Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin.
"Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.26113
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Yn 'e buert fan 'e Poffert en 'e Pankoek oan 't Knjillisdjip ha guon minsken us in stem út it wetter heard. Dat fortelde ús in âld minske. Der woarde sein: "De tijd is verschenen, en de man is der niet."
It duorre even, doe wie der in keardel op in hynder oandraven kom yn fliegende faert. Doe rekke 't hynder op 'e kop yn 'e feart en 't fordronk mei de man...
nl.verhalenbank.24658
In minske mat noait midden op 'e wei rinne. Dat waerd ús faek sein troch heit en dy. Oars kin er soms samar tsjin in lykstaesje oprinne.
nl.verhalenbank.37803
Sytse van der Lei en Ealse Kooistra wienen togearre yn tsjinst. Se hienen beide forkearing. Ealse hie forkearing mei in nicht fan my. Hy mocht graech in buorrel. Op in kear soenen se togearre my forlof nei hûs ta. De jouns stutsen se oan. Ealse hie fiersto folle hawn. Hy die 't mâl en sei 't raer op. It gong op in razen en roppen en healwiizjen. "As der...
nl.verhalenbank.37802
Alde van der Woude út Grinzer Pein hat ek in pear kear mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Op in kear, doe wienen hy en noch twa man de Grinzer klaei út west. Sy hienen warch west, hwant sy wienen rinnende en sy wienen even lizzen gong en dêr wie hy yn 'e sliep rekke. Doe't er wekker woarde hienen de oare twa sein: Der is ús in pleachbeest passeard. Doe...
nl.verhalenbank.24665
Der wie in faem, dy siet ûnder in koe to melken.
Imke kom dêr lâns.
De faem sei: "Joun."
Doe sei de koe: "Jow dy earme man even hwat molke."
De faem liet fan kleare skrik de amer mei molke oer de wereld rûgelje. Hja miende dat de koe bigong wie to praten.
Mar 't wie Imke, dy't bûksprekke koe.
nl.verhalenbank.25587
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Der kaem ris ien by Sterke Hearke wylst dy oan 't ploeijen wie. Hy frege: "Hwer wennet Sterke Hearke?" Doe krige Hearke de ploege beet yn ien hân. "Sjoch, hjir stiet er," sei er, "en dêr wennet er."
nl.verhalenbank.37805
In jonge moest in pakje foar de boer nei ien ta bringe yn 'e buorren. Doe sei de boer tsjin dy jonge: "Dû jowst it pakje mar oer en dû seist: - de groetnis fan 'e boer en hjir is 't pakje -"
Doe't de jonge dêr kom, en de doar gong iepen, sei er: "De groetnis fan 't pakje, en hjir wie de boer."
nl.verhalenbank.32940
Der woarde wol sein dat de tsjoensters op 'e biezemstok nei Spanje ta fleagen, nei de wynkelder.
nl.verhalenbank.25569
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!"
De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
Yn Eastemar stienen guon by 't wetter. Doe hearden se in lûd. Der woarde sein: De tijd is verschenen, de man is er niet. Even letter rekke der ien yn 't wetter dy't forsûpte. 't Wie yn 'e tiid fan 'e donkere hjerst.
nl.verhalenbank.23480
Yn Twizelerheide wenne in widdou. Dy hie twa berntsjes hawn en der waerd wol sein, dat hja dy beide berntsjes sels fan kant makke hie.
Alle jounen tusken skimer en tsjuster kom dy man mei de berntsjes der oan. Dy koenen de rêst net fine.
nl.verhalenbank.19324
Der wie ris in man, dy woarde ta de dea foroardiele. Dy man sei: "Ik bin ûnskuldich."
De rjochter wie 't dêr net mei iens.
"Sa wier as der noait in sweltsje oan in tsjerke nesselje sil," sei de man, "sa wier bin ik ûnskuldich."
En 't is in feit, der nestelt noait in swel oan in tsjerkemuorre.
nl.verhalenbank.26158
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Der stie in doomny yn Aldegea, dy bipreke ek Nyegea.
Dêr woarde hy altyd hinnebrocht yn 'e glêzen wein troch Eeltsje Herder fan Aldegea. Syn achternamme wie Hoekstra.
Doomny stapte altyd achter yn 'e wein en dan sei er:
"Klaar, Hoekstra." En dan lei Eeltsje de swipe oer de rêch fan 't hynder en dêr ried it hinne, op Nyegea yn.
Der wenne in jongfeint yn...
nl.verhalenbank.33385
As Myt skrammen op 't gesicht hie, seinen se: "Hja hat fannacht wer der op út west en guon ha har rekke."
nl.verhalenbank.37929
Yn 'e Popke-poel yn 'e Boelensloane moest ien fordrinke, wie 't sizzen altyd. Der wie ien dy hie dat fan tofoaren sjoen.
Der kaem letter ien yn mei iis, mar dy is der levend wer útkom.
nl.verhalenbank.37915
Der wienen in faem en in feint dy tsjinnen by in boer.
De boer en de frou gongen ris op in kear to praten. Hja hienen al iten ré set foar de feint en de faem, mar de feint mocht sa dealese graech pankoeken.
Doe't de boer en de frou fuort wienen sei de faem tsjin 'e feint: "Ik sil pankoeken bakke, dan triuw ik de papegaei ûnder 'e hantsjettel."
De feint en...
nl.verhalenbank.32892
