Datasets - ISEBEL

Twa feinten kamen fan Ljouwert. Ien dêrfan wie myn swager. Doe't se sahwat oan 'e molkfabryk fan Gytsjerk ta wienen, seagen se in faem op 'e fyts oankommen. Sy wie ljochtblau yn 'e klean en de beide maten seagen har sahwat tagelyk. Sy makken noch in grapke en de iene sei tsjin 'e oare: "Hwa fan ús beiden mat dy ha?" Mar doe't se sahwat oan har ta wienen,...

fiets

nl.verhalenbank.20063

Der leefde in man, dy forlear syn wiif. Hja hie in hiele protte klean fan har sels yn 'e kast. De man troude wer en sei tsjin it twadde wiif: "Jo kinne dy klean wol drage." Doe seagen de bern har mem hyltyd wer kommen. Hja spoeke en roan nei de kast ta. Dat gebeurde wit hoe faek. Allinne de bern seagen it en sy fortelden it oan har heit. Mar dy woe 't net...

begeerte

nl.verhalenbank.19663

Wy ha in broerke forlern. Der wenne in âlde frou tichte by ús yn 't earmhûs. Dy sei fan tofoaren al: "Hjir komt gau in deaden, hwant ús houn spûkgûlt iderkear."

dood

nl.verhalenbank.22852

Yn Den Andel wie ek in spûkskuorre. De minsken dy't op dy pleats wennen, woarden sa binaud, dat se der wei gong binne. Der stienen allegear beammen om dy plaets hinne. Guon ha dêr wol in frommes foar it glês stean sjoen mei in holle sa wyt as kryt, en 't hier der sleau om hinne.

boom

nl.verhalenbank.16534

Tusken 't Bomkleaster en Readskuorre lizze allegear plankjes tusken de stikken lân. Dêr doogde it lang net. Dêr koe eins net ien lâns gean of hy bileefde hwat. Dêr spoeke in frommes, dat moest frij paed ha.

deugen

nl.verhalenbank.19477

Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west. Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!" Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf. Doe is dêr in...

aanspreken

nl.verhalenbank.22968

Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte. Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...

begeerte

nl.verhalenbank.19662

Heit hat us in kear nei de Sânbulten to praten west. Om ien ûre yn 'e nacht gong er werom nei de Westerein ta. Op Sânbulten moest er oer 't spoar en sa kom er troch Sweagerbosk. 't Wie blêdstil en moai sacht waer. Der wie neat dat him forroerde. Doe seach heit dêr yn Sweagerbosk ynienen fiif froulju stean, allegear mei in puntmûtse op en lange wite rokken...

kleding

nl.verhalenbank.16510

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur