Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Mensen, die de wind laten draaien:
Omstreeks 1900 brandde de boerderij van Faesse Janne op de Zandberg aan de grond af. De wind, die fel Noord-West stond bedreigde de belendende boerderijen. De hulp van kapelaan Balthussen werd ingeroepen. Deze kwam, en ging achter de boerderij, en bad uit een boekje enkele gebeden. De wind draaide zich pal Zuid-Oost.
nl.verhalenbank.69374
De Duitse (of Dietse) bond:
Hierover werd in mijn jeugd veel gesproken, doch doel en betekenis is nooit tot me doorgedrongen. Bovengenoemde Faesse, of ook wel Duutsje Janne werd als lid betiteld. Ook de vroegere burgemeester van Helden, Verhaegh, ofwel “de Sjmale”. Beiden waren vrijwel onkerkelijk, iets, wat in die tijd nauwelijks voorkwam. Er moet...
nl.verhalenbank.69375
Schoppenboer:
In mijn jeugd werd veel gepraat over een man in Kessel, genaamd “Fengers Hendrik”, die over geheime krachten zou beschikken. Bij het kaarten in de herbergen kon hij o.a. Schoppenboer uitsturen om een fles wijn, die dan prompt op een geheimzinnige wijze ter tafel kwam. Ik heb het van horen vertellen, en weet er niet meer van af.
nl.verhalenbank.69372
Heksen:
Vroeger werd verteld, dat men er achter kon komen, of een verdachte vrouw werkelijk een heks was, als men in haar voetspoor ging lopen. Men moest dan de eigen rechtervoet in haar linker, en de linker in haar rechterspoor plaatsen. Als ze dan omkeek naar degene, die haar volgde, was het een heks.
Mijn vader stuurde me eens in de winter, met droog...
nl.verhalenbank.69366
Spookdieren:
Van mijn betovergrootvader werd verteld, dat hij jager was. Op een avond ging hij met zijn geweer huiswaarts. In de buurt van het “Heiblumke”, een huis in de Laaghei, hoorde hij geraas en gesnuif in de struiken langs de weg. Hij schrikte, doch kon niets zien, greep zijn geweer, en vroeg luid: “Ben je van God, spreek dan. Ben je van de duivel,...
nl.verhalenbank.69367
Rovers:
In mijn jonge tijd werd eens in Helden-Dorp en Panningen een Vastenavond-optocht georganiseerd, waarover nog lang daarna gesproken werd. Het is niet nodig, alle dwaasheid op te halen, die tentoon werd gesteld. Eén daarvan was het in beeld brengen van de ter dood veroordeling en ophanging van een roverhoofdman, die – om een mij onbekende reden –...
nl.verhalenbank.69373
Heksen:
Aan Tongerlo, een gehucht van Maasbree, woonde vroeger een weduwe, die men, omdat haar man jager was geweest, de Jaegerin noemde. Spoedig na de dood van haar man kreeg ze nog een kind, een zoon. Deze zoon trouwde met een nicht van mij. Later woonde de Jaegerin bij haar zoon in. Deze vrouw werd verdacht van hekserij.
Een knecht uit de buurt trof...
nl.verhalenbank.69365
Kwade hand:
Vaders broer, oom Lenaard, moest op de handel om een koe te kopen. In Maasbree-Rooth kwam hij bij een bezoek op een boerderij dik onder de luizen te zitten. Zijn huid en zijn kleren, zelfs zijn zakken zaten zo vol luizen, dat hij ze kon zien lopen. Hij ging direct naar huis, omdat hij zich niet meer op kon houden. Thuis kleedde hij zich...
nl.verhalenbank.69371
Heksen (vervolg):
Poorters was de eerst gevestigde familie van de betrekkelijk jonge nederzetting Koningslust. Er was daar in mijn jeugd een café. Poorters’ vrouw, Nelie, werd in onze buurt als heks beschouwd. Onze oude veearts, Koch, trouwde met een zuster van mijn vader bij grootvader Evert in. Hun dochter Nelke was een zeer lastig kind, dat ’s nachts...
nl.verhalenbank.69370
VODA_15_01E
De kabouters hadden wijde broeken aan. Ze brachten alles wat ze leenden terug. De kromme spijkers sloegen ze vlak. Paarden beslaan in de winter. Kabouters hebben bij de boeren geleerd gewoon te eten. Met blote voeten deeg trappen in de trog. Een stukje apart in de kelder om te gisten. Kleine kinderen konden de roggekoeken niet bijten, dus...
nl.verhalenbank.128707
Ich kan hem echt näömen met naam. Dat is enne man haejr oet die buurt gewezen, en dei heeft in Venlo in het zeekenhoes gelaegen. En daor haejje het op het water. En det moet zon ontzettende pien zin. Geweldig. Als ze niet kunnen plassen [interviewer: ja], wa. Nou, doe stonden wae daor, en daor steit dei manne, was nog half haog, te wrieven in de zieje,...
nl.verhalenbank.128713
Oh jao. Ja auch nog. Ja. Daor goan ich noar Brummans, naor Panningen. Mich de haor laoten sniejen. Dat weit ik niet, dat jong, dat haeje zoot hebt gesehen, de graotste. Dat is de laotste van ons, Gerrit. Daor zeit hier aan de tafel, te àèten, en dan sagt ook enne vriend: ‘Wat heb ie aan de hank?’ Bloed, was niet om aan te sehen. Maor ich wus goed dat hae...
nl.verhalenbank.128712
Maar eh zo anders werken, dat deden ze niet. Zaogen ze naoit, hè? En doe het Bruun het een achthonderd sjäöp bie-ein gekregen, hè? Daor die vermeerdering, Stits, hè? En doe heeft e ein van die kabouters touw gekregen. En dei ging met die sjäöp ronk. En achternao as den hauste weg war, wa, het was er nog een beetje, dan kwam dei greunigheid op dat veld, op...
nl.verhalenbank.128706
Grensstenen verplaatsen:
Op Dekershorst, bij een perceel land, precies op de grens tussen Helden en Maasbree, hoorde iemand ’s nachts de stem van een onrustige geest verzuchten: “Oe zal ich um laoten, oe zal ich um laoten?” De man, die het hoorde, en schijnbaar niet erg bang was, veronderstelde, dat het ging om een verplaatste grenssteen, en antwoordde:...
nl.verhalenbank.69274
Wen den brank … Nou, dat geit zo: als enne mens zich gebrand heed, en gebeurdde vräöger hael duk met klein kinder [interviewer: ja], wa. Vräöger waoren der nog geen fornuus enzo, mor daor waoren der van die holtkachels, en ongelukkig as ge der aftrochte, gebeurde duk. Dan verbrandden die zich waor, hè? En die kosten zich al verbranden zo an het veur. En...
nl.verhalenbank.128710
Grensstenen verplaatsen:
Indertijd, toen de Peelkanalen, de Helenavaart en het Deurnes kanaal nog niet gegraven waren, was de grens tussen de gemeenten Helden en Meijel nog niet afgebakend, en dit gaf dikwijls aanleiding tot heftige ruzies tussen beider inwoners. De Peel aldaar was nog gemeenschappelijk bezit, en de inwoners hadden er recht op het weiden...
nl.verhalenbank.69275
“Iezeren Henneske” een boertje van Blerickse afkomst, wonende aan Eijndt, was een kundig en hartstochtelijk jager en stroper. Op een maanlichte nacht was hij met het geweer in het veld. Op de kim van een heuvel, tegen de maanlichte hemel, zag hij een haas, die over de kam kwam loeren. Hij schoot, en de haas buitelde aan de andere kant uit het gezicht....
nl.verhalenbank.57984
In Helden-Dorp woonde even vóór mijn tijd een smid, wiens naam ik wel ken, doch niet wil noemen. Diens vrouw was in het dorp verdacht van hekserij. De smid kwam dit ter ore, en stelde een onderzoek in. Het bleek, dat zijn vrouw, als hij zelf gerust sliep, omstreeks middernacht uit het echtelijk bed verdween. Hij, had alleen kunnen constateren, dat ze weg...
nl.verhalenbank.57981
Waarzeggers:
Mijn vader hield erg van buitenissigheden. Op een keer hoorde hij dat er op Stoks, onder Panningen, in een woonwagen, een waarzegster practiseerde. Hij er naar toe, ondanks het kerkelijk verbod. De vrouw vroeg hem, haar hand vast te houden. Deze bleek ijskoud. De onbekende vrouw vertelde hem, dat hij met Méégchel vrijde, en Driekske kreeg...
nl.verhalenbank.57968
“Kersjtienen Boor” in Helden-Dorp had onder zijn kinderen een zoon, die vanaf zijn vroegste jeugd met allerlei kwalen werd geplaagd. Het kind kon ’s nachts niet slapen, en hield door zijn geschrei ook zijn moeder uit de slaap. Hij maakte zijn luiers niet op tijd nat, en de moeder dacht, dat hij iets aan de blaas had. Zij ontdekte echter, dat zijn urineweg...
nl.verhalenbank.57983
