Datasets - ISEBEL

Tsjinoer it hûs fan Japik Kuipers stie nòch in hûs. Dêr wenne IJe de Vries yn. Myn âldste suster wie dêr alris to helpen. Doe soe mem dêr ek hinne, hwat letter op 'e dei. Hja wie sahwat oan 'e Wilhelmina-hoeve ta. Mem wie noait bang, hwant mem sei: "Ik haw in rein geweten, dan kin der my neat gebeure." Doe kom der in swart ding op har ta. 't Wie hiel...

angst

nl.verhalenbank.25948

Yn 'e Körnhörn woonde Jan Oldenburger. Die had doar in caféeke. Olle Douwe ruskesnider sat doar 's oavends faek te floeken en te swearen. Dan had hij 't hoogste woord. "Ik bin niet bang as komt de duvel ook by my!" riep hij. En dan sette hy 't mes in 'e tafel. Doe ging hy op in kear noar huus uut 'e kroech fandoan. Doe sag hy doar wat lign onderweg. "Wat...

aanraken

nl.verhalenbank.26011

Myn man syn pake wie in hiele rûge keardel en hy wie bot oan 'e drank. Hy wenne yn Lúxwâlde. Op in joun doe kom er út 'e kroech. Doe hied er hiel bot flokt. Underweis woarde er tije kearen oer de sleat smiten: twa kearen hinne en in kear werom.

nl.verhalenbank.23143

Ek in kear doe siet de kroech fol jongfolk. Dat folkje woarde balstjûrich. De kroechbaes koe net mei har rêdde. Sy woarden sa oerhearrich dat hy helle de plysje der by. Mar dy koe ek neat mei 't folkje wurde. Doe rôp er Einte der by. Einte kom. Hy klaeide him spierneaken út en pakte de iene nei de oare en jage se der allegear út. Einte-om wenne yn de Pein.

agent

nl.verhalenbank.27308

As se útmeitsje woenen as se mei in man of in frommes to rêdden hienen gongen se froeger hinne en smyt sa'n ien in apel ta. Sloech de heinder de fuotten útelkoar by 't opheinen, dan wie 't in frommes, sloech er de knibbels nei elkoar ta, dan wie't in mankeardel.

appel

nl.verhalenbank.27337

It is hier is gebeurd op in oavend, dat der in man over de weg liep. Die man liep gewoon midden op de weg. Toen kwam der in lykstaasje an en toen is-ie een heel eind smeten.

gooien

nl.verhalenbank.25894

Bearn van der Woude wie myn heit. Hy wie us mei mem to jounpraten nei syn swager, dy wenne sa'n trije hûndert meter fan him ôf. It gong altyd op in kaertspyljen as heit en omke by elkoar wienen. Mar doe hie heit de spylkaerten forgetten dy kear. Hy gong werom om se to heljen en omke gong mei. Sy gongen skeanoer troch 't lân, dat wie 't koartste. Doe binne...

nl.verhalenbank.26023

God hat de himel en de ierde makke. Doe hat Er op 't lêst ek de minske makke. Hy makke in popke fan klaei. Yn 'e noastergatten, dêr pûstte Er syn eigen azem yn. Doe sei Er: "Sta op en wandel." De duvel stie wylst achter de boskjes. Hy hat goed sjoen hwat der gebeurd is en tinkt: "Ja, âlde rakkert hwatstû kinste, dat kin ik èk." Hy giet èk by 't rivierke...

God

nl.verhalenbank.25715

Ik sjoch in lykstaesje altyd fan fierrens al oankommen. Men mat dan beslist oan kant gean yn 'e barm. Dan geane se jo foarby. As men se gjin paed lit en men bliuwt midden op 'e wei, dan wurdt men oan kant smiten. Ek deselden dy't de lykstaesje net sjogge wurde dan oan kant reage.

berm

nl.verhalenbank.24179

As ien dronken wie en him mâl tjirge ensa, koe 't gebeure, dat de duvel him even letter yn 'e sleat smiet.

drank

nl.verhalenbank.19505

By Driemunt is us hwat út 'e loft delfallen. It wie krekt in bol. Se smieten dy bol omheech, doe woarde it sa ljocht, krekt as wienen alle lampen op.

bal

nl.verhalenbank.19501

Yn Stiensgea stiet in kroech. Dêr siet us in ploechje jongfolk op in joun. It wie in dronkemanssoadtsje. Dy fierden dêr dy jouns op har menier it heilich avondmael. Doe't dat gebeurd wie moesten se nei hûs ta. Doe is ien fan dy mannen oer de beammen hinne slingere woarn, by de wei lâns. Letter doarst er nergens mear allinne hinne. Syn frou moest altyd...

boom

nl.verhalenbank.25979

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur