Datasets - ISEBEL

Op Cabouw was d'r een jongen, die altijd liep te schelden op ongelukkige mensen. Later is hij zelf ongelukkig geworden. Hij vergooide zich met een steen. Hij kreeg een bult. In Willige Langerak was er een man, die altijd maar zei: "Ik verlam 't", als hij iets niet wou doen. Elke keer zei hij. "Ik verlam 't". Later is hij zelflam geworden.

contrapasso

nl.verhalenbank.50581

As d'r vreemd volk an de deur kwam, wiere wij as kindere gewaarschouwd. Ze ware bang dat ze je behekste.

angst

nl.verhalenbank.70668

"Een zwarte kat, pas maar op, dat is een toverheks!" zeje ze vroeger.

bijgeloof

nl.verhalenbank.70669

e had hier in Cabouw in mijn jonge jare een hofstee en daar beurden de raarste dinge. De koeie liepe zo maar de deel op zonder dat iemand ze had losgemaakt. Ze hoorde op de ruite tikke en nooit was d'r een mens in de buurt. Dat liep op 't lest zo hoog, dat d'r voor gewaakt wier.

angst

nl.verhalenbank.70667

Dat ijzeren veulen liep altijd de twee bruggen van Cabouw rond, 's avonds. Dan kwam het langs ons huis. Een leven op de weg!

bruggen

nl.verhalenbank.50566

Als er een brand was in Cabouw, dan haalden ze de pastoor. De mensen gingen bidden. De pastoor kon de wind laten draaien.

bidden

nl.verhalenbank.50567

Bij een boer stonden de pullen op de schoorsteen te dansen. Buiten zal het ook wel gespookt hebben. Daar hebben de witte paters het land wezen inwijden.

afweer

nl.verhalenbank.50565

Bij ons in de buurt woonde vroeger een heks. Ze gaf de kinderen snoepjes. Dan gooiden de kinderen 's nachts alles uit bed. Ze droeg een zwarte omslagdoek. Wij mochten nooit iets van haar aanpakken. Er is ook eens iemand met een paard en wagen in het water gereden, door die heks, vlak bij haar huis. Soms hield ze d'r eige schijndood.

bed

nl.verhalenbank.50564

Wat ik nou vertel, dat is nog in mijn tijd gebeurd. In Cabouw was d'r een vrouw ziek, ze zagge alles bewege, de kaste ginge ope, de stoele werde verzet, bonze op de deur, die man moest in 't hollegie van de nacht met paard en wage naar Hekendorp om vrouw Van Dijk te hale. As vrouw Van Dijk kwam was alles over. Maar 't gekke was, as d'r een partikulier...

angst

nl.verhalenbank.70376

Het ijzeren veulen huisde in Cabouw, volgens de verhalen. Toen was er een witte man (1), die heeft het opgekeerd (2). Het ijzeren veulen sprong in het water en riep: "Over honderd jaar ben ik er weer!" (1) een witte pater (2) verdreven

dier

nl.verhalenbank.50666

Vroeger sliepen ze in bedsteden. Eerst had je de paarden, op die paarden de onderlagen, dan takkebossen, dan stro. Vroeger borgen ze daaronder soms de aardappels. Dan groeiden de stelen zowat door het bed heen. Op Cabouw in een gewoon woninkie, hadden ze een bedstee met een krib d'r boven voor de kinderen, in die bedstee. Daar hadden ze last van een...

bed

nl.verhalenbank.46945

Een kapelaan in Cabouw was van 't Blauwe Kruis, zo als ze dat tegenwoordig noemen. Geheelonthouder, zal ik maar zeggen. Hij preekte daarover in de Cabouwse kerk. D'r zat een boerendochter in de kerk. Die meid keek om, om de gek d'r mee te steken. D'r hoofd bleef zo staan. Jarenlang is d'r hoofd zo blijven staan.

blijven

nl.verhalenbank.9483

Een boerin was ziek in Cabouw. Er was geen raad meer voor. Die boer zei: "Ik ga eens naar vrouw Van Dijk (1)". Die boer ging haar halen met paard en wagen. Ze woonde aan het spoor bij Hekendorp. Vrouw Van Dijk mee. "Nou, ik zal je wel beter maken", zei ze tegen die vrouw. Die boer bracht haar weer terug. Die boer was een beetje onverschillig. Hij zei: "Ik...

dansen

nl.verhalenbank.9477

Vroeger gingen ze helemaal van Cabouw naar Schoonhoven voor de vee-arts voor d'r kwalen.

genezen

nl.verhalenbank.50627

Wel hadden ze vroeger last van een spook in Cabouw. Een spook, helemaal in het wit. Vrouwen en meiden werd schrik aangejaagd. Op het lest hebben ze het gevangen. 't Was een kerel, die z'n eige had verkleed.

meiden

nl.verhalenbank.50623

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur