Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De Weerwolf
De weerwolf kwam op verschillende gedaantes voort, maar meestal in de vorm van een mens meer op 'n gedrocht lijkend, klein van gestalte. Ook kwam hij voor als 'n soort ruigharige dier op 'n hond gelijkend. Het is vroeger veel gebeurd dat op eenzame landwegen in de late donkere avond wanneer iemand huiswaarts keerde eensklaps besprongen werd...
nl.verhalenbank.13228
De weerwolf en, ik herinner me nog, die en die was onderweg en die werd door de weerwolf in de kant gezet en door de weerwolf d'r weer uitgehaald. Je kon in de avond of nacht met een kar van de weg worden gezet. Door de weerwolf, zo'n beest had volgens het spreekwoord, het was meestal zwart as een schaap, grote horens en 't had vurige ogen.
nl.verhalenbank.126131
De weerwolf dat was een zwarte hond. Bij Scherpenzeel is 't Spokebos.
Daar zatte ze altijd, daar hebbe ze de asem van de weerwolf
gehoord. Zulke dingen werden verteld, bepaalde mensen zouden in
een weerwolf veranderen.
nl.verhalenbank.126390
De weerwolf, d'r zijn d'r hier twee geweest, die 't kon. Kijk is, dat is bij ons verteld, iemand was door de weerwolf thuisgebracht. Da was een zwarte hond. Em dat heb ik zelf meegemaakt. Ik met m'ne maat, toen was er een dronkeman, die kwam van de stoep af lope. Da was een gruwelijk beest van een man. ,, Wa doede gij hier, Kobus, dat lijken niks''. ,,Ik...
nl.verhalenbank.126157
Vroeger verdachte ze iemand, dat ie kon weerwolven. Een ouwe boer. Die ken weerwolven. De mensen, die daar 's avonds altijd passeerden, waren daar erg bang voor. Een was d'r zo bang, die nam een mes mee. Dat mes was met een dubbeltie geslepen. Als je een mes had met een dubbeltie geslepen was, daar kon de weerwolf vast en zeker niks tegen beginnen. Daar...
nl.verhalenbank.126322
[De weerwolf:] Dat was iets waarvan de mensen bang waren. Een zwarte hond met z'n haren steil overeind, glinsetende oge. Hijj werd steeds maar groter. Ik heb ok wel is hore vertelle van een hondje, dat uitgroeide tot een hooiberg.
nl.verhalenbank.126485
Ja, die sprong op je rug, die moest je een end drage. D'r was een man, die had daar een knak door gekrege. Die had de weerwolf thuis motte brenge. Een zwarten hoond met oge als vuurballe. En dan werd dat beest op 't lest zo zwaar, dat zo'n man in mekaar zakte.
nl.verhalenbank.126072
[De weerwolf:] Ja, daar geloofde ze ok in. Dat was meestal in de vorm van een zwarte kat. Daar zat ie in. As die honger had, dan verslond ie alles, zelfs wollen dekens. Hij had gloeiende ogen.
nl.verhalenbank.126240
De weerwolf van Blitterswijck
Ook in Limburgsche sagen treden meermalen weerwolven op. Zoo leefde er vroeger een te Blitterswijck. Als de klok van den kerktoren het uur van middernacht sloeg, dan zorgden de bewoners van Blitterswijck binnenshuis te wezen, want wie nog buiten was kon het slecht vergaan. Immers dan begon de weerwolf zijn gang door bosch en...
nl.verhalenbank.49522
Ja, dat dachte ze vroeger, sommige mense konden weerwolven. Ze konde d'r eige verandere in een zwarte hond met vurige ogen. Kijk, dat was zo: alleen met een vlierestok kon je ze raken. Dan had je ze tegen d'r achterpoot of tegen de voorpoot geslagen en dan liep zo'n man later kreupel of met z'n arm in een doek. Met een zilver dubbeltje in 't geweer kon je...
nl.verhalenbank.126305
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist.
Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
Een weerwolf verlost
Catarina Breure van Denderhautem diende te Ninove op het hof van Schoor. Het was een meisje van omtrent tien jaar, en gelast de koeien naar de weide te brengen. Eens stak zij de zweep, waarmede zij hare dieren in bedwang hield, in de opening van eenen hollen wilg, waarin zij eene zwarte harige huid ontdekte. Aanstonds droeg zij hare...
nl.verhalenbank.9874
Dansende hond
Het was nacht en winter en de sneeuw lag hoog. De man was naar zijn werk en de vrouw liet een nichtje thuis slapen; zij was een beetje angstig.
Opeens werden de beide vrouwen wakker en nu zagen ze dat de luiken opengeslagen waren. Zij merkten spoedig, dat dit van buiten af was gebeurd. Toen zij uitkeken, zagen zij in de sneeuw op de...
nl.verhalenbank.43419
Ik heb is een zomer an 't hooie geweest met een boeredaggelder en die vertelde me, z'n vader hè, die heette Piet de Rottekeutel, tenminste zo werd ie genoemd en die was de weerwolf wel is tegegekomme. Dat was een grote zwarte hond. Dat beurde halverwege de Eiterse Steeg. Die grote zwarte hond sprong uit de linkse sloot passeerde voor 'm en dook toen weer...
nl.verhalenbank.70651
Vroeger waren er mensen, daar werd van gezegd dat ze konden weerwolven, veranderen in een zwarte hond.
nl.verhalenbank.128075
No. 125. Lang voor Sint Wilbert hier rondwandelde om de menschen te bekeeren tot het Christendom, doolden hier heksen en spoken rond.
Ze hielden hun avonddansen in de eenzame velden aan de randen der bosschen.
Het waren vrouwen uit de omgeving, die veranderden in katten en op een ziftje door het luchtruim naar de nachtelijke bijeenkomsten voeren.
Een...
nl.verhalenbank.46829
Op 'e Boelensloane rint in pleachbeest skean oer it lân hinne, it sjocht der út as in dikke swarte houn mei hiele greate egen en earen.
In keppel fammen fan Boelensloane roan us yn 'e rige it paedtsje del dat likernôch by it Blauhûs bigjint en sa de kant út giet nei 't Fean ta. Doe seagen se de wjerwolf. Hy roan flak by har lâns.
nl.verhalenbank.25178
De weerwolf
't Is wel heel lang geleden, maar toch echt waar gebeurd. Mijn moeder heeft het mij verteld, en die had het weer van haar moeder.
In Meerlo woonde een naaister. Ze was niet getrouwd en daarom woonde ze bij een paar oude mensen in een kamer. Het huis stond midden in het dorp, dicht bij de kerk aan de weg naar Wanssum. Ze kon zo goed naaien dat...
nl.verhalenbank.35570