Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
22 datasets found
Organizations: Sagnagrunnur Place of Narration: Njarðvík
Á dögum fyrstu afkomenda Bjarnar skafins og löngum síðan þótti mönnum sem vart yrði trölla í Njarðvík en meinlaus voru þau og aðeins yfir mennska stærð. Á þessu gekk fram á 18du öld. Skulu hér raktar nokkrar helstu sagnir um þau. Maður var á ferð á svonefndum Eggjum. Sá hann afar stórvaxinn mann sitja niðri í Hvammsgili og gera við skó sinn. Enginn vissi...
1. Bóndi nokkur úr Landeyjum sem var kunningi Eiríks prests kom eitthvurt vor sunnan ur Njarðvíkum í lok ríðandi því hann hafði haft hjá sér hestinn um vertíðina. Hann kom að Vogsósum; Eiríkur er úti og fagnar honum vel og mælti: „Ertu vel ríðandi heillin góð?“ Bóndi kvað það ekki vera, kvað hestinn bæði magran og illa járnaðan. Eiríkur mælti: „Þú þarft...
Tveir menn sáu sjóskrímsli við Njarðvík. Það var líkt Skálanesskrímslinu en nokkru minna.
Einu sinni sem oftar fóru nokkrir Skaftfellingar suður í syðri Njarðvíkur til vers. Þeir voru allir ríðandi. Þegar þeir koma á Sólheimasand sjá þeir blóðslettur í götunum og þótti einkennilegt. Þegar þeir koma að Jökulsá stendur þar tröllkona, biður hún þá að reiða sig yfir ána því hún sé veik eftir barnsburð og hafi misst mikið blóð eins og þeir muni séð...
Á Reykjanesi þekkjast sagnir um sæskrímsli og slysfarir tengdum þeim. Við Njarðvík hafa fundist dauðir menn sundurtættir og sumir hafa horfið og ekki fundist aftur. Í Njarðvík bjó bóndi er Ólafur hét og hélt hann vinnumann Þorsteinn að nafni sem skyggn var. Dag einn talaði Þorsteinn um að kæmi gestur sem hann óttaðist. Kom þar bóndi af Seltjarnarnesi....
Sagt frá því að í Njarðvík hafi löngum orðið vart ýmissa fyrirbæra s.s. landvætta, trölla, blendinga og huldufólks. Á bæ einum hurfu gripir oft og þegar þeir fundust aftur var sem þeir hefðu verið nytkaðir. Hestur týndist og þegar maður einn var að leita hans sofnaði hann og dreymdi að kona kæmi til hans og segði hvar hestinn væri að finna.
Þegar Guðrún Gísladóttir var í Njarðvík – hér um bil 1759-1764 – var þar kerling ein hjá Þorsteini Hákonarsyni er henni þókti sumt undarlegt með; helzt það að flestir hlutir urðu að áhrínsorðum er hún mælti í reiði, svo sem einu sinni er slitnaði spuni hennar á snælduna hvað eftir annað sagði hún: „Og spríktu bölvuð!“ Var þá endi við enda á snældunni....
„Og spríktu bölvuð.“
Hér segir frá sæskrímslum sem sést hafa í Njarðvík austanlands. Sigurður hét maður sem bjó í Njarðvík. Hann og synir hans þóttu hraustmenni en einkennilegir í háttum. Eitt sinn á vetrarkvöldi sá Sigurður skrímsli koma frá sjónum að bænum. Það var mikið vöxtum og hringlaði í því. Hann dreif sig inn og læsti hurðum. Hávaði heyrðist úti, eins og verið væri...
Í Njarðvík syðra bjó Ólafur Ásbjarnarson. Hjá honum var um tíma vinnumaður er hét Þorsteinn Arnórsson. Var hann vítugur, hraustmenni, vel gefinn og hafði dulrænar gáfur, en lét lítið yfir. Morgunn einn segir hann: „Ég verð eflaust hræddur við gest, er hér ber að garði í dag… Mér ber margt í drauma…“ Þegar langt var liðið fram á kvöld var guðað á glugga í...
Býlið Stekkur stóð undir Tófufjalli norðan Njarðvíkur. Fór snjóflóð yfir bæinn annan febrúar 1883. Kona að nafni Guðný var ein af þeim sem bjargaðist lifandi úr snjóflóðinu. Sagði hún húsbóndann hafa verið eirðarlausan allan daginn fyrir snjóflóðið og kvartað meðal annars undan beinverkjum. Hjálpuðust allir frá Njarðvíkur-bæ að við að ná upp þeim lifandi...
Snjóflóðið á Stekk
Það tíðkaðist meðal kaþólskra manna að bera á sér verndarmerki svo sem myndir af Kristi, Maríu mey, ýmsum dýrlingum og píslarvottum. Sagnir fara af krossunum í Njarðvík og í Kaldaðarnesi, en krossar voru settir þar sem voveiflegir atburðir höfðu gerst. Mörg dæmi eru hér nefnd og skal sagt hér frá einu þeirra. Maður var á ferð yfir Fjarðarheiði og að...
Björn er maður nefndur Jónsson, kallaður skafinn. Foreldrar hans fluttust að vestan til Austfjarða seint á dögum Stefáns biskups. Það var um vortíma. En á Reykjaheiði varð móðir hans léttari og fæddi hann. En fyrir því að ekki var vatn að fá var barnið skafið með knífi; var hann því kallaður síðan Björn skafinn. Hann ólst upp í Austfjörðum og var...
Þorkell var vinnumaður á Stóruvöllum. Eitt vorið kom hann úr Njarðvíkum og fór þaðan að áliðnum degi með öðrum manni. Skammt frá mættu þeir lest sem þrír menn voru með. Þeir voru í sauðsvörtum prjónafötum og dimmleitir og á hestunum voru prjónaðir sekkir. Þeir Þorkell heilsuðu þeim en þeir tóku ekki undir kveðju þeirra.
Á 19. öld fór búðsetukona úr Njarðvíkum, Sigríður að nafni, kaupakona norður. Bólu-Hjálmar var vinur bóndans, sem hún var í kaupavinnu hjá. Eitt sinn kom skáldið þar, er bóndi var að ganga frá heyi um haustið. Skáldið heilsaði ekki, en nam staðar hjá bónda durtslegur. Bóndi yrti á hann aftur og aftur og bauð honum inn í kaffi, en hann ansaði engu. Þá...
Vísa eftir Bólu-Hjálmar
Björn sýslumaður Pétursson á Burstarfelli í Vopnafirði er einn hinna manna er mjög margar almúgasagnir ganga af. Þreytti hann karlmennsku við ýmis mikilmenni en hann var mesti afburðamaður að atgervi. Þeir menn er sagt var að mest veittu Birni áhöld voru Jón Guttormsson, Jón ringur á Landsenda, Sigurður sterki í Njarðvík, Grímur er var um vetur á...
Þáttur Lata-Páls: Áleitni Björns
Fyrir innan bæinn í Njarðvík liggur garður þvert undan fjalli, sem heitir Þorragarður. Hann er svo hár ennþá að hann tekur manni í mitt lær. Í söguþætti Gunnars Þiðrandabana segir að Ásbjörn vegghamar hafi staðið þar að garðverki þá Kórekur og synir hans komu ofan yfir og skutu að honum skógvöndlum áður bardaginn varð. Utan við garð þenna eru kallaðir...
Einu sinni var prestur á Suðurlandi og sögðu menn hann væri göldróttur. Hann keypti sér far með hollenzkri duggu austur til Njarðvíkur. Lögðu þeir nú í haf og fengu óveður og hrakninga. Ímynduðu þeir sér að þessi óveður væru að kenna þessum íslenzka manni; tóku þeir því ráð sín saman að drepa hann, og áður en hann yrði var við tóku þeir hann og skáru...
Guðmundur, kallaður Klúku-Gvendur, ætlaði af stað heiman frá Gilsárvelli til Njarðvíkur og svo í Hérað, en snéri við. Þegar heim kom spurði fólk hverju sætti og hann sagðist hafa mætt mannsmynd í Njarðvíkurskriðum sem líktist honum sjálfum. Hann væri því komin heim til að deyja, sem hann og gerir. Annar frægður niðursetningur Guðbjörg eða vitlausa Gudda...
Bjarni Högnason sem eitt sinn bjó í Njarðvíkum sagði frá samskiptum sínum við sjóskrímsli í víkunum sem hann hafði naumlega bjargast undan. Taldi hann að það sæti um sig. Eitt sinn hvarf hann á þessari leið og þegar farið var að huga að honum, fannst hann dauður með mikla áverka á líkamanum. Var talið að skrímslið hefði grandað honum.
Gissur bóndi í Njarðvík átti dóttir sem lausingi nokkur; Ögmundur, bað. Bóndi vildi ekki gifta dóttir sína fúlmenni þessu, en þar sem hann var tröllmenni að stærð og burðum, þorði hann ekki að neita. Setur hann þá það skilyrði fyrir ráðahagnum að Ögmundur ryðji veg í gegnum hraunið. Framkvæmir hann þetta duglega, og leggur sig að verki loknu, en bóndi lá...
14103