Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
There are no Dutch Keywords that match this search
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Einhverju sinni hvarf kýr Sigurðar bónda og fannst ekki í sex ár. Þá fann bóndi kúna sína í dalverpi nokkru ásamt sex nautum sem hún hafði alið. Stuttu síðar falaðist nágrannabóndi hans, Indriði, eftir hluta þessara nautgripa en bóndi neitaði. Þá hóf hinn tilkall til þeirra og sagði þau á sínu landi hafa alist. Úr þessu urðu málaferli á þingi sem lauk...
is.sagnagrunnur.SG_9_157
Hafmaður gríðarstór sást við naust í Viðfirði, eitthvað að stauta en hvarf svo í sjóinn.
is.sagnagrunnur.SG_15_3776
Örskammt sunnan við Kirkjuból í Staðarsveit er vík er Fúlavík heitir, hafa sumir þóst þar kvikinda varir eftir að húma tekur. Þorgils hreppstjóri Guðmundsson bjó á Ytri-Görðum á síðari hluta 19. aldar, hjá honum var vinnumaður eigi nafngreindur, fór sá oft suður í Tungupláss á kvöldum. Eitt kvöld seint kom hann heim með ofsahlaupi og æði miklu, skellti...
is.sagnagrunnur.SG_15_4449
Árni Þorvarðarson sem nú (1911) býr í Reykjavík, var ungur drengur til sjós á Stokkseyri fyrir nær 60 árum og í sjóbúð þeirri sem kölluð var Beinateigur, kom þar fyrir einkennilegur atburður. Karel hér formaðurinn og var frá Höskuldsstöðum þar skammt frá. Rúm Árna var nærri dyrunum. Eitt kvöld gat Árni ekki sofnað og fannst honum sækja að sér ókennileg...
is.sagnagrunnur.SG_15_4405
Fyrir ævalöngu bjuggu karl og kerling á Austfjörðum og áttu þau fjóra syni. Hétu þeir Ásmundur, Sigmundur, Hallur og Helgi og var Helgi jafnan hafður útundan. Eldri bræðurnir voru látnir ganga á beitarhús en Helgi látinn gera fjósverkin. Ásmundur, Sigmundur og Hallur hurfu allir eitt sinn þegar þeir fóru að vitja kinda og tók Helgi við fjárgæslunni. Hafði...
Þjóðsögurnar gefa víða í skyn að til væru hálftröll. Áttu það að vera afkvæmi manna og álfa og trölla. Þessar verur líkjast báðum meira og minna og kölluðust ýmsum nöfnum, oftast þó blendingar, þursblendingar, jötunblendingar og jafnvel bergrisar og voru þeir af tröllakyni. Dæmi um þess háttar menn eru þeir Bárður, Ármann, Hallmundur, Þórir í Þórisdal,...
is.sagnagrunnur.SG_15_4401
Guðmundur hét bóndi og bjó á Ingvörum í Svarfaðardal. Var hann eitt sinn fenginn til þess að taka gröf á Tjörn. Komu þá upp úr gröfinni mjög stór mannsbein. Um nóttina eftir dreymdi Guðmund að maður kæmi til hans, tröll að vexti, og segði: „Fast barðir þú á mér í gær, Guðmundur minn, en ekki þarftu af því; maður þótti ég á minni tíð, sem þú á þinni.“
Fiskiskúta fór á hliðina þegar stór skepna lagðist á það. Sjómennirnir sáu stóra griptanga sem þeir söguðu sundur á öldustokknum. Þetta var svo þungt að þeir urði að hluta það sundur og henda í sjóinn. Þetta var talinn vera risa kolkrabbi.
is.sagnagrunnur.SG_15_3925
Kona er var ein á ferð sá undir skugga einum tvær stórvaxnar beinagrindur ganga, hvarf henni ekki sýnin fyrr en hún kom að bæ einum var talið að þetta hefðu verið bæjarfylgjur eða svipir tveggja manna er höfðu orðið úti á milli bæja.
Þorleifur Skaftason var alltryggur og bjargvættur þeim sem hann vildi vel, varð flest að láta undan honum þegar hann var í reiðum hug. Skúli Magnússon héraðsdómari á Stóruökrum í Skagafirði hafði tekið til fanga 2 menn sem voru náskyldir Þorleifi presti. Hann reið á þrem dögum frá Múla að Ökrum og kom þar síðla dags. Hann bar á dyr og spurði griðkonu sem...
Júlíus var á ferð til Staðar er hestur hans nam skyndilega staðar og vildi ekki fara lengra. Sá þá Júlíus hvar gríðarstór maður var þar rétt hjá og vildi hann koma Júlíusi í sjóinn. Fylgdi hann Júlíusi að Stað en hann gat þó varist honum. Talið er að draugurinn hafi verið einn af þeim mönnum er fórust á togara rétt hjá Stað.
is.sagnagrunnur.SG_4_4939
Kristján Magnússon kammerráð á Skarði, sýslumaður í Dalasýslu átti í deilum við séra Friðrik Eggerz á Ballará. Eitt sinn þegar þeir voru í sömu brúðkaupsveislu sagði Kristján frá draumi sem hann hafði dreymt um nóttina. Dreymdi hann að hann væri kominn upp til himnaríkis og átti þar samræður við Sankti Pétur. Sagði hann að enginn prestur hefði verið í...
is.sagnagrunnur.SG_21_5820
Jón Þorsteinsson hét maður sem bjó á Nípá í Köldukinn. Fór hann eitt sinn út í Náttfaravík því þar var gott að fanga grásleppu og æðarfugl. Þegar hann kom út að Purká, var svo mikið í henni að hún var óvæð. Ákvað hann að leggja sig og sjá hvort ekki drægi úr vextinum. Dreymdi hann þá að til hans kæmi risi sem gekk með honum upp með ánni og yfir brú sem...
Þá er að minnast á hin ægilegu tröll, vættir, þursa, jötna, risa, tröllkarla, gýgjar, skessur, flögð, flagðkonur o.s.frv., sem allt er hið sama. Tröll eru, sem kunnugt er, langstærst, klúrust, ægilegust, hrottalegust, grimmust og dýrslegust allra jarðbúa. Virðast vera til tvær tegundir af tröllum og sýnist talsverður munur á þeim hve önnur er líkari...
is.sagnagrunnur.SG_15_4413
Gróa sem var frænka þeirra Droplaugarsona hefur á síðari tímum verið kölluð Ríka-Gróa. Hún var skörungur mikill, virt og vinsæl. Sagt er að hún hafi átt hundrað kúa, haft mörg hjú og risnu mikla. Gróa átti land allt inn að Valagilsá og voru Miðhús, Dalhús og Uppsalir byggðir í hennar landi. Þar sem menn telja að bær hennar hafi staðið eru tóftir sem...
is.sagnagrunnur.SG_15_4185
Drengur féll niður holu á túni og niður í stórgrýtisurð. Allt var þar koldimmt en hann fann þar göng sem hann skreið eftir. Á leiðinni fór hann yfir eitthvað mjúkt og sleipt, slímkennda leðju sem loddi við föt hans. Nokkru síðar komst hann út og var þá kominn í aðra sveit. Föt hans voru þakin gullsandi og hitti hann þar menn sem höfðu áhuga á að ná í...
is.sagnagrunnur.SG_15_4061
Eitt sinn var nykur í vatni í svonefndum Tjarnarbotnum norðaustan við Vaðlavíkurheiði. Þetta var nálægt alfaraleið og gerði hann mönnum oft skráveifur. Helgur maður var fenginn til að vígja vatnið svo nykurinn flúði og settist að í Grænavatni sem er vestur á fjöllum fyrir innan Dysjadal. Maður að nafni Gunnlaugur fór eitt sinn að fjárhúsi í Vaðlavík og...
is.sagnagrunnur.SG_15_3863
Í Skarðslöndum fyrir vestan er eyja ein sem Hólaey heitir. Norður úr henni gengur höfði einn, hálfklipinn frá eynni, og heitir hann Andrahaus. Hausinn er nokkuð víðlendur ofan og grasi vaxinn mjög og það því fremur sem á honum hefur verið sú trú að ekki mætti slá hann. Þessi trú helzt enn og hefur þróazt við það að sá sem bjó á Skarði, hver sem það nú...
is.sagnagrunnur.SG_9_1271
Guðmundur var skyggn maður og mjög frár á fæti. Sá hann eitt sinn risastóran mann á ferð og í annað sinn ófreskju. Eitt sinn var hann staddur niður við sjó og sá þá hvar skip fór ekki venjulega siglingaleið. Fór Guðmundur þar sem skipið kom að landi og þekkti hann alla áhöfnina nema formanninn. Gat hann ómögulega séð á honum höfuðið. Stuttu síðar fórst...
is.sagnagrunnur.SG_4_4906
Fyrir 1900 var Margrét Sveinsdóttir á Strandbergi í Seyðisfirði austur. Hún hafði áður búið í Sævarhólum á Mýrum í Skaftafellssýslu. Hún sagði Guðmundi bónda Jónssyni á Ánastöðum í Seyðisfirði þessa sögu. Það skeði meðan Margrét bjó með manni sínum í tvíbýli á Sævarhólum að báðir bændurnir höfðu farið að heiman en konurnar sáu um búin. Eitt kveld er þær...
is.sagnagrunnur.SG_15_4404
