Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
There are no Dutch Keywords that match this search
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
Hér segir frá sonum Guðmundar sýslumanns. Eins og fyrr segir var Páll sonur hans sýslumaður á eftir honum. Þorsteinn bróðir Páls þótti mjög sterkur og hamrammur en varð þó engum að meini. Hann vildi öllum gott gera og sagði faðir hans að þess vegna ætti hann aldrei neitt því hann gæfi allt frá sér. Oddur bróðir hans var meira fyrir búi móður þeirra í...
Hafnarbræðra þáttur. Frá Fagradælingum og Hafnarbræðrum.
Eins og fyrr segir lagðist verslun á Hánefsstafaeyrunum niður að mestu leyti litlu eftir 1800. Þurftu menn þá að sækja annað til að versla. Sagt er frá verslunarferð Hafnarbræðra til Vopnarfjarðar. Þar hittu þeir Guðmund sýslumann sem þeim var heldur í nöp við. Sérstaklega var kalt á milli Guðmundar og Hjörleifs. Guðmundur gerði allt sem hann gat til að...
Hafnarbræðra þáttur. Hamfarir Hjörleifs við Guðmund.
Vinnumaður sá í fjöru dýr á stærð við kind, en þó mjög ólíkt kind og hringlaði í því. Í Sandvík skammt frá Vopnafjarðarkaupstað, sá maður mörg dýr á stærð við hunda, en öðruvísi að útliti. Var honum sagt að þetta hefðu sennilega verið sjóhundar og væru þeir fyrirboðar illviðris.
Sögumaður (Hólmfríður) kynnist manni (Friðfinni) og héldu margir að hann hefði hug á henni. Um veturinn lenti hann í miklu illviðri á heimleið úr Vopnafirði. Sömu nótt dreymir Hólmfríði að maðurinn komi til hennar og vill hann fá að komast upp í rúmið því honum væri svo kalt. Stökk sögumaður þá úr rúmi sínu. Eftir þetta sá hún honum alltaf bregða fyrir...
Áleitni svipurinn
Sú var trú á Vopnafirði áður fyrr, að enginn gæti verið verslunarstjóri þar meira en tug ára, nema að bíða tjón á lífi og heilsu. Fram undir 1890 voru verslunarstjórar eða faktorar danskir. Einn faktora þessara hét Iversen. Var hann fáskiptinn, gekk jafnan í lafafrakka eða jakket, með harðkúluhatt á höfði. Þá var fiskigengd mikil í firðinum og svo vel...
Mál að hætta
Guðmundur Pétursson sýslumaður í Krossavík átti skip sem ætlað var fyrir rekaviðsflutninga. Fóru menn aðeins eina ferð á því, vegna þess hversu þungt það reyndist í vöfum. Var það svo sett á land í Vopnafjarðarkaupstað og kallað „Lurkur“ og kom aldrei á sjó síðan. Þar hvolfdi það svo árum skipti. Eitt haust kom Hjörleifur sterki í Vopnafjarðarkaupstað og...
Þáttur af Hjörleifi sterka, 5 af 8.
Bjarndýr kom einu sinni af ísum inn í Vopnafjörð. Bóndi er þar bjó sleppti út rauðum gæðingi sínum og tókust þeir á hesturinn og bjarndýrið. Lauk þessum bardaga með því að bangsi lét lífið en hesturinn varð óhæfur fyrir grimmd og skap.
Hestur vann bangsa
Sólrúnu, móður heimildamannsins, dreymdi konu koma til sín sem gaf henni medalíu sem hún sagði vera 14 ríkisdala virði. Seinna í draumnum fannst Sólrúnu hún hafa týnt medalíunni og í staðinn væru þrír silfurpeningar en einn var fölur. Seinna trúlofaðist Sólrún en maðurinn dó 14 árum síðar. Þau áttu þrjú börn en eitt dó í æsku. Þannig rættist draumurinn.
Þegar Björn sýslumaður vissi að þeir bræður fengu ósigur fyrir Páli hugðist hann yfirstíga hann með draugsendingum. Um þær mundir fór Páll frá Kleif að Þorgerðarstöðum, fyrirvinna til ekkju er þar bjó og gekk síðan að eiga hana. Hún átti son er Eiríkur hét. Ásmundur hét heimamaður Björns sýslumanns. Hann þótti all-fjölkunnugur og lá orð á að þeir Björn...
Ljótur og Lýtingur bjuggu hvor sínu megin háls þess sem er á milli Vesturárdals og Selárdals í Vopnafirði. Þeir urðu missáttir af landaþrætu, hittust á fjallinu reiðir, börðust og féllu báðir og eru haugar þeirra hvor hjá öðrum mitt á milli dalanna. Þykir líklegast að þeir sem verndarvættir hvors dals varni því að fleiri fari þar sömu leiðina.
Ljótsdys og Lýtingsdys
Hólmfríður þótti ófresk og jafnan rættust spár hennar um mannslát og gestakomur. Hún sá fylgjur manna og sumar stríddu henni.
Sjónir Hómfríðar Guðmundsdóttur
Sigurður Magnússon, kallaður hinn sterki, bjó í Njarðvík. Hann átti rauðan reiðhest hinn vænsta grip. Geitir falaði þann rauða en Sigurður vildi ekki selja hann. Geitir hafði þá heitingar og sagði óvíst að honum yrði meira úr Rauð og skömmu síðar fannst hann dauður. Sigurður þóttist fullviss um að það væri af völdum Geitis og lét Rauð liggja óhrærðan....
Rauður
Á milli Krossavíkanna er örnefni við sjó sem kallast Þinghöfði. Þar hjá rennur Vopnaá í sjóinn og er sagt að hún dragi nafn sitt af Vopnahóli sem talinn er vera fornmannahaugur. Þar þótt reimt og er sagt að bóndinn í Syðrivík hafi eitt sinn naumlega sloppið undan forynju á ferð sinni þar.
Þinghöfði og Vopnahóll
