152 results
Narrator Gender: male
Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit. Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter." "Ei né," sei mem, "der is gjin wetter." "Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...
nl.verhalenbank.21209
Ik wie no oan 't murdejeijen mei Tseard Postma. Underweis siet der in murd ûnder in takkebult. Doe't de houn der by wie, stie der ynienen in hiele greate keardel by ús. Krekt as wied er út 'e groun forriisd. Ik hie noch noait sa'n greaten keardel sjoen. It wie in reus en hy hie in greate swarte cape om. Hy bigoun to praten en sei: Sil ik jim byljochtsje?...
nl.verhalenbank.17005
De Bouwe-pet rint fan 'e bûterfabryk (nou opheven) fan Gytsjerk rjochting Feanwâldsterwâl. De lêste helte hyt Mûzerit. Twa greate reuzen foeren mei in greate houten skou fan Ljouwert oer de Greate Wielen nei Gytsjerk. Dêr koenen se net fierder, hwant dêr hâldde it wetter op. De iene reus hiet Bouwe - dêr fandinne de namme Bouwe-pet, mar de oare syn namme...
nl.verhalenbank.32150
Grote Harold van Bork Mijn motivatie om dit verhaal te schrijven komt voort uit gegevens van Maarten Douwes Teenstra, Nederlandse Volksverhalen; en Johan Picardt Annales Drenthiae. Beiden geven in hun geschriften kort een beschrijving van de reus van Bork. Picardt, de oude Drentse geschiedschrijver beschrijft: dat in het huis van Schulte Nysingh een...
nl.verhalenbank.40914
Der wienen ris trije reuzen oan 't slatten, tichte by Ljouwert. De iene sei: "Dat is ús deel." Sa hat it Deel de namme krige. De oare sei: "Mar wy ha mear." Sa is de namme Lange Meer ûntstien. En de trêdde gong mei de earms oer de tsjerke hinne stean en sei: "Warge, warge lea." Sa is de namme fan dat plak Wargea (Wergea) ûntstien.
nl.verhalenbank.31331
Nog steeds gaat de legende dat in de eerste eeuwen na Christus een soort übermensch bij gelegenheid van een overstroming ergens noordelijk van Nuland, waarbij allen dreigden te verdrinken, aldaar te water sprong om zwemmende land te zoeken en de gelofte deed een kerk te bouwen, waar hij zou landen. Bij zijn behouden aankomst moet hij gezegd hebben: "Nu...
nl.verhalenbank.13524
Yn 'e Westerein wenne Hanne Krämer. Dat wie in tsjoenster, seinen se. Hy arbeide mei ús pake, hja hienen graefwurk achter Ljouwert. Dêr moesten se elke dei hinne rinne en dat wie in bloedigen ein. Moarns 1 à 2 ûre gong pake al op stap. Dan gong er by Hanne Krämer oan. "Wolst ek mei?" rôp pake dan. Dan lei Hanne noch op bêd. Dan sei er: "Gean mar fuort. Ik...
nl.verhalenbank.33147
Hoe't Wargea oan syn namme kaem. Twa reuzen hienen de hiele dei skript. Hja hienen oan 't graven west. Doe rêstten se even út. Hja leinen de hannen boppe op 'e tsjerke en de iene sei: "O warch, o warch, o warch!" De minsken dy't dat hearden joegen doe dat doarp de namme fan Wargea.
nl.verhalenbank.37697
By Westerborg is een Reusen-Gebeente uyt een Berghjen ghegraven. Te Sneeck in Vrieslandt is voor desen eens Reusen lichaem ghevonden sonder Steen-hopen, en dit en was noch niet verrot/ niet tegenstaende 't selve soo meenige eeuwen aldaer gelegen hadde. Anno 1488. is aen 't Eylandt Schellinck een doodt Reusinnen lichaem komen aendrijven/ dat elders door 't...
nl.verhalenbank.44653
[...] Isser elders hier en daer/ in eenen hoeck/ een verlooren antquiteet over-gebleven/ dat heeft de Geestelickheyt mede naer Utrecht gesleept/ en daer pronckt men met die selvige/ even of Utrecht haer rechte Vader-landt ware. Haddde men de Drentse Reusen-Sepultuyren op wagens konnen packen/ en naer Utrecht konnen brengen/ gelijck als die S. Pieters...
nl.verhalenbank.44852
Der wie us in reus, dy wie mei in feart oan 't graven. Dat die er mei in heale pream, it avensearde tige. Doe woed er efkes útpûste. Hy sloech ergens de hannen oer de tsjerke hinne en sei: "Hè, warch." Dat hearden guon en doe krige dat plak de namme Wargea. Doe skrabbe er de modder hwat fan 'e klompen ôf, en dy beide modderbulten binne dêr nòch altyd.
nl.verhalenbank.20903
Der wienen in pear reuzen, dy hienen yn Droegeham in protte sân ta de learzens yn krige. Doe't se yn 'e Harkema kommen, legen se de learzens dear. Op dat plak binne doe de Bulten ûntstien. (ek wol de Alpen neamd)
nl.verhalenbank.15614
Der wienen twa sterke keardels - reuzen - oan 't graven mei in farwetter. Sy lieten de lodde even rêste en seagen achterom. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "A - krom." Dat hearden guon en doe krige it plak, dat dêr lei de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.23629
Vroeger hadden we de koeien gemengd staan. Er was een stal, daar kon je geen koe op zetten, dan kregen ze miltvuur. Dat kwam door aardstralen. Ik heb het vroeger meegemaakt. Er zijn toen wichelroedelopers bijgehaald. [Ook] kon een wichelroedeloper een waterleiding vinden, die op 1,5 meter diepte zat. Je kon die waterleiding niet vinden met een...
nl.verhalenbank.45817
Plysje Berga kom fan Haulerwyk. 't Wie in keardel as in reus. Hy woech 280 poun. Yn Grinzer Pein wied er plysje. Op in kear hienen twa jonge bazen rúzje. Se wienen sa bot oan 't fechtsjen dat it gong hast op leven en dea. Doe kaem plysje Berga, dy tilde de beide hearen tagelyk fan 'e groun, yn elke hân ien en sa treau er se in pear kearen tsjin elkoar...
nl.verhalenbank.36958
Doch ick ben van dat gevoelen/ dat 'er werckelijck onderscheyt geweest zy onder dese Reusen, alsoo dat sommige wel de helft zijn grooter geweest als andere. Den heyligen Augustinus seght in zijn 15. Boeck van de Stadt Godts, in 't 9. cap. dat hy/ en andere met hem/ aen den Oever by Utica, eens Reusen Tandt gesien heeft/ die wel soo groot geweest was/ als...
nl.verhalenbank.44672
Myn heit syn heit, dat wie greate Anders. Dat wie in keardel as in reus. Hy wie omtrint in heale meter greater as gewoan. En sterk! Mar hy wie sa bang, dat hy is wol dwars troch de wyk hinne gong nei hûs ta. Hy hie in lyts bihindich wyfke, Aeltsje, dêr wied er ek stjerrend-binaud foar. Hy dolde in weinfol jirappels, en as de kedde 't net lûke koe, dan...
nl.verhalenbank.24232
Der hat in plysje wenne yn De Pein Súd, dy hiet fan Berga. It wie in reus fan in keardel en hy wie ôfgryslike sterk. Op in kear doe wie der in feestje op it Súd, doe wienen der in stik of hwat jonge bazen, dy wienen oerhearrich en brochten de boel yn ûnstjûr. Berga warskôge dy mannen, mar sy joegen gjin omsizzen, it joech neat. Sy sieten meiïnoar yn 'e...
nl.verhalenbank.27996
Et vertellingeske van Brabbo en de reuës Iel lank geleje woeëndener ont Schelt ne reuës. Dieniëte Antigoun. Alle schippers dee verbaai zaain kastieël veirde, moeste dor belasting ver betoale. Da bestoeng toengs oek al. Soemegte betoalde die belasting, moar de miëste mengse kosten of wilde da nie. Dan kwam de reus noa boite, pakte dië schipper ba zaaine...
nl.verhalenbank.19281
Froeger wie hjir in âld reed, dêr stienen in pear cafékes oan. Ien fan dy cafékes wie fan Frâns ten Bergen en C. Hester. Dy kroechjes, dêr hâldden se yndertiid spyljen en dânsjen yn. Myn omke, dat wie Teade-spylman, dat wie in soan fan beppe Gjetsje, dy't sa sterk wie. Dy spile dêr faek. Hy hie trije susters: Minke (dat wie myn mem), Siuwke en Teatske....
nl.verhalenbank.28844
154