Datasets - ISEBEL

Yn Beets stie in boerepleats, dy hearde oan in sekere Tolsma. Jan, de soan fan Tolsma kaem op in nacht thús. Hy hie der op út west. Doe seach er fan fierrens al dat de pleats yn 'e brân stie. Hy is fan 'e strjitwei it lân delroun, sa hurd er mar koe om thús to kommen. Doe't er thús wie wie dêr gjin brân. Mar itselde jiers om krysttiid hinne brânde it spul...

boerenplaats

nl.verhalenbank.36698

Fan 'e sawn dochters wie ien in nachtmerje. Fan 'e sawn soannen wie ien in wjerwolf.

nl.verhalenbank.19322

Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke. Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat. 't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou. Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....

dochter

nl.verhalenbank.25582

Ien fan sawn opienfolgjende dochters is in nachtmerje. Ien fan sawn opienfolgjende soannen is in wearwolf.

nl.verhalenbank.19694

Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...

arbeid

nl.verhalenbank.19696

Myn broer hat as lyts jonkje bitsjoend west. Wy hienen in bakker, dat wie Sibbele Smit. Dy biseach him ris goed en dy sei tsjin mem: "Der geane forkearde egen oer dat bern. As ik jo riede mei gean dan nei Frânse Hinke yn 'e Rottefalle." (Frânse Hinke wie in duvelbander). Se nommen in smoarge doek fan myn broer mei. Hinke hat oanwizings joun. Hja joech...

baby

nl.verhalenbank.33780

Fan sawn soannen yn in húshâlding, dy't achter elkoar oan geboaren wurde, sûnder in dochter der tusken, is ien in nachtmerje. In nachtmerje komt troch 't kaeisgat yn 'e hûs. Der wurdt biweard dat men de skuon mei de hakken nei 't bêd keare mat, dan komme se net by jin. Ik ha ek wolris heard dat ien fan sawn dochters in nachtmerje is.

nl.verhalenbank.26038

Pake wie in tsjerkeman. Hy wie tige fyn en in foarman fan 'e grifformearden. Ien fan syn soannen, dat wie Jan-om, dy rekke by 't wiif wei. Sy wennen yn 'e Rottefalle. Doe't dat gebeurd wie, kom Hylke Jits by pake en sy sei: "Ik ha fannacht sa raer droomd." "Ja?" sei pake. "Ja," sei se, "it laatste oordeel." Doe sei se: "Rottefalle waerd wegere, hwant der...

ban

nl.verhalenbank.32884

As ien lúskes krijt en hy is tige siik, dan giet er dea. It is mei ús skoanmem ek gebeurd, en sy hie noait lêst fan luzen, sy wie sa skjin as de brân. Hja hat us tige siik west, doe miende se dat se stjerre soe. Myn frou wie doe noch mar alve jier. Doe rôp se myn frou by har. Sy sei: "Ik ha hjir jild. Wolstû dat salang foar broerke biwarje oant dy great...

beter

nl.verhalenbank.23019

Liuwe jager, dy syn swager, dy syn soan, hat him yn 'e broek bidoarn.

bederven

nl.verhalenbank.32908

Doe't wy us in kear yn Earnewâld leinen, rekke ik as lyts jonkje siik. Doe founen se trije krânsen yn 't kessen, dêr't ik op lei. De trêdde krâns wie noch net fol tsjoend, oars hie ik dea west. Mem hat de krânsen dea sean yn in koperen goatling. Dan gong de tsjoenster ek dea of sy krige in freeslike pine.

betoverd

nl.verhalenbank.29302

Yn 'e Houtigehage wenne in húshâlding dy wie tige rûch. Dêr wisten se net fan fatsoen. De lytse jonge sei altyd, as er pisje moest: Mem ik mat mige! Op in kear soe doomny dêr op hûsbisyk komme. Dat wie fan tofoaren ôfpraet. Doe sei de mem tsjin 'e lytse jonge: "As doomny nou aenst komt en dû mast pisje dan mast net wer sizze: "Mem ik mat mige! Mar dan...

bezoek

nl.verhalenbank.32911

Tsearde Oekje wenne yn Boarnburgum. Hja wie yn forwachting. Doe gebeurde 't op in kear dat it feest wie yn Boarnburgum. Oekje wie dêr ek mei in stik of hwat oare froulju. Doe stie dêr in sweefmalmoune. Oekje sei tsjin 'e oare froulju: "Wy wolle even meiinoar sweve, net?" En dat gong oan. Oekje bifoel koart dêrnei. Sy krige in soan, dy slingere altyd mei...

bevallen

nl.verhalenbank.26967

Der wie in boer dy hie twa soannen: Lolke en Hâns. Lolke hie in hiele protte leard en wist oeral fan. Hâns net. "Ik sjoch 't mei Lolke slim tomjitte," sei de boer, "mar Hâns ret it wol mei syn dommens."

boer

nl.verhalenbank.32907

Der wie in skipper dy farde oer de feart. Hy kom oan 'e brêge ta. Hy die de mêst fan 't skip del, doe koe hy der ûnder troch farre. Doe stie der ien op 'e brêge, dy sei tsjin 'e skipper: "Dach heit!" "Ja," sei de skipper, "dû mast al tsjin my sizze fan heit, mar dû bist dêrom myn soan net. ('t Wie syn dochter)

brug

nl.verhalenbank.25704

Alle frijmetselers ha in forboun mei de duvel. De frijmitselerij is sokssahwat as in geheim genoatskip. Om 'e sawn jier mat ien fan 'e leden dea. Deselde dy syn lot it oanwiist, mat him deameitsje. Dat matte jo bislist dwaen, dat is jou plicht. Dogge jo it net, dan wurde jo sels deamakke. Yn Swolle wenne in fiskerman. Dy hie in soan, dy siet us op in kear...

nl.verhalenbank.27923

Us heit syn broer Paulus hie us in skip kocht yn Terwispel fan in hellingbaes, dy wenne by de feart lâns. Hy farde der mei de Gordykster Kompenije yn. Dêr brocht er fracht hinne. Doe't er weromkom, tocht er, hy moest mar by de hellingbaes yn Terwispel oplizze. 't Wie tsjuster. Doe kom de healwize soan fan 'e hellingbaes by him yn 't foarûnder. Der woarde...

angst

nl.verhalenbank.23992

Ik leefde mei ús mem yn 'e Surhuzumermieden. Elke wike gong ik in kear nei de grifformearde manljusforiening ta. Dan kom ik jouns sahwat om kertier foar tsienen thús. Mem hie dan de kofje ré. Op in kear - dat wie yn 1940 - sieten wy krekt oan 'e kofje, doe hearde ik klear in stem. "Halt!" sei der ien. Ik dronk de kofje op en mem geat wer yn. In skoft...

1940

nl.verhalenbank.19617

Yn 'e Houtigehage stie in hûs, dêr spûke it yn. Dêr yn dat hûs ha in soan en in dochter har beide fan kant makke. Sûnt dy tiid spûkje dy beiden dêr. 't Is noch famylje fan my.

beide

nl.verhalenbank.37925

Doe't ik sahwat seis à sawn jier âld wie, leinen wy us op in kear mei 't skip by de Lange Jammer to Bakkefean. De Lange Jammer dat wie in rige feanketen, dy't der nou allegear wei binne. Ik gûlde dêr alle dagen in healûre lang en yn dyselde tiid jammere ús hountsje oan ien tried wei en roan almar de warring yn 't roun. Heit sei: "Wy matte hjir wei, hwant...

beest

nl.verhalenbank.29299

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur