Datasets - ISEBEL

Dizze herberch stie oan 'e koemerk. In pear jier foardat er opbrânde, seach Atse Veltman de koemerk fol reek. De wyn wie sa dat de reek dy kant oergong, en doch stie der neat yn 'e brân. Letter stie yndied de koemerk fol reek. Doe brânde de herberch op.

afbranden

nl.verhalenbank.21870

Tsjerke Lize (Tsjerk Boonstra syn wiif) wenne oan 'e Mûzegroppewei. Hja biwearde, dat se de fôlle mei de brijpot faker as iens sjoen hie.

beest

nl.verhalenbank.12504

To Eastemar op it Doarpslân stie froeger in boskje. Piter Kamminga roan faek fan Eastemar nei Jistrum. Dat gebeurde meast by jountiid en dan gong er altyd de Achterwei lâns. Dy hat faek sjoen, fortelde er, dat der in gedaente út dat boskje wei kom, dy't dwars oer de wei hinne gong en weiwoarde yn it lân oan 'e oare kant

avond

nl.verhalenbank.21865

Myn omke wenne op 'e Dunen yn Harkema, yn 'e buert fan Abe Nauta. Doe't se de betonwei troch Harkema leinen sei er: dat dogge se foar de soldaten. Hwant hy hie dúdlik sjoen, dat der Dútske soldaten oer de wei marchearden en dat der ek soldaten oer de Dunen kamen. Dat wie yn 1935. 5 jier letter hie men de sitewaesje sa't hy dy sjoen hie. Hy seach wol faker...

aanleggen

nl.verhalenbank.12267

Nei Eastemar út seagen se dêr froeger gauris ljochtsjes. Dat wienen wylde lantearnen, sa neamden se dy ljochtsjes. It ha de foarboaden west fan 'e fytslampen.

fietslamp

nl.verhalenbank.33849

Ik wie goed twintich jier. It gebeurde op it Swartkrús yn 1883. Ik hie om boadskippen west. Ik stapte oer de hekke en sette earst it doekje mei boadskippen del. Doe seach ik in deakiste mei in wyt ding foar de hekke stean. It wie tusken Swartkrús en Jistrum. Even letter bigong it wite ding to sweven, doe letter de kiste ek. (it wie in wyt ding as in...

dode

nl.verhalenbank.21915

Atse Veltman fan Eastemar kom us op in nacht thús, doe seach er de koemerk fol reek. In skoftsje letter brânde 'Het witte paard' op. De wyn wie doe krekt sa, dat de reek oer de skoarstien gong.

brand

nl.verhalenbank.21874

Tsjerke Lize wie heldersjende. Hja wenne oan 'e Mûzegroppewei en moest der hiel faek ôf nachts om hwat to sjen. Sy seach dan meast lykstaesjes.

helderziend

nl.verhalenbank.12270

Juffer Lys spoeke yn Burgum om 'e fivers hinne fan it slot, dat der nou net mear is. Guon ha har sweven sjoen yn 1878.

juffer

nl.verhalenbank.21862

Auke Roanes fan Eastemar hat op 'e Parsingel in wyt hynder spûkjen sjoen. Der siet in mynhear op mei in wyt befke foar.

befje

nl.verhalenbank.21813

Op 'e Burgumer Nijstêd wenne in feint by in boer. Dy feint seach op in nacht in deakiste oer de flier stean. Hy hiet fan Jan. Hy miende dat er droomde. Hy frege: "Och heden, hwa mat dêr yn?" Deselde dy't yn 'e kiste [lei] sei: "Jan." Doe gong Jan fan 't bêd ôf en hy nom de skjirre en hy knipte deselde dy't yn 'e kiste lei in stik út it hier. De oare...

afknippen

nl.verhalenbank.21807

Op in kear kom heit yn 'e hûs. Hy wie sa bleek as in doek en alhiel fan 'e wize. Hy sei: "Nou krije wy in rare tiid. Der stiet in ierappel oan 'e loft mei in foarke der yn!" Hy seach deabinaud. Fuort dêrnei krigen wy de oarloch fan '40 op '45.

1940

nl.verhalenbank.28374

Der wie us ien, dy moest in lange peal troch de Wâldpoarte to Dokkum bringe. Mar hy koe 't net oprêdde. De peal bleau der hyltyd dwars foar stykjen. Doe seach er in fûgel fleanen mei in hiele lange reid yn 'e bek. Dy fûgel hâldde de reid yn 'e lingte. De man tochte: "Sa mat ik it ek dwaen." En doe krige er de peal troch de poarte.

aanwijzing

nl.verhalenbank.20463

Hjir wienen yn Eastemar ris twa man op in joune let noch op in paed. De iene sei tsjin 'e oare: "Dû mast fan 'e wei gean, der komt in lykstaesje oan." Dyselde wie mei de helm geboaren. Willem Mulder syn beppe, âlde Frytsen, wie ek mei de helm geboaren, dy moest alles sjen.

alwetend

nl.verhalenbank.34638

Op Feanster merke stie wol us in tinte mei in swarte spegel. Ik ha der ek wol us foar stien. Ik soe in frou ha mei in breed gouden earizer op, mar dêr is neat fan útkom.

aanschouwen

nl.verhalenbank.20499

Us heit fortelde ek, dat hy hie forkearing hawn mei in faem yn Twizelerheide. Hy roan dan oer de Iest to Jistrum en dan gong er it Wyldpaed del. Op 'e weromreis, op 'e Iest, by de yngong fan 'e Spûkeloane (in stikje fan 'e âlde forbiningswei Ljouwert-Grins) hong altyd in wyt frommes oer de hekke hinne, fortelde er. Hy hie wolris mei in stien nei har...

gooien

nl.verhalenbank.28372

To Eastemar wenne froeger in âld minske. Frytsen hiet se. Se wie mei de helm geboaren. Om tolve ûre yn 'e nacht moest se der út en dan seach se dingen, dy't in oar net sjen koe. En it kom letter altyd krekt sa út as hja it fan tofoaren sjoen hie. Sa wie it us doe seach se de herberch 'Het witte peerd' op 'e hoeke fan 'e Snakkerbuorren yn ljochte lôge...

begeven

nl.verhalenbank.20074

Boardzer Bruining fan 'e Houtigehage wie mei de keppel op 'e Grinzer klaei. Dêr wie ek in neef fan myn wiif by. Doe seach Boardzer dêr op in nacht yn 'e skuorre, dêr't se yn slepten, twa neakene berntsjes omrinnen. Dy koenen de rêst net krije, omt se gjin deaklean oankrigen hienen.

begraven

nl.verhalenbank.22267

Myn frou har omke Gjert v.d. Heide wie op in moandei-to-moarn ier fan 'e faem thús kom. Hy wie alhiel fan 'e wize. Hy sei, der wie him in lykstaesje foarby gong. Doe wied er sa binaud woarn, dat hy hie sa hurd roan, de soallen hienen ûnder 'e skuon wei west. 't Wie op 'e Trije Roede gebeurd (Boelensloane).

angst

nl.verhalenbank.22266

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur