Datasets - ISEBEL

Tseard van Dekken wie plysje yn Droegeham. Dy stuts Ymke de Jong op 'e merk de gek alris oan. Doe hat Ymke him in hiel skoft stean litten. Hy koe net in kant mear út.

agent(?)

nl.verhalenbank.27250

"Dêr stieste, nou kinste net fierder." Dat sei Ymke de Jong tsjin 'e plysje yn de Ham. Doe koe de plysje net in stap mear dwaen.

politie

nl.verhalenbank.22072

Hindrik v.d. Molen, ek wol neamd Hindrik duvelbander fan Grinzer Pein koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte.

duivelbanner

nl.verhalenbank.25229

Foppe Sint fan 'e Harkema liet de soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme. Dy marsjearden dan by him oer der flier.

haardkuil

nl.verhalenbank.26862

Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster. Hy koe him yn in kat foroarje. Us heit hat us in kear in greate swarte kat in lawibes forkocht en de oare deis hie Harm in dikke blauwe earm. Hy wie forlegen fan 'e pine.

arm

nl.verhalenbank.19886

In tsjoenster wie meastal in âld-minske. Janne Luts wie yn myn bernetiid in tsjoenster yn 'e Boelensloane. Sy brocht altyd hwat by ús, dat moesten wy opite, mar dat doarsten wy net heal to dwaen. In tsjoenster foroare har faek yn in kat. Op in kear hie yn 'e Boelensloane in man in fremde swarte kat by him yn 'e hûs. Hy hat dy kat pakt en slein en der út...

arm

nl.verhalenbank.36062

Minse Griper fan 'e Boelensloane liet soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme, dy't moai yn gelid marsjearden. Hy liet de liuwe ek samer stean, as er dat woe. Mei skoppenboer koe er in flesse drank komme litte. Dy flesse sweefde boven de tafel.

alcohol

nl.verhalenbank.24262

Yn Surhústerfean wenne froeger plysje de Vries. Dêr wienen se allegearre bang foar. Hy plichte to sizzen: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op Surhuisterveen." Imke de Jong wie dêr us in kear. Dy sûpte him sa dronken dat plysje de Vries pakte him en brocht him yn 't hounegat, wylst er sei: "En wij spelen met jou, de Vries blijft baas op...

alcohol

nl.verhalenbank.22058

By Minse Griper lieten se wol us in flesse drank komme. Mar it wie altyd in toer om ien to finen dy't de flesse oankrije doarst. Deselde dy't dat die smiet it earste romerfol oer de kop fuort. En dan dronken se it op. De flesse sweefde foar de doar.

aanpakken

nl.verhalenbank.22169

Foppe Sint hie ek in wikseldaelder. Die hied er krigen foar in swarte kat. Dêr roan er trije kear mei om it tsjerkhôf hinne, en dan rôp er elke kear: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?" Doe hat de duvel him dy wikseldaelder jown. Hy hie tonei noait mear forlet fan jild. Dêrtroch hat er de bynamme fan 'Sint' krige.

doden

nl.verhalenbank.26863

Heit hie in mot mei biggen. (Stammerige Harm wie in swager fan heit. Mem wie in healsuster fan Harm syn wiif. Sadwaende moest ik omke sizze tsjin Harm. Mar o, it wie sa'n stjonkert!) Hy kom by ús heit om nei de biggen to sjen. Hy sei tsjin heit: "Dêr mat ik in pear biggen fan ha." Hy woe der twa fan keapje. "Goed", sei heit. Harm hie in stok by him. Mei...

aanwijzen

nl.verhalenbank.19887

Imke de Jong wie op Feanster merke. Mar tagelyk wie er ek yn Ljouwert as soldaet. Hy wie op mear as ien plak tagelyk. As se him opsluten, dat joech neat. Hy wie der samar wer út, hy koe alle slotten baes. Op in kear, doe sochten de plysjes om him. Doe kuijere Imke, moai forklaeid oer de wei. Der kom in wein mei plysjes oan, dy't om him út wienen. Hy frege...

heksenrit(?)

nl.verhalenbank.27047

Ik siet us in kear yn 'de Lauwers', dat is in kroechje, even bûten Surhústerfean. 'k Wie achttsjin jier âld. Doe kom der in ploechje Grinzers oan. 't Wienen trije man. Dy koenen duvelskunsten. Ien sei tsjin my: "Hwat kaert hast yn 'e holle? Dêr mast oan tinke." It wie harten acht, mar dat sei 'k net fansels. Doe smiet er in hiel pakje kaerten tsjin 'e...

acht

nl.verhalenbank.22076

Der binne guon, dy ha de kweade hân. Heit wie fékoopman en dy hat it wol meimakke dat sa'n ien mei de hân oer in skiep of geit hinnestruts, dan woarde sa'n dier siik. En dan kocht dyselde it foar de helte fan 'e priis. Edzer Sint fan 'e Harkema woenen se noait by it fé ha. As dy op it hiem kom kearden se him. Hy hie in wikseldaelder en wie noait sûnder...

aaien

nl.verhalenbank.22071

Stammerige Harm syn mem hie in winkeltsje. Op in joun sieten se dêr meielkoar oan 'e kofje. Doe sei 't minske ynienen: "Nou is 't aanst myn tiid." "Hoe dat sa?" sei ien fan 'e oaren. Guon makken der in grapke fan. Ien sei: "Ast it liichste, mast de stok oer de bealch ha." Klokslach tolwe ûre yn 'e nacht die 't minske noch ien snok en doe wie se dea. Sy...

adem

nl.verhalenbank.19889

Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...

aanvliegen

nl.verhalenbank.19888

Dy't it mei heit oan 'e stok krige, dat wie net bêst. Hy wie ta in moart yn steat. Op in kear doe hied er blauwe Turken kocht fan Jarich Hollander. Jarich wenne ek oan 'e Fjouwer Roede, flak by heit en dy. Blauwe Turken dat binne ierappels. Jarich sei, dy moesten bêst wêze. Mar sy koenen dy ierappels net ite, sy wienen sterk. Heit hie se bitelle, dus sy...

aandoen

nl.verhalenbank.22210

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur