Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
As 't op Trijekoaningen friest, dan friest it trettsjin wiken letter nòch.
nl.verhalenbank.12305
Yn Aldegea roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals. Guon dy't de reden delgongen by de Opperbuorren ha him wol sjoen. Mar hy die net ien kwea.
nl.verhalenbank.11552
Der wie in man dy woe wite of it koe, dat wetter yn wyn foroare woarde. Hy hie wetter foar him stean. It wie krysttiid. To middernacht, om tolve ûre krige er antwurd:
Heden is het water wijn,
maar nu neemt het leven een eind.
Doe't se by him kommen wie de man overleden.
nl.verhalenbank.11546
It wie yn 'e simmer en fier foar myn tiid. Doe foeren der skippers oer de Galle by Grou. Dy kommen fan Ljouwert. Doe seagen dy skippers ynienen in baen mei ridersfolk foar har. Alle minsken, dy't op 'e baen wienen, sakken troch it iis. Letter wienen de minsken yn Grou altyd hwat skruten foar dat plak. Foaral de âlde minsken. Mar de ramp dy't dy skippers...
nl.verhalenbank.12216
Hjir folget in nachtmerjeteltsje, dat frou Kobus my de foarige kear al forteld hie, mar nou is it efkes útgebreider en oan 'e ein in bytsje oars.
It wie yn 'e ûngetiid by in boer to Goaijengeahuzen. Jetse Schot wenne dêr as feint. Hy wie net troud. Us heit kaem by dy boer to ûngetiidzjen. Heit en Jetse sliepten yn itselde fortrek. Jetse wie faek eangstich...
nl.verhalenbank.11509
Hwat men tidens de gong nei 't tsjerkhôf by in bigraffenis it earste tsjinkomt, dat sil it earst yn jins famylje stjerre. Komt men in man tsjin, dan stjert der yn jins famylje in man, is it in frou, dan in frou, is it in bern, dan in bern.
nl.verhalenbank.11521
Achter Goaijengeahuzen wie ús heit yn 'e ûngetiid, mei noch inkelde oaren. Ynienen hearde hy in freeslik gejammer fan in bern. Mar der wie neat to sjen. Krekt in jier letter yn 'e simmer waerd it slim swier waer. Doe hearde heit wer itselde gejammer. It kaem út in tinte wei, dêr tichteby. Dêr jammere in jonkje yn. Syn heit wie troch de wearljocht rekke en...
nl.verhalenbank.11535
Der wie in feint, dy swearde en swetste der mar op los. Hy leaude oan God noch syn gebot en dat sei er tsjin elkenien. Tsjin syn maten sei er: "Der bistiet net in God en gjin duvel."
Op in kear kom er mei twa fan syn maten oerien, dat hy soe trije kear op it tsjerkhôf gean en elke kear soed er dêr God en de duvel oanroppe. Dan soenen syn maten sjen kinne...
nl.verhalenbank.15814
As men by 't tsjuster op 'e linkerkant fan 'e wei rint, kriget men in slach fan 'e duvel. Dus noait links rinne by nacht, waerd der altyd sein, like min as midden op 'e wei.
nl.verhalenbank.11496
Hwat ik nou fortel gebeurde de kant út fan Earnewâld. It sil sa 'n tachtich jier lyn wêze. Myn heit (Megiel) en noch ien wienen yn in pream. Sy moesten it ien of oar ophelje. Of it nou stien wie of turf fan Beets, dat wyt ik net. 't Wie yn 'e nacht, en sy farden yn 't goede farwetter. Sy koenen it paed goed. Doe gebeurde it dat se samar yn hiele lytse...
nl.verhalenbank.23356
Wite juffers
Earne tusken Quatrebras en Burgum is in reed en dêr fuortby leit in poel of grutte dobbe. It wie net de Simmerdyk of Tuskendiken of de Earmhúsreed of sa. Der is noch in reed. Ik ha ús heit en mem der wol oer heard: yn 'n jûntiid, as it dizich wie, dan kamen der wite juffers út dy poel en dy dûnsen dêr ek wol om. Mar as de minske tichter by...
nl.verhalenbank.12148
Yn 'e Folgeren hat de duvel al ris ien de holle omdraeid.
nl.verhalenbank.11497
Myn skoanmem en myn skoansuster stienen by in hekke by de Gatten. Mem sei: "Der is noch ien fan Ielkefolk by de feart en 't wetter is sa heech. Hja kamen tichterby. Doe gong der ien skean foar harren lâns oer de wyk hinne nei 't tsjerkhôf ta. Dy sweefde. Syn fuotten rekken de groun net. Mem wie net bang. "Wy ha gjin kwea dien," sei se, "dan docht er ús ek...
nl.verhalenbank.11534
Men moat net wer oan 'e deade tinke, oars kriget de deade gjin rêst.
nl.verhalenbank.11520
By de Slotsingel fan Aldegea op 'e souder fan 't slot lei in hiele protte jild. Dat is letter by sekfollen op boereweinen fuortriden. As men dat jild sjen woe, moast men in skelling jaen. Dy smiet de hear dan by it oare jild en sa waerd de hoop almar greater.
nl.verhalenbank.11508
Myn folk wenne op 'e Eibertsgeasten. Froeger wie der in paed, dat fan 'e Hegewei dêrhinne roan.
Dat paed bochte hiel bot en it gong troch in boskje.
Op in joun kom ien dat paed del. Hy wenne op 'e Eibertsgeasten, dêr't er hinne soe. Midden yn 'e bosk dêr't it paed in hoeke makke, seach er in lykstaesje oankommen. Alle minsken dy't der achteroan roannen...
nl.verhalenbank.12203
Sterke Hearke hie in dochter, dy hiet fan Rixt. Dy wie o sa sterk, mar dat woe se net rjocht wêze. Hwant se wie bang, dat se dan net in man krije soe.
Sy tsjinne by in boer. Op in kear hâldde in kloftsje jongfolk in wedstryd: Hwa't in earnamer fol wetter om 'e skuorre hinne drage koe. Rixt wie der ek by. Sy nom de earnamerfol wetter yn 'e iene hân. Nou...
nl.verhalenbank.12217
As se froeger in sleat grave woenen, dan smieten se earst in hoed yn 'e loft. Dêr't dy hinne waeide, dêr bigongen se to graven. Dan smieten se dy hoed wer omheech en sa gong dat troch. Sy folgen dus hyltyd dy hoed. Sa mat der ek in sleat yn Aldegea kom wêze, sahwat op 'e grins fan 'e gemeente.
nl.verhalenbank.12201
Oan 'e Spoekloane by de Dwarsfeart doogde it net. Soms gebeurde it, dat de hounekarre in hiel ein optild waerd en troch de loft gyng.
nl.verhalenbank.11536
As de deade moai is, dat mat men noait bigeare, hwant dan komt der wer ien to forstjerren yn 'e famylje. Dêrom is de deade bliid en moai.
nl.verhalenbank.11522
