Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Wy wennen yn Houtigehage. Dêr wenne in bikende tsjoenster, dat wie Jehannes Wyts.
Op in middei wie myn skoansuster by my. Hja hie har famke meinom, dat wie doe noch in poppe. Doe die se dat bern in skjin ruft ûnder. Doe seach ik dat dat bern in toutsje om 'e hals hie en dêr siet in lapke oan. Dêr siet hwat yn biboun.
Ik sei: "Hwat is dat?"
Doe sei myn...
nl.verhalenbank.33052
As de swarte roeken sa to kear gongen by it jirappeldollen op it lân dan komt der in bigraffenis. Ek as de eksters bot skatterje.
nl.verhalenbank.33053
Op Houtigehage woarde in bern bitsjoend. Se hienen wol yn 'e gaten hwa't dat dien hie. Der kom harren altyd in swarte kat achternei. Dy woe nei 't bern ta.
Op in kear doe joegen se dy kat in skop. Doe wie de oare deis de buorfrou kreupel. 't Wie frou van der Meer.
Sy makken 't bêd fan it bern iepen en doe siet dêr in krâns yn.
nl.verhalenbank.33051
Myn man wenne froeger by Nikus Veenstra, dy wie boer op Luchtenfeld. Dy boer hie in ûngeboaren berneearmke. Dêr koed er alles mei.
nl.verhalenbank.33050
Boardzer Bruining fan 'e Boelensloane wie mei de helm geboaren. Hy sei: In minske mat om 12 ûre yn 'e nacht noait midden op 'e wei gean hwant dan kin er tsjin in lykstaesje oprinne.
Hy wist altyd krekt fan tofoaren hwannear't der wer in bigraffenis wêze soe. 't Kom altyd út. Hy krige der altyd tynge fan, sa't it liket.
nl.verhalenbank.33054
Hjir yn 'e Rottefalle hat in man west, dat wie o sa'n raren-ien. Hy sei op in kear: "As der dan in duvel is, woe ik him wolris tsjinkomme." En doe gong er de Skeanpaden lâns. Doe kom de duvel him tsjin. Doe is 't him raer forgong.
nl.verhalenbank.33055
Op 'e Rydloane to Rottefalle wenne in man, dat wie Hindrik (en Janke), dat wie ek in frijmitseler. Mar dy wie de duvel to tûk. Dy soe fan 'e duvel in learsfol jild ha. Hy gong hinne en sette in lears op 'e nael fan 't hûs. Mar earst hie hy de soale der ûnder wei snien. En doe bigoun de duvel mei jild to smiten. De lears rekke net fol en Hindrik krige in...
nl.verhalenbank.33057
Frijmitselders ha in wikseldaelder. Dêrtroch ha se noait gebrek oan sinten, hwant sa'n wikseldaelder rekket net op. Dy krije se fan 'e duvel. Dêr ha se in forboun mei sluten.
Ien dy't frijmitselder is, kin net wer in gewoan minske wurde.
As se der by wei wolle wurde se deamakke.
De gebouwen fan 'e frijmitselers sitte gjin glêzen yn.
Se jowe twa fingers...
nl.verhalenbank.33056
As de hounen spûkgûle komt der in sterfgefal.
nl.verhalenbank.36161
Op in kear wie 'k mei in kammeraetske op 'e Fjouwer Roede. "Hark," sei se, "sa wurdt dêr timmere. Der komt skielk fêst in nij hûs." Mar ik hearde neat. 't Wie tsjuster en der wie neat to sjen.
Mar hja krige wol gelyk. Al gauachtich dêrnei ha se dêr in nij hûs delset.
nl.verhalenbank.36160
Der binne ris twa âlde minsken yn Nyegea formoarde woarn. It wienen in heit en in soan dy't dat dien hienen. Dol hieten se (= Dalstra).
Dyselde nacht ried pake mei de kroade de reden del nei Eastemar ta. Pake syn heit siet op 'e kroade, dy wie blyn. Se wienen op it Wytfean, doe sei de âld man: der komme guon de reden del. Mar it is slim, o sa slim.
Der...
nl.verhalenbank.36162
Heit har ris mei ien fan myn bruorren op 'e kroade nei Surhústerfean ta west. Myn broer wie doe noch in jonge. Doe't se by 't Blauhûs wienen, sei heit: "Sjoch, dêr komt it oan." 't Wie swart, hwat greater as in houn en hwat lytser as in keal. 't Wie in pleachbeest, dat har foarby gong. It die har neat.
nl.verhalenbank.36163
Oan 'e Mûzegroppewei is ris in moard gebeurd. Sytse Batema formoarde syn dochter en sloech doe de hân oan himsels. Op 'e muorre kommen bloedplakken to sitten. Dy woenen der letter noait wer wei.
nl.verhalenbank.36166
Jan Hinses wenne yn Eastemar. It wie in raren. Hy wie in sûper en in spotter. Op in kear gong er de Swarte wei lâns. Doe is er dêr troch de duvel ôfseame. Sûnt hat er noait wer drank hawn.
nl.verhalenbank.36164
Op 'e Sanden yn Grinzer Pein wenne in man dy wie tige rûch yn 'e mûle: Durk Wonderman hiet er. Dy sei, hy wie foar gjin duvel bang.
Op in kear, doe hied er to jounpraten west. Doe't er op 'e weromreis wie nei hûs ta fornom er dat der hwat achter him oan kom. Dat siet him op 'e hielen. 't Wie him tsjin 'e hakken oan.
Hy woarde deabinaud. Doe't er omseach...
nl.verhalenbank.27487
Frânse Hinke wie duvelbander yn 'e Rottefalle. Dy hie gâns oanrin.
nl.verhalenbank.36165
Yn Grinzerpein wenne in jonge faem, dy moest bifalle. Hja skreau har Weima. Doe wie dêr in man dy hat har bigraffenis fan tofoaren sjoen. Hja is yn 'e kream forstoarn.
nl.verhalenbank.27488
Us heit - dat wie Hindrik de Graaf - en Bearn Kûper wienen der op in nacht mei de bijen op út. Doe gebeurde it dat se ûnder Eastemar hwat bileefden. It mat leau 'k op 'e Swarte Wei west ha. De hynders woarden ynienen bang. Se bigongen to steigerjen en gongen oan 'e kant, krekt as woarden se dêrhinne drukt.
Doe ried har in wite sjeas foarby mei in wyt...
nl.verhalenbank.33049
