Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
G.M.: En woar heb ik dat dan heurn verteln, doar was ne huun west en dee har bie t veur legn en doe was he zoa wier vot goan, en doe har der moal een vertöln, doar konn ze wa ofkomn, dan mosn ze almoal ekkel nemn en dee mosn ze oetholn en dee mosn ze almoal um dat plagveur zetn en dan mosn ze der water indoon en doe was dee Huun der ok wier kömn en doe...
nl.verhalenbank.128542
Veur de duvel wazzen ze slim baange. En dan wuurn dr wel ies grappies uut haald. Er was een man uut de Smilde op Schoonoord aan het turfgraavn. Er zat een dik stuk bonksel op een gedielte, wooraan hie op een maandag begunnen mos. De zundag was ie in Smilde.
“Foi”, zee e, “wat n bonksel, k wol dat et er maar af was, al dee de duvel et zulf ook.”
s...
nl.verhalenbank.44580
Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten."
Mar hja kom noait wer.
nl.verhalenbank.23533
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Yn 'e Harkema hie ien in moart dien. De moardner moest der jouns alve ûre altyd út. Dan koe er it net langer yn 'e hûs úthâlde.
nl.verhalenbank.12314
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was.
Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
Maar er was wel een spookhoes vroeger hè. Ja, die man die, die eh...die kon geen rekening nooit betoalen. En als er dan één bij de deur kwam, dan trok e een wit kleed aan...en als er dan één bij de deur kwam dan, had e dat witte kleed aan...dan zeg...oe, donder dat spookte dan...die mannen die gingen, die vlogen weg. Dat was een heel erg spookhuis. Zo is...
nl.verhalenbank.43946
Ik hie in buorman, dy fortelde my, der wie in boer, dy hie in faem. Dy faem koe net in feint krije.
Doe waerd it merke en dêr woe hja hinne.
Doe't it joun woarde, sei se: "Nou krij 'k joun in feint, as wie it de duvel ek."
Mar hja krige dy jouns net in feint. Doe gong se nei hûs ta. 't Wie sahwat acht ûre, it iten wie dien.
Doe kaem der in hearskip oan....
nl.verhalenbank.38312
Der wie in man, dy hie syn siele forkocht oan 'e kweade. Mar hy hie de duvel to fiter hawn, dat doe't de duvel kom moest er sûnder siele wer fuort. Mar de duvel sei: "Ik wol dochs hwàt fan dy ha." En doe nom er de man syn skaed en dat rolle er op.
Sûnt wie dy man altyd sûnder skaed. Dat wie miskien noait útkom, mar op in kear stie er mei in rychje folk op...
nl.verhalenbank.12538
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer op een ver weg gelegen land, dat bovendien slechts over water te bereiken was, gaan werken. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter overreedde hem evenwel door de belofte dat zij dan wel zorgen zou dat op tijd zijn middagmaal...
nl.verhalenbank.8796
Ik haw ris nei Wopke Minke fan Kûkherne ta west om medsinen. Ik krige in drankje fan har mei. Hja sei, ik moest fral tige op dat drankje passe ûnderweis, hwant der koe wolris in houn by my opspringe dy't it drankje stikken ha woe.
Mar der is my neat oerkaem mei dat drankje.
It wie sa, myn wiif wie siik. Hja koe net gean fan 'e pine. Doe seinen de buorlju...
nl.verhalenbank.38529
't Wie yn 'e tiid fan 'e rúzjes tusken Skieringers en Fetkeapers. Greate Pier wie oan 't ploegjen op it lân. Doe kommen der guon by him, dat wienen fijannen. Dy koenen him net, mar se woenen graech witte hwer't er wenne. Doe tilde Pier de ploege op en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er." Doe waerden dy mannen sa bang foar sa'n sterke keardel, dat hja...
nl.verhalenbank.30175
Heks verandert appels in padden
We gingen vroeger eens met vijf man de boomgaard in van Alda Henkens om daar aan de appelen te gaan. Ik moest dan altijd op wacht gaan staan omdat ik Alda het beste kenden en ze mij nogal goed kon verdragen. Toen de anderen hun zakken al vol appelen hadden gevuld, gingen we weg. Maar toen we de appelen wilden delen, zaten...
nl.verhalenbank.35810
Jehannes Meerstra wenne op Feanwâldsterwâl. Dy koe mear as in oar. Op in kear doe wied er op in freed yn Ljouwert op 'e joademerk. Dêr wie ek krekt in gûchelder. Dy smiet hiel bot mei in poppe om. De minsken dy't om him hinne stienen, mienden dat it in bern wie. It bern gûlde moard en brân. Der wienen froulju by, dy bigounen ek al to gûlen, sa'n meilijen...
nl.verhalenbank.21118
Vuurman wordt verjaagd door gebed
In Boshoven heeft mijn oom de vuurman ook eens gezien. Hij had er niet op gefloten en toch kwam ie langzaam op hem af, en mijn oom wist van schrik niet wat ie moest doen en ie nam zijne paternoster en begon erop te bidden, en de vuurman ging toen weg zonder hem ergens iets te doen.
nl.verhalenbank.35627
In Onstwedde was n boer en dai zien grootknecht zag liekstoaties; altied s nachts. Dan möz e tou t berre oet en dat was wol es lastig. Boer zee in t leste: “Goa dr man nich weer oet of vertel mie van te veurn, woor d ast hen gest.”
Op n nacht lag d jong weer te hunsken (janken) op berre, hai kön nich langer in hoes weezn.
Boer zee: “Moust n enne vot?”...
nl.verhalenbank.45303
Us heit fortelde: Pake kaem ris in kear by de faem wei. Hy soe nei hûs ta. 't Wie nacht. Wy wennen hjir yn 'e bakkerije. Doe kom der him in houn achterop, dy roan hyltyd in eintsje foar pake op. As pake stean bleau, dan bleau dy houn ek stean. 't Wie in houn as in keal, sa'n greaten-ien. Doe't er by hûs wie siet de houn by har foar de doar. Doe doarst...
nl.verhalenbank.38061
Frijmitselers binne minsken, dy't har oan 'e duvel forkocht ha. Dy't ienkear frijmitseler is mat it altyd bliuwe. As se stjerre giet it raer. Se krije in freeslike dea.
Wolle se by har folkje wei, dan draeit de duvel har de nekke om.
Se ha altyd wol sinten. Reitsje se op, dan hingje se de lege ponge mar oan 'e kruk fan 'e doar jouns foar't se op bêd geane...
nl.verhalenbank.38538
