Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Myn pake hiet fan Sjoerd Klazes Nicolai. Hy wenne to Eastemar. Op in kear hat er us in reus sjoen, dy stie strampele oer de sleat hinne..
nl.verhalenbank.23663
Myn skoanmem en Wyts (in suster fan Jehannes Hountsje) hienen us togearre as fammen nei Sumarremerke west. Skoanmem hie in feint krigen, Wyts net. Dy feint wie Sweitse van der Meer.
Skoanmem en Sweitse roannen oan 'e iene kant fan 'e wei, Wyts allinne oan 'e oare kant.
Doe sei Sweitse ynienen tsjin skoanmem: "Even oan kant, hwant dêr komt hwat oan." Doe...
nl.verhalenbank.32452
Twa reuzen wienen mei in kanael oan 't graven. Hja brûkten elk in heale pream, dêr dolden se mei. De modder kaem oan 'e kant fan 'e feart to lizzen. Hja koenen dêrtroch net sjen of er wol rjocht waerd.
Doe sprong ien fan harren boppe op in modderheap en hy seach achterom.
"Ah - krom!" rôp er. De feart wie bryk. Doe krige it plak dêr de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20625
Us heit Piter wie noch mar even troud. Op in kear sei ús mem: "Sille wy even nei myn folk ta?" "Bêst", sei heit.
Doe't se wer op hûs ta roannen, gongen se oer in sânreed. Heit sei ynienen tsjin mem: "Pas op, gean hwat oer side. 't Is hjir allegear wetter."
"Ei né," sei mem, "der is gjin wetter."
"Doe," sa fortelde heit letter, "stie 'k foar twa keardels,...
nl.verhalenbank.21209
Ik wie boerefeint yn Surhuzum. Op in kear kom ik de moarns fjouwer ûre ta de plaets út, doe seach ik dat der ien yn 't hôf wie. Ik tocht: dy sit ta de apels.
"Goeije morgen", sei 'k, mar hy sei neat werom.
Ik sei nochris fan "Goeije morgen", mar hy sei wèr neat.
Ik tocht: Hâld dy dan mar stil. Ik gong nei de wei ta. Mar doe't ik op 'e wei wie en fierder...
nl.verhalenbank.25254
Hy hat de duvel ek al ris sjoen, dat hat er faek forteld, ek wol oan oaren. Hy wie doe in jongfeint en hy wie der mei twa fan syn kammeraden op út. Hja hienen kattekwea úthelle; ûndogenske streken. Hwatte krekt, dat wyt ik net, mar 't wie net sa moai. Doe kommen se by de Swâdde. Dy wie dêr och sa smel. Dêr stienen trije húskes oan. Doe seagen se dêr in...
nl.verhalenbank.34548
Geachte heer Koman,
In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde.
Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...
nl.verhalenbank.47279
De grens tusschen Vries en Norg is een doodenpaal.
Eens woonde er dichtbij Norg in 't bruine, Drentsche
land, een jong, mooi meisje, Lebbe genaamd, Hoe-
wel ze als de anderen van den dag in den dag
leefde, en zij met veel nachtarbeid haar kopenen kap had
verdiend, wist zijzelf, dat haar droomen liefelijker waren
dan die van haar buren. Dikwijls dwaalde...
nl.verhalenbank.42098
