Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was.
Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
Toen Dirk Knip in dienst was, was er een soldaat die een kist kon laten dansen.
Vaak zeiden ze tegen hem: "Toe jô, doen het nag er es."
Dan nam hij een trommel, sloeg erop, en op den maat van den trommel begon de kist te bewegen. D. Knip heeft het meermaals gezien.
(Zuiderwoude)
nl.verhalenbank.9301
Dirk van Vuure heb, als hij 's ochtens in 't donker zat te melken, vaak een roode hond gezien met vurige oogen, en dan stond zijn vee te trillen.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9329
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
Volgens de overlevering verandert in den kerstnacht water in wijn. Een spotter wilde dat niet gelooven en zwoer bij hoog en laag, dat hij dat wel eens zou willen zien. De omstanders hielden hem aan zijn woord en in den nacht van 24 op 25 december begaf hij zich met een schuitje op het Kerkee, een water bij Zuiderwoude. Niet lang had hij gevaren of men...
nl.verhalenbank.9382
Zijn oome Dirk van Vuure zag altijd van die doosmannetjes (doodsmannetjes): dat benne van die witte gedaantes, die gezien worden een dag of wat voor dat iemand sterft.
As er iemand stierf, dan zei Dirk: "Het verwondert me niks, want ik heb van de week weer een doosmannetje gezien."
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9327
Mie Roele kon ook kolle; dat zel uwe wel ders ehoord hebben. Dat ben ze an de weet ekomme toe ze 's nachts op de paarde van Roode Kees Honigh reed; die woonde op de ouwe boereplaas van Jan Wiltenburg, die nou gesloopt is.
Ze gonge onder het waaivat zitten met een kaars. Toen ze hoorde dat de kol an de gang was, gave ze een trap tege het waaivat, dat toe...
nl.verhalenbank.9332
De kraamheer, Jan Lof geheeten, gelooft niet aan die fabeltjes van vroeger, maar dat is hem toch zelf overkomme en wel een keer of zeven achter mekaar.
Hij lag te slapen en toe werd ie wakker en toe was het net of er wat op hem zat, en hij was doodsbenauwd, zoodat het zweet van hem afdroop. Duidelijk voelde nie het bij zijn bienen opkomme en op lest tot...
nl.verhalenbank.9326
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
Er was eens een schipper, die een schuit had, maar er zelf nooit in sliep. Hij, noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat de schuit precies anders om lag, als hij hem den vorigen avond gelegd had. Hij vertelde dat aan zijn baas, maar die zei:
"O, dat is niks, dat gebeurt alle nachten en daarom willen...
nl.verhalenbank.9417
Een stierenleider, die bij avond huiswaarts keerde, kon plotseling het dier niet verder tot voortloopen bewegen. Naar de oorzaak zoekende zag hij een naakte vrouw op de leuning van de Adammer brug (tusschen Zuiderwoude en Broek) zitten. Toen zij daarvan af, in 't water was gesprongen, durfde de stier weer verder gaan.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof...
nl.verhalenbank.9392
In een boerenplaats te Zuiderwoude spookte het. Het huis stond al lang leeg en toch brandde er iederen avond licht en hoorde men van uit de verte geluiden, want er dicht bij komen durfde men niet. Eindelijk verstoutte zich iemand om er 's avonds heen te gaan. Daar er geen gordijnen voor de ramen hingen, kon hij van buitenaf zien, dat in het woonvertrek...
nl.verhalenbank.9374
Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had.
Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...
nl.verhalenbank.9302
Oude Mie Roele (weduwe P. Lodder) kon kollen (zie vroeger). Zij kon zich zoo klein maken, dat zij in een stoof kon. Klaas Lodder heeft dat zelf gezien. Eens op een nacht zag hij haar met een boerehoedje op in een stoof voor zijn bed staan.
nl.verhalenbank.9299
Vlak bij het stoomgemaal De Poel spookte het ook, en wel 'op het duikershoekje'. Daar werden allerlei gedaantes gezien.
(Tusschen twee haakjes gezegd, huizen daar veel otters).
(Het duikershoekje is een laag stukje rietland waar veel typha's = lischdodden groeien, alhier duikers genaamd).
nl.verhalenbank.9297
Heintje Groen (zie vroeger) kon ook in een halfuur tijd alle gras op hoopen zetten. De vader van mijn zegsman heeft dit zelf gezien maar hij werd er akelig van.
Eens ging de vader van mijn zegsman op de jacht. Hein wilde dat hij een kop koffie kwam drinken.
"Neen," zeide hij, "dat doen ik niet, want er zit net een koppel ganzen."
"Zoo als je wilt," zei...
nl.verhalenbank.9135
Nou, uwe weet nog wel dat er bij Klaas Schoon zoo veul in een huishouwe estorve benne? Wel ja, uwe heb er, meen ik, nog over egaan. Nou, de évent voordat Klaas esturve is, gong ik de werf op in toe zag ik een groot wit beest, net een scheep.
nl.verhalenbank.8800
Jaren geleden zag iemand te Zuiderwoude op een donkeren avond een witte gedaante op het kerkhof. Dat vertrouwde hij niet. Hij riep dus zijn buren en deze riepen op hun beurt weder andere kennissen, zoodat men ten slotte in grooten getale bij het kerkhof samen kwam; want er op te gaan durfde niemand, daar men duidelijk iets wits zag en dat natuurlijk...
nl.verhalenbank.12422
