Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Aen wie in âld man. Hy wenne yn 'e Harkema. Hy leaude oan God noch syn gebod en wie in greate spotter. It gong him noait to raer. Op in kear lei er op bêd, doe siet der in gedaente op 'e stoel foar syn bêd mei egen as itensboarden. Hy die neat en praette ek net tsjin him. Aen wie stjerrendbinaud. It wie de duvel. Aen is troch dit gefal bikeard en gong nei...
nl.verhalenbank.21324
Enkele verhalen, die ik in verband met voormelde vragen uit de mond van diverse oudere dorpelingen vernam.
Thijs Boeijen, 77 jaar oud, vertelde in zijn jeugd gehoord te hebben:
Er was eens een geestelijke geweest, die gedurende zijn leven grensstenen had verplaatst. Na zijn dood verscheen hij telkens 's avonds aan een en dezelfde persoon, als deze buiten...
nl.verhalenbank.13234
Hjir yn 'e Harkema wenne in feint, dy kom op in nacht fan 'e froulju werom. It wie sahwat 2 ûre en ljocht waer. Doe't er de doar achter him ticht die, seach er in lyts famke. Hy tocht dat it syn susterke Tryn wie.
"Soest my ophelje, Tryn?" frege er.
Mar sy sei neat. Sy gong deselde kant út dy't hy út moest, mar sy bleau in eintsje foar him op rinnen. Doe...
nl.verhalenbank.15531
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie.
It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers.
Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
Der wienen twa reuzen, in heit en in soan. Dy groeven de Rijn. Hja seinen neat, hwant de heit sei: As men praet kin men net arbeidzje. Hja wienen al in lyts eintsje oer de Nederlânske Grins foarby Lobith, op nei Pannerden. Doe bigoun de soan to praten.
"Heit - " sei er.
Doe sei de heit tsjin syn soan: "Astû net in pear hûndert jier dyn mûle hâlde kinst,...
nl.verhalenbank.30174
It gebeurde oan 'e Nije Wei dat op in nacht de feint by de faem weikom. Mar even letter wie hy der al wer.
En hy wie sa bleek as in deaden.
"Hwat skeelt dy nou?" sei de faem.
Hy sei: "Der is hwat. Ik kom in lange lykstaesje tsjin. Alles wie yn 't swart en der woarde net in stom wurd sein."
nl.verhalenbank.27409
Op in nacht moest ik der noch even ôf. Ik gong nei 't húske ta, dat stie yn 't hok. Wylst ik dêr siet, seach ik trije mannen oankommen, alhiel yn 't swart, mei slipjassen oan en in hege hoed op. Ik strûpte de broek gau omheech. Sy gongen kantroerend by my lâns, op noch gjin meter distânsje.
Sy rounen njonken elkoar.
Ik sei: "Goeije." Mar sy seinen neat...
nl.verhalenbank.33285
As se in spûksel tsjin kommen, seinen se: "As't fan 'e Heare is, sprek dan. Ast fan 'e duvel is, stom dan."
nl.verhalenbank.23096
Dyselde beppe Gjetsje wie mei in keppel oaren op it lân to jirpelsykjen. De jirpels dienen se allegear yn sekken en dy woarden dan forfierd op boereweinen. Op dy boereweinen hienen se sydsketten.
Doe kom der rúzje ûnder de jirpelsikers, en dêr woarde beppe op 't lêst ek yn bitrutsen. Doe rôp beppe al dy minsken ta de oarder. Sy sei: "Allegear oan 't wurk....
nl.verhalenbank.28845
In omke fan my hat faek forteld, hy hie us op in nacht yn Aldwâld roan. Doe wie der ien njonken him kaem en dy roan mei him op. Dat duorre lang. Dyselde hie neat sein. Op 't lêst wienen se by in hage kom. Doe wie er samar weiwoarn. 't Hie in spoek west. Op it plak dêr't it spoek wei waerd hong in blau-wollen skelk oer de hage. Omke woe biweare dat dy foar...
nl.verhalenbank.26317
Jehannes van der Zee wie arbeider by Bonne Sjoerds, dy't op in pleats wenne op 'e Harste. Op in moarn bitiid soe er nei de boer ta. Doe stie dêr ûnderweis ien yn 'e berm.
Jehannes hie in stok by him.
"Goeije moarn", sei er. Dy oare sei neat.
"Nou duvel," sei Jehannes, "kìnst net prate of wòlst net prate?" En hy krige de stok.
Doe biselskippe dy oare him...
nl.verhalenbank.31535
Ik soe us in kear op in joun nei hûs ta. 'k Wie op 'e sintelwei, hjir yn 'e bocht. 't Wie roettsjuster. Doe wie dêr in keardeltsje. 't Wie och sa'n lyts keardeltsje. Ik sei: "Goeijenavend." Mar der kom him gjin lûd út 'e mûle. Ik die in pear stappen fierder. Doe wied er wer njonken my.
Ik sei wer goeijenavend. Hy sei wèr neat.
Doe taestte ik der op. Ik...
nl.verhalenbank.26060
U weet wel, dat ik voor enkele jaren van de mestkar gevallen ben en dat U mij toen nog behandeld hebt, omdat ik mijn heup bezeerd had? Nou, toen had er al een dag of wat een kikker, of wat wij dachten dat een kikker was, onder den grond zitten laren. Als we op den grond stampten hield het even op, maar kort daarop begon het weer. Nou 's ochtends, toen het...
nl.verhalenbank.9459
De zwijgende Hanneke en de sprekende kat
Honderd eksters maken geen lawaai zoals de heksen uit de hei, zeien de mensen. De heks, Hanneke, woonde buiten wegen en paden. Ze glipte tussen de bomenrijen van het bos door, had een oud pad laten doodlopen op een zelfgetoverde gracht die geregeld vol vuil water stond. Wie er verdwaalde maakte liever...
nl.verhalenbank.69749
Alde Tabe Kooistra fortelde ris, hy en Koen hienen achter Kollum wenne, doe hienen se ris op in joun to praten west. Der lei snie, 't wie yn 'e winter en de wegen wienen iensum. Hja hienen kaertspile.
't Wie moai ljochtmoanne-waer.
"Hea," sei Koen, "dêr komt ek noch ien oan."
Hwat tichterby dyselde kom, hwat greater hy woarde.
Op 't lêst wie 't in...
nl.verhalenbank.27433
Reuzen:
Twee reuzen groeven vroeger de Maasbedding. Het waren zwijgzame kerels. Eén der mannen keek van zijn werk op, en zei: “Kiek ens, dao vluugt ein kraon!” De ander antwoordde niet. Een paar jaar werd er geen woord gewisseld. Toen zei de andere: “Ich gluif, det et gén kraon waas. Waas et gén èèngerst?” De eerste antwoordde: “Ich sjei d’r oet! De...
nl.verhalenbank.69416
Wolters Tryn wenne op 'e Houtigehage. Sy kom op in joun út 'e hûs wei, doe kom der in lyts wyfke njonken har.
"Goeije navend", sei Tryn.
Dat wyfke sei neat werom.
"Ik sei navend", sei Tryn.
Hja sei noch neat en bleau mar njonken Tryn.
Doe sei Tryn foar de trêdde kear 'navend'. Wer sei se neat en samar ynienen wie se fuort krekt as wie se yn 'e groun...
nl.verhalenbank.23785
Spookdieren
De Spokerer bestond in 't bezoek van heksen, die daar tsjoensters genoemd worden (een tsjoenster is een nachtvlinder of uiltje). Deze kroop door 't sleutelgat en behekste dan een persoon zodanig, dat deze er bekrabt afkwam. Uit schaamte werd daarover vaak het stilzwijgen bewaard. Werd er door iemand naar gevraagd, vanwaar die krabben in 't...
nl.verhalenbank.13322
Opa had heel veel last van ratten uit de sloot die vlak voor het huis liep. Deze beesten kwamen zich warmen op de haard bij het smidshuis. Een kat was er op dat moment niet, dus kocht opa vergif en legde dat bij de haard. Helaas, de buren waar ze niet zo geweldig mee bevriend waren hadden wel een kat en die deed zich tegoed aan het rattengif. Tot grote...
nl.verhalenbank.13295
Zo hail veul ken k nait verteln. Ik wait wel n beetje over veurgezicht, dat gain biegeleuf is, en wider is mie wel t ain en ander verteld woor ik de schollers over ophoal.
Ik heb zulf n zeun had dei veur zain kon. Hai zee moar zo: "Kiek, door komp n schip aan, ik zai hom over t land voarn." Liekstoaties kon hai ook zain, moar hai proade dr nooit over,...
nl.verhalenbank.43139
