Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
There are no Dutch Keywords that match this search
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Börnunum tók að fækka í Skarfanesinu um 1870, og árið 1876 voru aðeins tvö þau yngstu eftir í Skarfanesinu. Við þetta tók hagur hjónanna í Skarfanesi að vænkast nokkuð, ekki síst vegna þess að þau höfðu talsverðar tekjur af sölu á blöðkuslægjum og skógarhöggi. Börn þeirra hurfu aftur heim í sveitina og tóku að reisa þar bú. Árið 1889 létu gömlu hjónin af...
Síðustu búskaparárinn
Þegar kölski var fjósamaður hjá Sæmundi fór hann einu sinni í skóg upp að Skarfanesi. Kölski dróg viðinn suður að Odda og kom laut í jörðina eftir hann, sem heitir síðan Skollalaut.
Skollalaut
Sigríður í Skarfanesi var snemma hneigð fyrir kveðskap, og orti mikið af tækifærisvísum og stökum sem hún kastaði fram, er svo bar undir. Hagmælskuna hefur hún hlotið í vöggugjöf þar sem menntun hennar og lífskjör hafa ekki verið til þess fallin að kveikja skáldskaparneistann í henni. Hafa margar vísur hennar geymst með börnum hennar og niðjum.
Nokkrir kviðlingar Sigríðar
Magnús Jónsson var orðinn lúinn maður og slitinn af erfiði um áttrætt, og lést hann 1889. Hann var hár maður vexti og gervilegur, og myndarmaður að sögn. Hann var víkingur til allrar vinnu og annálaður sláttumaður. Hjónaband hans og Sigríðar var hið farsælasta alla tíð og minntist hún hans ætíð með mikilli hlýju. Er mælt að hún segði við Guðmund son sinn...
Lát Magnúsar og lýsing
Magnús Jónsson falaði Skarfanesið til ábúðar frá fardögum 1838, enda þótt hann þekkti aðeins jörðina af afspurn. Hann réði þegar til sín móður sína, er var komin á sextugsaldur. Hann þurfti einnig unga konu til að standa fyrir heimilinu og falaði til sín Sigríði í Teigi, er hann hafði haft augastað á síðan hún fermdist. Honum þótti þó vænlegra að fala...
Magnús fær Skarfanesið til ábúðar og ræður til sín Sigríði
Magnús í Skarfanesi var efnalítill er hann hóf búskap en með tímanum varð góður vöxtur á búi þeirra, þrátt fyrir barnaómergð. Breytingar urðu síðan á högum þeirra er fjárkláðinn tók að breiðast út, en þau urðu tilfinnanlega fyrir barðinu á niðurskurðinum sem fylgdi í kjölfarið.
Vöxtur í búi í Skarfanesi
Sigríður í Skarfanesi sá ókunnugan mann standa í heyflekknum á túninu í Skarfanesi. Maðurinn tók upp hey, bar að vitum sér og sagði það því næst ekki vera orðið nógu þurrt. Taldi hún þetta hafa verið huldumann. Öðru sinni var hún að baka í eldhúsinu og varð þá fyrir því að höndum var skellt fyrir aftan hana. Þegar hún sneri sér við stóð þar ókunnugur...
Huldufólkið í Gamla- Skarfanesi
Fáir eða engir bændur í Landssveit urðu jafn illa fyrir barðinu á sauðfjárniðurskurðinum og Magnús í Skarfanesi. Árið eftir niðurskurðinn voru 12 mans í heimili hjá honum. Þar sem áður hafði verið sæmilegur efnahagur gekk nú fátækt í garð. Magnús keypti 70 kindur úr Skaftártungu 1859, en sá stofn var þó ónógur og tókst þeim hjónum aldrei að koma fótum...
Hörð lífsbarátta
Skarfanesið var að mörgu leyti kostajörð. Landrýmið var mikið allt til óbyggða, en mikið af því er þó hraun og sandur, er snemma tók að spilla jörðinni. Skógur var nokkur á jörðinni og hún féll vel til kvikfjárræktar. Var Skarfanesið metið á 15 hundruð mest alla búskapartíð Magnúsar. Vildi Magnús kaupa jörðina en Guðmundur á Keldum, eigandi hennar, vildi...
Landskostir í Skarfanesi og leigumáli
Magnús í Skarfanesi og Sigríður ráðskona hans tóku að fella hugi saman. Þau voru gefin saman ári eftir að hún kom fyrst að Skarfanesi. Þegar Magnús tók við Skarfanesinu hafði bærinn staðið auður um tveggja ára skeið og þurfti hann að byrja á því að byggja upp. Sagði hann frá því síðar að sér hefði verið skapi næst að hverfa frá er hann sá hve allt var í...
Sigríður fer að Skarfanesi og giftist Magnúsi
Eitt sinn mætti Sigríður í Skarfanesi á manntalsþing fyrir mann sinn, sem þá var veikur. Sýslumaðurinn vissi að þau áttu mikla ómergð og spurði hana hvernig þau færu að því að bjargast af. Sigríði mun hafa fundist þetta óþarfa hnýsni og svaraði því samstundis til að þau lifðu á harðaslægjum og guðs blessan. Varð sýslumanni orðfátt við þessu. Í annan tíma...
Við lifum á harðsægjum og guðs blessan
Lífsbarátta Sigríðar og Magnúsar í Skarfanesi var erfið. Stöðugt þurfti að ráða fram úr skorti og alls fylgdi Sigríður 10 börnum sínum til grafar. Þó var eftir henni haft að hún myndi betur einn góðviðrisdag en tíu illviðrisdaga. Séra Einar Thorlacius varð prestur í Landþingum árið sem Sigríður varð ekkja og kom þá Sigríður að máli við hann og spurði...
Það, sem sögur þegja um.
