Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een der stammen der wilde Slaven, die zich Wilten noemden, drong tot Utrecht door, dat toen nog Antonia heette en een Romeinsche sterkte was. Zij bestormden de stad en brachten alle inwoners om het leven. Daarop gingen zij er wonen en noemden de plaats Wiltenburg. Op hoop van nog meer buit te behalen, verbonden zij zich met andere stammen, voeren den Rijn...
nl.verhalenbank.47360
Utrecht.
Utrecht werd gesticht door Drusus als een der vijftig burchten, die hij op den linker Rijnoever bouwde. Hij noemde de stad naar zijn vrouw Antonia. Anderen noemden als stichter Marcus Antonius, die met de zuster van Julius Caesar was gehuwd. Ook wordt er gefabeld over een door Nero verbannen Romein met name Antonius. Tenslotte weet Beka ons te...
nl.verhalenbank.47359
Dat de oude steden geleidelijk ontstonden, wil er bij het volk niet in. Ze zijn gesticht en de stichter gaf de naam aan de stad. Merkwaardig is dat de volksopvatting langen tijd door de geleerden werd gesteund; de schrijvers der late Middeleeuwen en der Renaissance, die alles wat in het latijn geschreven stond als zoete koek slikten, hebben ook de sage...
nl.verhalenbank.47358
De Munnikenboom.
De Munnikenboom was een groote, heel oude linde, die in den tuin van het vroegere Karthuizerklooster aan de Vecht te Utrecht stond. In het jaar 1851 werd hij omgehouwen. Men vertelde vroeger aan de kinderen dat hun broertjes en zusjes uit dien hollen boom kwamen.
"Pluk mijn, pluk mijn, 'k Zal alle dagen zoet zijn" riepen de kleinen dan....
nl.verhalenbank.47357
Koning Lodewijk Napoleon heeft eens, met paard en al, als een levend standbeeld op het hunnebed gestaan om te laten zien wat een goed ruiter hij was.... Ditzelfde verhaal is ook in Drenthe in omloop. Men hoort het bij elk hunnebed opnieuw vertellen.
nl.verhalenbank.47356
Het Stichtsche Hunnebed.
Van de steenen bij Lage Vuursche wordt verteld, dat er bloed uitkomt, als men er met een speld in prikt. Dit wordt wel meer verhaald van grenssteenen naar men zegt om de kinderen te beletten ze te verleggen. Sommigen geloven dat de steenen offersteenen geweest zijn en dat er daarom nog bloed uitvloeit.
nl.verhalenbank.47355
De Spaansche ruiter.
Toen in den Spaanschen tijd de pest in Utrecht woedde, nam de raad de voorzorg om de straten, waar de ziekte bijzonder heerschte, af te sluiten; ook de Viesteeg viel onder de afsluiting en de uitgang werd door wachters bewaakt. Eens kwam een Spaansche ruiter met belangrijke berichten door de Catharijnepoort de stad binnen en den...
nl.verhalenbank.47354
Het groot Gaesbeeker Gild.
Ridder Jacob van Gaesbeek, heer van Abcou, die uitgestrekte goederen in het Sticht bezat, was een opvliegend man. Eens sloeg hij in drift zijn eenigen zoon met een puntigen stok op het hoofd, omdat hij niet recht genoeg te paard zat, zoodat de jongen dood neerviel. Dat gebeurde te Soest. Een diep berouw greep heer Jacob aan. Op...
nl.verhalenbank.47350
De trouwe bruid.
Ridder Aelbert uit Utrecht nam het kruis op en trok naar het land van Overzee. Geduldig wachtte zijn bruid, juffrouw Agniet, op zijn weerkomst. Maar Wolfaert, een gunsteling van den bisschop, dwong haar vader hem Agniet tot vrouw te geven. Slechts zoolang uitstel kon hij krijgen, totdat het vlas dat op haar spinrokken was, afgesponnen zou...
nl.verhalenbank.47349
De bevrijding van bisschop Adelbold.
Het was in het jaar 1018 en het gebeurde aan het Vlie. Daar stonden twee legers tegenover elkaar, tot den strijd gereed. Aan de ene zijde stonden de scharen van Dirk III van Holland, die den dood van zijn vader Arnout op de Friezen kwam wreken. De graaf voerde als gevangene met zich bisschop Adelbold van Utrecht,...
nl.verhalenbank.47348
De Wonderreis.
De kroniekschrijver Adam van Bremen verhaalt ons, dat tusschen 1035 en 1043 een aantal Friezen een pooltocht ondernamen, omdat ze wilden weten, of men van de Wezer uit naar het Noorden varend, ook land zou vinden, of dat men slechts water zou zien, zooals velen voorspelden: een onbegrensden oceaan. Zij besloten dit vraagstuk zoo mogelijk...
nl.verhalenbank.47347
In 1528, kort voor de stad Utrecht door het leger van Karel V werd belegerd en ingenomen, zagen de burgers in de lucht een groot Sint-Andrieskruis, van bleeke kleur, akelig om te zien. Dit wordt algemeen als een teken van onheil beschouwd.
nl.verhalenbank.47346
In het begin der zestiende eeuw vielen er vele wonderbare kruisen uit de lucht, die zich vooral vertoonden op het linnengoed, dat in het veld te bleeken lag. Die kruisen waren met geen zeep weg te wasschen. Dit vreemde verschijnsel bracht het geheele land in beweging en Frederik van Baden, de bisschop van Utrecht, riep geestelijken en leeken op ter...
nl.verhalenbank.47345
Andere voorboden van onheil.
Andere vreemde teekenen werden waargenomen. In 806 verscheen er op een donderdag in de maan het teeken des Kruises. Ten tijde van Floris de eerste, graaf van Holland, die in 1067 stierf, beefde de aarde; men zag twee zonnen in het Oosten opgaan en de sterren schenen de geheelen dag. Anno 1161 werden er 's nachts drie manen...
nl.verhalenbank.47344
Andere voorboden van onheil.
Een helder noorderlicht was een teeken van de "vierjarige pest" zooals dat van den veertienden Januari 1192, toen geheel het Noorden wel een openstaanden, vurigen oven geleek.
Op den twintigste en een-en-twintigste Januari 1001 viel er omtrent negen uur vuur uit den hemel. Vele menschen werden gedood, zoowel in de huizen als...
nl.verhalenbank.47343
Andere vooorboden van onheil.
Ook een zonsverduistering was een wonder, waarvan de heugenis voor immer bewaard moest blijven. Omtrent de laatste dagen van de maand Mei 1033 zag men, dat de zon haar licht aan de aarde ontzegde, "aentrok een sapphiers couleur, verthoonende een halve ronde, ghelijck aen een groeyende maen waardoor de menschen elkander...
nl.verhalenbank.47342
Andere voorboden van onheil.
Een groot aantal vallende sterren, een verschijnsel dat om de drie-en-dertig jaar terugkeert, wees op het naderend einde der wereld. "Anno Christi 713 heeft men hier overal zulcke ongewoonlijcke en vreemde commotien des nachts aen den hemel gesien, dat et scheen, alsof de sterren van den hemel vielen; doch daerop is gevolghd...
nl.verhalenbank.47341
Kometen.
In de jaren 394 en 396 zag men in de lucht vurige spiesen, draken en pauwenstaarten. De aarde werd geschokt door aardbevingen en de wolven liepen door de dorpen en de steden en verscheurden menschen en vee. Anno 999 zag het beangste volk hoog in de lucht een schrikkelijk vuurspuwende komeet, die, naar men meende, het einde der wereld en de komst...
nl.verhalenbank.47340
Kometen.
Wat sleept een staertster al ellenden
En jammer na!
Als Goden zulk een voorbo zenden
Dan dient men dra
Deez' springkaer naer te speuren,
Te mercken uit
Wat bron het spruit
Dat vleck en volck zal treuren.
J.v.d. Vondel "De Leeuwendalers"
Anno 1066 in April ging keizer Hendrik IV naar Utrecht om het paaschfeest te vieren. Toen verscheen daar een...
nl.verhalenbank.47339
De Hofbeer.
Jaarlijks, op 21 November, kwam in den voormiddag met de trekschuit uit Utrecht een vreemde gast te 's Gravenhage aan: de hofbeer, een vet varken, dat voor de rechters van den Hove van Holland was bestemd. Honderden waren er bij tegenwoordig, als de beer door dienaren van den Hove van de Utrechtsche stadsboden werd overgenomen en op een...
nl.verhalenbank.47338
