Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
23 results
Organizations: Sagnagrunnur
Hér heldur áfram að segja frá fjölfróðum mönnum er þóttu augsýnilega viðhafa fjölkyngi og kölluðust venjulega fjölkyngismenn eða galdramenn. Jafnframt verða þessar sögur ævisögubrot galdramanna svo að menn kynnist þeim lítið eitt persónulega um leið og það er regla sem fylgt hefur verið í þessu safni. Þessi hópur verður því safn af smásagnaþáttum af...
is.sagnagrunnur.SG_15_4606
Galdramenn á Vestfjörðum fóru á Alþingi og hitti þar einn þeirra prestsdóttur af Austfjörðum og varð ástfanginn af henni. Hann fékk hennar með því skilyrði að koma austur og hræðast ekki hina galdramennina og gerði hann það. Fyrir jólin sagði hann konu sinni að nú væri sending á leiðinni að vestan og sagðist hún kunna ráð við því. Þau fóru út fyrir tún,...
Sagt er að Jökulmenn sæju ofsjónum yfir fjölfræði Jóns prests. Nokkrir bændur/galdramenn á Hellissandi tóku sig saman og vildu reyna hversu góður Jón væri. Eitt sinn dó sveitakerling og grófu þeir hana utangarðs án vitundar prests en settu stóra löngu í kistuna og báðu prest að syngja yfir sem hann gerði. Að því loknu spurðu þeir hann hvort hún hefði...
Svo er sagt að galdramenn hafi mjög notað mannsístru til ljósa því væri kveikt á henni logaði það ljós hvað sem á gekk og varð eigi slökkt utan með 7 bræðra blóði skilgetinna. Oftast höfðu þeir ístruljósið í höfuðskel af manni. Einu sinni komst maður í óvináttu við rammaukinn galdramann og flýði hann langt í burtu. Kom hann að kveldi þar sem ung stúlka...
Sæmundur Hólm (prestur að Helgafelli 1789-1819, dó 5. apríl 1821) var í mörgum hlutum ólíkur öðrum mönnum og undarlegur í háttum. Hann átti að vera kominn af álfum og margar sögur eru af honum undarlegar. Hann átti einnig að hafa verið galdramaður.
is.sagnagrunnur.SG_9_1488
Það er sagt að galdramenn sem vildu hefnast á óvildarmönnum sínum tóku rándýr, tófur, ketti o.fl., mögnuðu þau með galdri og sendu út til að drepa hjálpargripi þeirra. Urðu þessar skepnur miklu skæðari en þeim var eiginlegt. Er full grein gerð fyrir þessu í gömlu þjóðsögum Jóns Árnasonar og verður því eigi lengra sagt frá því hér en teknar þær sagnir um...
is.sagnagrunnur.SG_15_4604
Bárður hvarf í jökla eftir að hafa drepið bróðursyni sína og lærbrotið bróður sinn. Byggði hann helli og sagt var að hann hafi flutt þangað gull. Bárður var sagður fjölkunnugur og fullur forneskju. Engum tókst að komast í helli hans enda vissu menn ógjörla hvar hann var. Grímur hét maður á Snæfellsnesi sem var fjölkunnugur og var talinn geta fundið helli...
Þegar Oddur Hjaltalín var að Nesi við Seltjörn frétti hann að einn maður þar í sókninni væri fjölkunnugur. Þeir urðu miklir vinir. Eitt sinn bað Oddur hann um að vekja upp draug fyrir sig svo hann sæi. Honum fannst það lítið mál. Eitt kvöldið gengu þeir í kirkjugarðinn í Reykjavík og vísaði Oddur honum á leiði eitt. Galdramaðurinn tók nú til starfa og...
Jóhannes Ólafsson bjó á Kirkjubóli í Arnarfirði, varð gamall og lifði fram yfir miðja 19. öld. Hann var galdramaður. Jóhannes átti mörg börn en þau dóu ung og voveiflega og er galdrakukli Jóhannesar kennt um það. Í grennd við Jóhannes bjó Guðrún skálda. Hún var ákvæðaskáld og andheit. Guðrún var fátæk og átti eina kú undir baðstofulofti sínu. Einu sinni...
Bóndi Jón að nafni bjó í Hringsdal. Hann átti dóttur eina er Gróa hét og var hún föstnuð manni norðan úr Dýrafirði. Þegar hann kom að hitta hana sá hún sár á fæti hans og taldi hann holdsveikan. Hún taldi að fyrst hann leyndi henni þessu, gæti hann leynt henni fleiru og segir honum upp festum. Maðurinn reiddist henni og heitaðist við hana og fór svo heim....
Gamli bærinn á Fremstafelli var þannig uppbyggður, að fremst var lítil stofa og tveir kofar fyrir aftan hana. Var hleðsla í dyrunum milli kofanna og var sagt að galdramaður hefði komið draug fyrir þarna í hleðslunni. Bóndinn á bænum lagði engan trúnað á þetta og reif hleðsluna. Um sumarið sá einn krakkinn á bænum stelpu með hlekki um hálsinn þegar hann...
Jón hét maður, Norðlendingur, er fluttist austur seint á nítjándu öldinni og settist að í Eskifjarðarkaupstað. Byggði hann sér kofa og var það kallað í Klofa því það var á millum tveggja lækja var hann og kenndur við heimili sitt. Jón var kuklsamur og hafði með höndum töfur og galdrabækur. Sumir sögðu að hann myndi eiga skollabrók og flæðarmús og draga...
is.sagnagrunnur.SG_15_4642
Sigfús Jónsson í Höfða í Höfðahverfi í Þingeyjarprófastsdæmi (1760-1803) var mikilmenni og gáfumaður. Hann var talinn skáld gott og andheitur allmjög og sagður fjölfróður svo galdramenn sóttu eigi sigur í greipar honum. Hann átti galdraglennur við Sigurð nokkurn að Básum í Grímsey Gamlasonar. Keypti prófastur fisk af Sigurði og urðu þeir mjög sundurorða....
is.sagnagrunnur.SG_15_4607
Mála-Davíð Jónsson kom úr Norðurlandi í Skaftafellssýslu, hann var hæfileikamaður, fróður og skáld. Hann lenti í kvæðastríði við Þorstein skáld tól. Reyndu þeir gáfur og kunnáttu lengi vel. Sagt er að Tól magnaði tófu og sendi til að drepa gripi Davíðs en hann gat endursent hana. Sama er og sagt um þær Galdra-Stínu á Hóli og Galdra-Betu dóttur hennar, að...
Með særingum og bænum notuðu menn ýmsar myndir, svo sem dýrlinga og helgra manna, til varnar sér móti illum verum, fjölkyngismönnum og mörgu öðru bágstæðu. Þar með höfðu menn öndverðlega fundið upp ýmsar rúnir og stafi er kölluðust á síðustu tíð galdrarúnir eða galdrastafir. Fólust í mörgum þeirra sýnilega helgimerki, svo sem krossar og hringir sem ef til...
is.sagnagrunnur.SG_15_4595
Það er kunnugt að margir vit og fróðleiksmenn hafa verið kallaðir kuklfróðir þótt eigi hafi þeir talist galdramenn fullkomnir. En jafnan hafa þessir menn verið klókir og hrekkjóttir og mættu því einu nafni kallast bragðamenn. Eigi verður sagt neitt um það hér hvort þessir menn kunnu kukl eður eigi. En það eitt er víst að menn töldu þessháttar menn...
is.sagnagrunnur.SG_15_4511
Ýmsir siðir tengjast meðferð látinna. Það var siður að vaka yfir líkum. Stúlka vakti yfir líki galdramanns. Þá reis hann upp og kvað vísu. Stúlkan braut hann á bak aftur og gekk þannig frá honum að hann lá kyrr eftir það. Þetta var ein ástæðan fyrir yfirsetunni, en aðallega mun þetta hafa verið helgivenja og til varúðar ef líf skyldi leynast með þeim er...
Galdra-Ögmundur bjó á Loptstöðum og Galdra-Geirmundur á Ragnheiðarstöðum. Sendu þeir hvorum öðrum sendingar og mættust þær ætíð á miðri leið, á sandinum, og þykir reimt þar síðan. Þegar Tyrkir rændu 1627 var Ögmundur orðinn gamall og blindur. Þegar Tyrkirnir sáust róa í land, flúði allt fólkið, en Ögmundur lét leiða sig út í fjós. Kom síðan mikill...
Bjarni var mikill galdramaður og gerði eitt sinn samning við kölska um að hann fengi sálu hans ef kölski myndi uppfylla allar hans óskir. Samningurinn var skriflegur og á latinu. Eitt sinn var fólkið við engjaheyskap og vantaði mat sökum þess hvað húsfreyjan var treg að skammta nóg. Sendir Bjarni þá skinnstakk og feitmetisdallinn heim til að ná í mat....
Einu sinni voru tveir Finnar, voru þeir mestu vinir. Annar þeirra var mesti galdramaður. Nú veiktist sá Finninn er minna vissi og gat ekkert orðið honum til lækninga nema mjólk úr vissri þrílitri kú sem var á Skriðuklaustri í Fljótsdal á austanverðu Íslandi. Bjóst nú sá Finninn er meira kunni til að ná mjólkinni, brá hann sér í fisklíki og fór hamförum í...
is.sagnagrunnur.SG_15_4566
28