Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
58 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: weren Narrator Gender: female
Wol men gjin lêst fan nachtmerjes ha dan mat men de klompen achterstofoar foar 't bêd sette.
nl.verhalenbank.22163
Se dienen froeger duveldrek ûnder 'e drompels. Dêr koe de tsjoenster net oerhinne komme.
nl.verhalenbank.29793
Doe't myn broer op 'e Iest (yn Jistrum) kom to wenjen, doe hong dêr oeral duveldrek boven de doarren. En ek yn 'e finsterbanken wie duveldrek. Sy mienden dat de duvel dan net yn 'e hûs of yn 't bûthús komme koe. Wy brûkten it foar de keallen en wy hienen 't ek wol yn 'e bargetroch. Wy kochten it yn Drachten, by David Flud (= D. de Vrieze). As wy seinen:...
nl.verhalenbank.22836
Nachtmerjes koe men keare troch de toffels achterstofoar foar 't bêd to setten. Om tsjoensters to kearen lei men duveldrek ûnder 'e drompel. Dan koe de tsjoenster der net oerhinne komme.
nl.verhalenbank.29633
Ien fan 'e sawn dochters dy't achter elkoar binne, is in nachtmerje. In nachtmerje komt troch 't sleutelgat yn 'e hûs. Men mat de skuon of toffels forkeard foar 't bêd sette, mei de hakken nei 't bêd ta, dat is in middel om der gjin lêst fan to krijen. Sy meije neat meinimme. Men kin ek moal struije. Sy flechtsje de moanjes fan 'e hynders. Nachtmerjes...
nl.verhalenbank.24896
By uzes thús hienen wy altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Ien dy't dêr net oerhinne komme koe, wie in tsjoenster. Fan in tsjoenster moest men neat oannimme. Iet men hwat fan in tsjoenster op, dan wie de kâns great, dat men bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.29554
Guon hienen faek de nachtmerje by har. Se koenen dan krûden foar 't bêd hingje. Nou wit ik net mear hokker. De klompen moesten omkeard foar de doar stean. Dat doch ik nòch altyd. Jy koenen èk moal struije op 'e tekkens en op 't gesicht. De nachtmerje koe oeral troch en sy gong jin op it boarst sitten.
nl.verhalenbank.24676
De krânsen dy't se út 'e kessens hellen, waerden forbrând. Dan makken se alles ticht. De skoarstien en de kaeisgatten en ek de oergerdinen waerden tichtskoud. Oars koe de tsjoenster der yn komme, of hwat sjen.
nl.verhalenbank.29794
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme. It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
Wytske, mem har muoike wie in tsjoenster. Sy wenne yn Sumarreheide. It gebeurde dat beppe in poppe krige en dêr kaem fansels allerhande folk by om de pop to sjen. Dêr seagen se Wytskemoai ek oankommen. "O, heden," seinen se, "dit is net bêst. Dy mat net by de poppe, hwant dan wurdt se bitsjoend." Doe stjûrde beppe ús mem der gau út om mei de klomp in krús...
nl.verhalenbank.19720
Wy hienen in famke, dat waerd bitsjoend. Hja is dea gong. It bern waerd siik en dat waerd minder en minder. Op in nacht waerd ik wekker en doe gûlde it bern sa. Ik sei: "Wolst by my lizze, leave?" Doe kaem se by ús to lizzen. Hja hie noch mar even by ús lein, doe sei 'k tsjin myn man: "Nou mast dêr ris hearre, sa raer docht dy kat it." Doe stie der in kat...
nl.verhalenbank.29740
Om gjin lêst fan in nachtmerje to krijen setten se de toffels wol achterstofoar foar 't bêd.
nl.verhalenbank.30074
Mien overgrötvoader en -moeder hemme opte Pol in Huse gewond. Ze hadde ’n dochter, ’n zuster van grötmoeder, en die kwam ien kontak med ’n vrouw en die booj hur appelen on. Ze at die op en ze gieng toe met ’r voader no Oarum um bodschappe te doen. Onderweg kreeg de djern barre pien ien den buuk. En ze kwam on ’t overgeve. Mar d’r kwame gin appelen uut,...
nl.verhalenbank.50233
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich. It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté." 't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
De tsjoensters bitsjoenden ek fé. Us bargen hienen froeger altyd duveldrek ûnder 'e trôch foar 't bitsjoenen. Myn suster Harmke hat in famke forlern fan fjirtsjin jier. Letter krige se wer in famke. Ik wie in kear by Harmke en dy. 't Famke boarte bûten op in platte kroade. Harmke gong ek nei bûten. Doe hearde ik har sizzen tsjin 't bern: "Hat se de...
nl.verhalenbank.25120
Soms sieten de bargen ûnder de kweade minsken. Dan wienen se bitsjoend. Men moest goed oppasse hwa't men by de bargen liet. Net elkenien wie dêrby fortroud. Wienen de bargen bitsjoend, dan tarden se út. Dan joech it fretten har neat mear. Men moest in pûde mei duveldrek foar de trôch hingje, dat holp. Meastal wie de tsjoenster fan 'e bargen in man. Soms...
nl.verhalenbank.30088
Om in tsjoenster to kearen leinen se duveldrek ûnder 'e drompel. Ek wol lei men in fleartûke oer de drompel. Fan sawn op elkoar folgjende famkes is ien in nachtmerje. Fan sawn op elkoar folgjende jonges is ien in wjerwolf.
nl.verhalenbank.38006
Froeger hienen se hjir allegear duveldrek ûnder 'e drompels foar de tsjoensters. En fóár de drompel hienen se in krús.
nl.verhalenbank.24413
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje. De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn. Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?"...
nl.verhalenbank.25084
De Langesleatter man moat in frijer keare 'Der is ek in ferhaal oer in skippersdochter, dy hie ferkearing mei in boerefeint en dat woe de skipper net lije. Dy jonge mocht net oan board komme. En doe op in kear moat de skipper dêr yn 'e Langesleat oan 'e wâl fallen wêze en de jûns moast er nci de buorren foar it ien of 't oar,en doe rôp er de Langesleatter...
nl.verhalenbank.13709
1