Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde Eiberts Rinskje wenne yn Twizelerheide oer de Swâdde. It âld minske wie siik en lei op bêd. En de roeken sprongen by har ûnder 't bêd om. Dy hie âlde Ael dêr hinne tsjoend.
nl.verhalenbank.21076
By Willem Stienstra leinen moaije mestbargen yn 't hok. Mar doe kom âlde Hindrik Pyk (= H. Ophuis) dêr us. Dy gong even nei de bargen ta en striek se oer de rêch mei in stokje. It gefolch wie: Der wie noait ien fan 'e bargen dy't wer frette woe. De bargen wienen neat mear wurdich.
nl.verhalenbank.22191
Rekket men in tsjoenster mei roggekerlen yn 't gewear, dan leit hja de oare deis op bêd en oeral, dêr't hja rekke is mei de rogge, binne reade plakjes.
nl.verhalenbank.20962
Omke Fedde fortelde, tsjoensters wienen âlde froulju, dy't bern siik makken. Hja tsjoenden krânsen yn 'e kessens, dy't opbrând wurde moesten.
nl.verhalenbank.37749
Op een avond komt Piet Baul, die woonde op Kampen, da’s gemeente Voegelwerde, een buurman, die met een moeilijkheid zat. ‘Ze hebben d’r toch zo mee tussen jongen,’ zegt die buurman, ‘want ‘k heb een bericht gehad dat me getrouwde dochter die in Rotterdam woont erg ziek is. ‘K wil d’r graag naar toe, maar ja, hoe moet ik er komen he?’ Bedenk, ’t was 1890....
nl.verhalenbank.70052
De legende van de Koopvrouw
De koopvrouw Helena Verwol had voor ze die ochtend uit Vlaardingen vertrok een appel gegeven aan het kind Pietje Brobbel. Later die dag was Pietje ziek geworden. De ouders van Pietje riepen de hulp in van een heksenmeester, die prompt een zwarte kip levend kookte en vervolgens de arme Helena Verwol aanwees als de schuldige....
nl.verhalenbank.44071
By Ate Meter dêr wie altyd in grouwe, swarte kat om 'e doar hinne. Ate hie 't net op dy kat stean. Hy hie al in pear kear prebearre der in raem op to dwaen, mar hy koe him noait ûnder 'e hân krije.
Op 't lêst hied er goed oppast. Doe't de kat der wer oankom hied er in dikke kneppel yn 'e hân, doe die er de doar fluch iepen en sloech ta. Hy rekke de kat....
nl.verhalenbank.25988
Pake en dy krige de molke altyd fan âlde Tamme Syts. Syts wie in tsjoenster. It bern, dat fan 'e molke krige to drinken, woarde siik. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne, de duvelbander. Wopke sei: "It bern mat gjin molke wer ha." Pake en dy dienen dat en 't bern woarde wer better. Mar Wopke sei ek: "As der joun in pod om 'e doar hinne strúnt, matte...
nl.verhalenbank.12328
Yn 'e Hamsterheide gebeurde it, dat in heit en in soan oan it braekjen wienen. Doe kom dêr in kat by har, dy wie wol twa kear sa dik as in gewoanenien. De heit krige in stok en sloech it beest sa bot, dat it bleau foar dea lizzen.
De frou rôp de beide manlju yn 'e hûs om to kofjedrinken. Doe't se in setsje letter wer yn it braekhok kommen, wie de kat...
nl.verhalenbank.21251
Beppe hat us nei âlde Tet op 'e Bulten ta west om hwat nije kop-en pantsjes. Dy hie Tet to keap. De bern seinen: "Tink der om, mem mat der neat opite!"
Mar beppe dronk der in bakje kofje op mei in grou klontsje der yn.
Mar doe't se thús wie mei har kop-en pantsjes, treau se dy ús mem gau ta en sei: "Hjir pak dit gau oan."
Tagelyk spuide se har hast it...
nl.verhalenbank.21457
Yn Kollumersweach wenne Harm v.d. Berg. Dy hie in sike jonge, dy't bitsjoend wie. Op in kear kom der in fremde swarte kat by harren op it hiem. Harm skeat op dy kat en rekke him.
De oare deis wie Liuwe Ael, in âld tsjoenster, dy't oan 't Wyldpaed wenne, kreupel.
nl.verhalenbank.24061
Dyselde tsjoenster, dy't us by twa froulju alhiel ûnforwacht kom, hat ek us in man bitsjoend.
Dy man dy woarde siik. De tsjoenster kom him yn 'e mjitte, doe't er op in wein siet.
"Dû âlde duvel!" sei er, "dû hast my bitsjoend. Dû mast my bilove, dast my wer better makkest!"
"Ik biloof it dy, jonge", sei se.
En doe kloppe se him op 't skouder. Hy is wer...
nl.verhalenbank.20561
Der wie in bern yn 'e Harkema siik. Muoike wie dêr baekster. Elke dei kom der in âld wiif. Doe dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. 't Ald-wiif sei: "Ik sjoch it wol, jimme wolle my der net yn ha." Hja koe der net yn komme. It bern is better woarn.
nl.verhalenbank.21247
Ael hat ek in jonkje bitsjoend, dat wenne in hiel ein fan har ôf. Sy liende dêr by dy lju in sek, dy't se brûke moest, sei se om in pear beantsjes to terskjen. Mar sa'n sek hie se wol tichterby krije kind. Dêr hoefde se sa'n ein net om fuort.
It bern is deagong.
nl.verhalenbank.21079
De minsken wienen bang foar pake Hindrik Ophuis. Se hienen him allegear yn 'e rekken, omdat er tsjoene koe. Op in kear gong er nei Willem Hiemstra ta.
"Hy mat net by ús bargen komme!" rôp it wiif. Mar hy wie der al.
"Moaije bargen," sei er, "moaije bargen." En hy streake se mei de hân oer de rêch.
En dêr hienen jy 't al. De beide bargen woarden siik....
nl.verhalenbank.12317
Ik haw in susterke forlern, dat wie ek bitsjoend.
Sikke Wipk hie wol sjoen dat âlde Ljibbe Teunis moarns om seis ûre al by ús om 't hûs hine strúnde. Ljibbe wie in tsjoenster. Myn susterke wie sa slop as in dweil doe't se stoar.
nl.verhalenbank.21078
Heit keallemestte altyd. Hy hat ris op in kear seis keallen hawn, dy't alle seis stoaren. Dat wie Binne kastlein syn wurk. Dy hie by de keallen west.
Mar doe kocht heit wer in keal en hy paste op dat Binne dat net to witten kaem. Dat keal waerd net siik.
Heit forkocht it keal oan Tamminga, dat wie in slachter yn 'e stêd. It keal kom yn 'e boat. Dêr seach...
nl.verhalenbank.38071
Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene.
Myn susterke wie noch in poppe en slim siik.
Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?"
"Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem.
Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch.
De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta.
Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...
nl.verhalenbank.21242
Yn Aldegea wie in húshâlding, dêr wie in bern siik. Dat bern wie bitsjoend. Der kom wolris in âld minske by har, dy't se der fan fortochten. Dy soe it wol dien ha. Mar sy fortelden har net fan 'e tsjoenderije. Mar der wie ek faek in swarte kat en sy tochten, dat dat de dieder wolris wêze koe. Doe op in kear smieten se dy kat mei in stien en sy rekken ien...
nl.verhalenbank.12475
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
