouw was alleen thuis en klopte haar nog vertrouwelijk op den schouder.
Vanaf dat oogenblik was het met haar rust gedaan Soms werd...
nl.verhalenbank.39101
Alde Bearn van der Woude fortelde: "Ik en myn faem wienen togearre by de Bearnewyk yn Drachtster Kompenije. Wy makken plannen om to trouwen en dêr praetten wy oer.
Der wie iderkear in lyts katsje by ús, dat sei: - Miau - miau. Ik skopte him yn 'e wyk. Fierder wie der net in minske. De oare deis kom Rikele Myt by my en sei: 'Soa, soenen jim ek trouwe?'
Net...
nl.verhalenbank.23725
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
Ik haw in susterke forlern, dat wie ek bitsjoend.
Sikke Wipk hie wol sjoen dat âlde Ljibbe Teunis moarns om seis ûre al by ús om 't hûs hine strúnde. Ljibbe wie in tsjoenster. Myn susterke wie sa slop as in dweil doe't se stoar.
nl.verhalenbank.21078
Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene.
Myn susterke wie noch in poppe en slim siik.
Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?"
"Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem.
Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch.
De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta.
Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...
nl.verhalenbank.21242
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!"
De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
Froukje tsjinne by minsken yn Quatrebras. (Dêrnei hat myn suster dêr tsjinne) Froukje gong faek nei in winkelfrou ta yn Quatrebras om boadskippen. Dy winkelfrou dat wie in tsjoenster. Hja joech faek suertsjes en muntsjes of dropkes op 'e boadskippen ta, mar Froukje iet se noait op. Dêr paste se wol foar op. Sy lei dat spul op it bêdsbuordtsje del. En sy...
nl.verhalenbank.18100
In feint en in faem sieten to frijen. Der kamen strúnders om 'e doar, dy lieten hja der net yn. Imke de Jong hearde ek ta dy strúnders. Dy hie in lyts hountsje, dat liet hy der yn gean. Dat hountsje liet er greater en greater wurde. De feint en de faem krigen sa 'n lêst fan it beest, dat se lieten de strúnders deryn.
nl.verhalenbank.19838
Op in kear kom Alle Tet by Albert Land. Tet wie in tsjoenster. Sy hie twa apels meinom foar de beide famkes fan Albert Land. Mar Albert sei: "Net opite, hear!" Hy lei de beide apels yn in kuorke en hong dat op oan 'e souder. In dei of hwat letter seach hy der nei en doe sieten der twa grouwe podden yn.
nl.verhalenbank.19347
Der wie in faem út Aldegea, dy wie earne to merkehâlden. Doe kaem der in feint op har ta, dy woe it mei har oanlizze.
Mar sy wegere. "Ik haw al in feint", sei se.
Doe sei dyselde: "Moatst oppasse, dat ik dy de rokken net ôffalle lit."
De faem waerd bang en soarge der foar, dat hja tusken de minsken bleau. Hwant dyselde, dy't har frege hie wie Piter Poes...
nl.verhalenbank.10782
Mem har muoike Lys dy hie in dochter, dy wie bitsjoend. Sy gongen nei in duvelbander ta en krigen guod. Der kaem altyd in kat by muoike en dy.
Sy makken it hinnegat en alles goed ticht, mar it joech neat, dy kat kaem der altyd yn. Dy kat, dat wie de tsjoenster, sei de duvelbander.
Doe't it fanke fan it guod fan 'e duvelbander ynnaem, bigong se to koarjen....
nl.verhalenbank.19348
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart.
Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen.
Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
Yn 'e Hamsterheide wie in fanke oan it útinoarstruijen fan mollebulten. Doe kom der in âld wiif by har. Dy frege har: "Fynst wol us hwat?"
"Né" andere it fanke.
"Dan mast mar us ûnder d_ mollebult sjen."
It fanke die it en doe foun se twa botsens.
Mar doe nom it âld wiif it fanke de mûtse fan 'e holle en flybke der yn. Mar it fanke wist, dat it âlde wiif...
nl.verhalenbank.21258
