Datasets - ISEBEL

Yn 'e Boelensloane op in daem, dêr't it wetter fan in wyk de Wide Pet yngong, der spoeke it. It wie hwat, dat makke rare geluten, 't hie rokken oan. Guon seinen, 't wie in keardel.

geluiden

nl.verhalenbank.24226

Hjir spoeken ek wol berntsjes om dy't gjin rêst founen nei de dea. Dy dounsen nachts om in skuorstile om.

dansen

nl.verhalenbank.24241

Der waerd sein dat der nachts tusken Blaufallaet en Bûtenpost in frommes yn in regenkleed omspûke.

nacht

nl.verhalenbank.31115

By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.

grijs

nl.verhalenbank.25422

By de Skeanpaden ûnder 'e Rottefalle is froeger in berntsje formoarde. Sûnt spoeket it dêr altyd.

kind

nl.verhalenbank.25875

Yn 't singeltsje by Piter Scheper, dêr spoeke it. Dêr doarsten in soad minsken net lâns by jountiid of yn 'e nacht.

singel

nl.verhalenbank.23585

By it hulzeboskje yn 'e Boelensloane spoeke ek altyd in houn.

bosjes

nl.verhalenbank.25876

Hjir yn 'e Houtigehage wie froeger in span barten oer de wyk, op dy barten spoeke it altyd.

brug

nl.verhalenbank.23797

Thomas Bruining wie de heit fan Boardzer Bruining. Hy wenne hjir op Houtigehage. Hy seach mear as oare minsken. Op 'e Boelensloane hie âlde Sape wenne; dy wie al jierren wei. Op in joun seach Thomas Bruining Sape by de homeije stean. Hy waerd der sa kjel fan en sa bang dat hy stoude by ús ta 't hûs yn. Heit sei: Ik wol der fuort mei dy hinne om Sape to...

angstig

nl.verhalenbank.37680

Alde Hindrik Mulder wie kloklieder yn 'e Rottefalle. Dy woenen se us in kear bangmeitsje. Twa gongen op in joun nei 't tsjerkhôf ta en dêr gong de iene op 'e oare syn skouder stean, tsjin 'e tsjerkemuorre oan. Doe't Hindrik Mulder dat seach, sei er: "Sjonge, ik ha wol ris twa op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boven op." Doe wie de ûnderste sa...

nl.verhalenbank.23738

Wibe- en Jehannes van der Meer kommen togearre fan 'e Rottefalle. Sy moesten dit út. Sy kommen de bysûndere skoalle foarby. Sy wienen op 'e fyts. 't Wie tsjuster. Sy hienen de lampen op. Sy kommen by in streekje bosk lâns, dêr't in feart foar lâns roan. Doe kom der hwat út 'e sleat. Dat die de lantearnen út. Dy lantearnen koenen se net wer op krije. Sy...

belanden

nl.verhalenbank.21688

Op 't lêste ein fan 'e Boelensloane nei 't Blauhûs spoeke in houn mei in brijpot om 'e hals. 't Wie in read-stiennen potsje, mei brij der yn, sûnder sleef.

brijpot

nl.verhalenbank.24239

Yn 'e Harkema spoeke in man, dy seach der krekt út as wie 't fjûr. Dy kom noait ticht by de minsken.

angst

nl.verhalenbank.24235

Germ Nijboer soe op in moarn nei de boer ta. Doe't er by de Skoallewyk kom, seach er Gjets Jel en Luts oer de dauwe sweven. "'k Seach de rokken boppe de dauwe útkommen", sei er. "Dêr sweefden se togearre hinne."

man

nl.verhalenbank.23572

Der roan froeger in paed achter 't Fean del, dat kom út op 'e wei nei de Boelensloane, tichte by 't Blauhûs. Dêr roan nachts altyd in grouwe houn om, in swarten. Dat wie in pleachbeest, seinen se.

groot

nl.verhalenbank.23837

Op 'e Skeanpaden yn 'e Houtigehage by 't lêste houtsje is froeger in bern formoarde. Dat bern spoeket dêr altyd noch om, wurdt der sein.

brug

nl.verhalenbank.23589

Hjir hat in hûs west dêr wennen minsken yn, as dy jouns de doar op 'e skoattel dienen, dan wie er de oare moarns, as se fan bêd kommen, altyd wer iepen. Doe ha se nei de doomny ta west, dy woe 't net leauwe. Dy hat der neat oan dien.

deur

nl.verhalenbank.24309

Doe't wy froeger nei de Grinzer bou gongen to flaechsteppen slepten wy yn 'e skuorren fan boereplaetsen. Dan woarde der ûnder it folk wol sein: "Tink der om, hear, op dy en dy plaets dêr doocht it net, dêr spûket it."

arbeid

nl.verhalenbank.23868

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur